Şüheda: (şâhid ve şehid. C.) şâhidler.
Şehidler. (Bak: şehid)
Şahid Şahitlik yapan. Bilen, tanıyan. Senet yerine geçecek kadar mâkul ve mu'teber sayılan. Gören.
Resul-ü Ekrem Efendimizin (A.S.M.) bir vasfı.
Melâike-i kiram.
Hazır.
Şahid (C.: Şevâhid-Şühud) Veled yatağı denilen ve çocuk ile birlikte çıkan deri.
Şahid Farsça
Sevgili, mahbube.
Güzel, dilber.
Şehid: Şâhid olan.
Meşhude. Allah (C.C.) yolunda canını feda eden müslüman. Hak için hayatını feda ederek ölen. Allah'ın rızasına eren. (Naklinde ve gaslinde Rahmet melekleri hazır oldukları için yahut kıyamette ümem-i sâlife hakkında istişhad olunan zevattan olduğu için yahut vefat etmeyip huzur-u İlâhîde hazır ve zinde olduğu için yahut âlem-i mülk ve melekûtu müşahede eylediği için "Şehid" denmiştir.)
Şâhidin mübalâğası.
Resul-ü Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi.
İlminden asla birşey kaybolmayan, bütün şeyler ilminde hazır olan Allah (C.C.). (Bak: Meratib-i hayat)