Yenişehir Wiki
Register
Advertisement

İlm-İ Ledündür Üstadım


Benim canım uyanıktır dost yüzüne bakan benim

Hem denize karışmağa ırmak olup akan benim


Irmak gibi ben çağlarım gah gülerim gah ağlarım

Nefsin ciğerin doğrarım kibr ü kîni yakan benim


Kırdım bu nefsin çerisin bir ettim burc u bârusun

Pâk eyledim içerisin milketini yayan benim


Ben hazrete tuttum yüzüm ol aşk eri açtı gözüm

Gösterdi bana kend’özüm âyet-i kül denen benim


Şah dîdârın gördüm ayân hiç gümansız belli beyan

Kâfir ola inanmayan ol dîdâra bakan benim


Benimdürür bu cümle iş hikmetim ile yaz u kış

Ben bilirim yad u biliş ırılmadan duran benim


Bu cümle canda oynayan damarlarında kaynayan

Küllî dillerde söyleyen küllî dile deyen benim


Nemrut odun İbrâhim’e ben bağ u bühtan eyledim

Küfür yüzünden doğuban gene odu yakan benim


O Hallâc-ı Mansûr ile söyler idim Enel-Hakk’ı

Benim gene onun boynuna dar urganın takan benim


O Hak habîbi Mustafâ miraca edince sefer

O dem canım hâk eyledim ol sırrını duyan benim


Şimdi adım YÛNUS’durur ol demde İsmâil idi

Ol dost için Arafât’a kurban olup çıkan benim


Çarh benim hükmümdedir her kanda ben oturmuşum

Mülk benim elindedir yıkan benim yapan benim


Sa’d benim saîd benim YÛNUS dahî benimledir

İlm’i ledündür üstâdım ol esrârı duyan benim.

Advertisement