Yenişehir Wiki
Advertisement
İstiğrak
İstiğrak_-_mehmet_akif_ersoy_-_safahat_-_yusuf_ziya_özkan

İstiğrak - mehmet akif ersoy - safahat - yusuf ziya özkan

istiğrak - mehmet akif ersoy - safahat - yusuf ziya özkan

Özünü itirme
İstiğrak_-_mehmet_akif_ersoy_-_safahat_-_yusuf_ziya_özkan

İstiğrak - mehmet akif ersoy - safahat - yusuf ziya özkan

istiğrak - mehmet akif ersoy - safahat - yusuf ziya özkan

Tasavvur et ki muzlim bir şeb-i ecrâm-nâpeydâ

Yatar heybetli âgûşunda dûrâdûr bir feyfâ;

Qaranlıq, ulduzları doğulmamış bir gecəne fikir vər

Heybətli qucağında uzanıb gedən qupquru səhra yatar.

Düşen gümrâh için yol bulma yok emvâc-i zulmetten;
Bu çölə düşüb yolunu şaşmış adamın qaranlıq dalğalarından yolunu tapması qeyri-mümkündür
Gidilmez...
Her adım attıkça bir girdâb olur rehzen
Gidilebilməz ..

Çünki hər addımda bir girdab yolunu kəsər

O rîkistâna batmış, çalkanan seyyâh-i âvâre
O qum dəryası na batmış, çalkalanan avara səyyah
Nasıl müştâk ise bir nûra, bir necm-i rehâkâre;
Necə arzu etsə bir nuru,bir yol göstərici ulduzu,
Sana eylem'a-i ümmîd ben de öyle müştâkım;
Səni ey ümid parıltısı,

mən də elə arzu edirəm

Görün bir kerre zîrâ pek karanlık oldu âfâkım!
Görün bir dəfə, çünki çox qaraldı üfüqlərinin
Geçir pîş-i hayâlinden ki cûşâcûş bir umman:
Coşkun bir okeanı xəyal et zehinində
Nişandır yükselen her mevc-i tûfan-hîzi bir dağdan;
Yüksəlib tufanlar qoparan hər dalğası bir dağı xatırladar
Ölüm var, kurtuluş yok sâhil-i imdâd uzaklarda;
Ölüm var, qurtuluş yox, köməyə yetişəcək sahil uzaqlarda
Demâdem rûh titrer korkudan donmuş dudaklarda.

Ruh davamlı titrəyər qorxudan donmuş dodaqlarda

O coşkun unsurun savletleriyle uğraşan kimse,
O coşğun suların hücumlarıyla məşğul olan kimsə,
Nasıl eyler tehâlük bir kenâr-ı tesliyet görse
Necə həyəcanla atılar yapışacaq bir sahil görsə,
Muhât-ı lücce-i ye's olduğum bir böyle hâlimde
Ümidsizlik dalğalarıyla kuşatıldığım belə bir çağımda
Senin tayfın da aynıyle o sâhildir hayâlimde
Sənin xəyalın də eynilə o sahildir hayalımda
Düşün âvâre bir mâder ki: Evlâdından olsun dûr;
Yazıq bir ana düşün ki: Uzaq qalmış balasından;
Tahayyül eyle yâhud bir yetîm-i hânüman-mehcûr
Və ya bir yetim xəyal et, ayrı düşmüş yuvasından
O bedbahtın nasıl evlâdı hiç gitmezse yâdından;
O talesizin necə heç çıxmazsa balası ağlından;
Nasıl çıkmazsa mâder, öksüzün bir dem fuâdından;
Öksüzüm necə çıxmazsa anası bir an belə ürəyindən;
Benim yâdım da, ey ârâm-ı can, yâd-ı güzînindir.
Ey ruhu sakitləşdirən varlıq, yüksək xatiren belə hep yadımdadır.
Ne yapsam çünkü manzûrum, senin feyz -i mübînindir:
Çünki nə etsəm gördüyüm sənin açıq-aşkar feyzindir
Çemen emvâc-ı nûrundur, fidanlar yâl ü bâlindir:
Çimenler nurunun dalğaları, cücərtilər endamındır
Sulardan akseden sûret cemâl-i lâyezâlindir.
Sularda əks-sədalanan isə heç sona çatmayacaq gözəlliyini.
Hırâm-ı nâzenînindir o raksan mevceler cûda;
Nazlı salınışındır, o oynaq dalğalar, çayda
Mutarrâ nükhetindir gizlenen ezhâr-ı hoş-bûda.
Təzə kokundur gizlənən, xoş qoxulu çiçəklərdə.
Leyâlin sînesinde hâbe dalmış nâzenîn eshâr,
Gecelerin qoynunda yuxuya getmiş nazlı səhərlər,
Eder gîsûna yaslanmış cebîn-i pâkini ihtâr.
Saçlarına söykənmiş təmiz alnını xatırladır
Nigâhından saçılmış lem'alardır pîş-i hayrette
Heyranlıq dolu baxışından saçılmış parıltıları.
Yüzen ecrâm-ı nûrânûr bahr-i sermediyyette.
Sonsuzluq dənizində üzən nurlu ulduzlar
Zemin lebrîz-i âsârın; semâ pâmâl-i envârın:
Yer üzü sənin eserlerinle dolu; göy nurlarının altındadır;
Avâlim hep merâyâ-yı nazar pîrâ-yı dîdârın.
Alemler həmişə baxışları bəzəyən üzünün aynasıdır
Çekilmek istemiş de subh-dem bir cây-ı tenhâya,
Səhər vaxtı kimsəsiz bir yerə çəkilmək istəmişdim,
Oturmuş sâhil-i deryâya, dalmıştım temâşâya.
Deniz kənarına oturmuş, seyrə dalmıştım
Henüz âfâk açılmıştı: Semâ mahmûr idi hâttâ
Üfüqlər hələ açılmışdı: Göy yuxulu idi hətta,
Nümâyân olmamıştı hâb-gâhından güneş hâlâ.
Günəş yatdığı yerdən qalxıb görünmemişti hələ.
Derin bir samte müstağrak leb-i deryâda hiç ses yok...
Dərin bir səssizliyə dalmış, sahildə heç çıt yox ...
Sabâ durgun, sular durgun, bütün eşyâda durgunluk!
Külək durğun, sular durğun, bütün əşyada durğunluq.
O ferş-i nîlgûn üstünde, tıfl-ı nâzenin-vâri,
Gömgöy yatağı üstündə nazlı bir uşaq kimi,
Uyurken dâye-i bîdar-ı subhun tıfl-ı envârı;
Yatarkən oyanıq səhər baxıcısının nur uşağı;



Safahat logo

Şablon:Düz liseler için safahat projesi
Şablon:Anadolu liseleri için safahat projesi
Şablon:Sosyal Bilimler Liseleri için safahat projesi
Şablon:Türki Dillerde Safahat Projesi
Şablon:Safahat İngilizceye Tercüme Projesi

Advertisement