Yenişehir Wiki
Register
Advertisement
İstiklâl Marşı

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma'bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!

Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır,Hakk'a tapan milletimin istiklâl!


가사[]

1절
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
2절
Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!
3절
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
4절
Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
"Medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?
5절
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana vaadettiği günler Hakk'ın;
Kim bilir? Belki yarın? Belki yarından da yakın!
6절
Bastığın yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı!
Düşün, altındaki binlerce kefensiz yatanı!
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
7절
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki fedâ?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüdâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüdâ.
8절
Rûhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli;
Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
9절
O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır rûh-i mücerret gibi yerden nâşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
10절
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl!
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl.
(Part1)Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;(10절 처음으로 돌아가 Part2로 넘어갈 것)
(Part2)Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

해석[]

1절
두려워 마오, 붉은 깃발이 새벽 속에서 파도를 이루면,
우리 집의 마지막 남은 불이 꺼지기 전까지 쓰러지지 않을 거요.
저것은 영원히 빛나는 나의 국가의 별이오.
저것은 나의 것, 영웅적인 국가라오.
2절
수줍은 초승달이여, 나의 희생에 불쾌하지 마오.
영웅적인 내 혈맹에 한송이 장미를! 어찌하여 화를 내고 격노하오?
그대를 위해, 우리는 피를 흘릴 옳은 행위를 할 거요.
자유를 위해, 독립은 하느님을 믿는 나의 국가의 올바른 정의요.
3절
나는 그 당시부터 자유가 되어, 난 자유롭게 살고 있다 하지만,
쇠사슬이 날 미친 사람으로 둘까요? 나도 의심스럽다오!
나는 힘찬 홍수처럼 가만 안 놔둘 벤디미를 기다려야만 하오;
눈물을 흘린 산들은, 파도가 설계한다오.
4절
서부 아파크니의 사르미샤의 강철 장갑 벽이,
전 신자의 가슴을 지키고 있다오.
국가여, 두려워하지 말고, 어떻게 그런 믿음으로 물에 빠져
"문명!" 이라 외친 여자가 괴물을 남겼던가요?
5절
내 친구여! 몹시 나쁜 사람의 손에 내 고향을 보내지 마십시오!
방패는 당신의 몸, 하야시즈카에 이렇게 무리를,
수치스럽던 감독은;
누가 알겠어요? 내일쯤? 어쩌면 가까이 내일!
6절
바퀴가 어느 "땅"에 있다는 것을 알고, 말을, 이겨!
무슨 수천개의 케펜시즈 남부의 거짓말을, 생각해 봐요!
당신 아들은 순교자요, 그것은 상처, 수치심의 근본이오!
국토는 비록 천국일지라도, 이 세계를, 만들어 봐요.
7절
하늘의 조각이 누구를 죽게하지 않을까요?
식산 토양 밖으로 나와요! 순교자여!
모든 바리미의 영혼, 카나니, 그리고 휘다를 하오!
나에게 세상 만을, 제 고향, 쿠다에.
8절
당신은 나의 거룩한 영혼, 하지만 꿈은 있다오;
마베디민이 친밀한 그의 가슴에 손을 그만 만졌다오!
이 기도는 사상인 샤하다흐의 기초라오!
나의 영원한 고향에 의견을 맞춰 달라오!
9절
당신은 황홀한 전달 속에서, 수천 명이 앓는 경우가 있다는 점에 유의하십시오;
각각의 체리함단은, 신성한 노인과 피비린내 나는 이혼을 했다오,
영혼의 사체가 같은가 하는 추상은 명령을 토해내고;
그렇다면 아마도 내 머리의 후계자가 제기된 계기라오!
10절
당신, 오 영광스러운 초승달 모양의 파도처럼 두려워 마오!
더 이상 합법적으로 피를 흘리며 그들 모두를 얻을 수 있다오!
너도 내 경주 이르미흘랄에,
(Part1)자유를, 그대의 깃발에 실었다면,(10절 처음으로 돌아가 Part2로 넘어갈 것)
(Part2)자유를 위해, 독립은 하느님을 믿는 나의 국가의 올바른 정의요.
Advertisement