Yenişehir Wiki
Register
Advertisement
  1. Şark - Mehmet Akif Ersoy - Safahat
Bakınız

D


Şark
West
Doğu
Horasan
Hur
Güneş
Asan
Doğduğu yer

Şarki
Doğusal
Eastern
East Anatolia değil Eastern Anatolia

Anatolia
Anatolia College
Anadolu

Anadolu'da bulunan yabancı subayların tutklanması kararı
Anadolu Ajansı
Anadolu Basın Birliği Mersin Şube Başkanlığı

ANADOLUCULUK BİTMEDİ 16 Eylül 2016 cuma Lütfi Bergen Diyanet İslâm Ansiklopedisi'nde “Horasan” maddesinde şu bilgiye yer verilmiştir: “Horasan ismi Eski Farsça'da “hur” (güneş) ve “âsân” (âyângelen, doğan”) kelimelerinden meydana gelmiştir ve “güneşin doğduğu yer, güneş ülkesi; doğu bölgesi” anlamını taşımaktadır” (Osman Çetin, DİA, Horasan, cilt: 18; 1998: 234).
“Anadoluculuk” düşüncesinin intisap ettiği “Anadolu” kavramı da “Horasan” kavramıyla aynı anlama sahip, benzer bir içerikle tanımlanabilir.
Anadolu kelimesi, Yunanca “Doğu” anlamına gelen ή άνατολή (anatole) kelimesinden türemiştir. Bu sözcük, “doğmak, yükselmek” anlamına gelen Yunanca άνατέλλειν (anatellein) fiilinden gelir.
Doğu ülkesi” anlamına gelen Anatolia ilk kez 7. yüzyılda Doğu Roma İmparatorluğu'nun Afyon, Isparta, Konya, Kayseri ve İçel yörelerini kapsayan idari birimi (Anatolikon Thema]) için kullanılmıştır.”
Oğuz Ünal'ın “Güneş Ülkesinden Güneşin Doğduğu Yere - Horasan'dan Anadolu'ya Türkiye Tarihi” adlı kitabında da “Horasan” kelimesinin “Güneş ülkesi” anlamına geldiği ifade edilmiş ve “Anadolu” kelimesi de şöyle tarif edilmiştir:
“Anadolu kelimesinin kökeni, Bizanslıların kullandıkları “Anatolia” olup, Grekçe, “Güneşin Doğduğu Yer” anlamına gelen “anatole” ya da (…) “anatoli” kelimesinden türemiştir (…) Yunanlı denizciler, boğazın doğu kıyısında doğan güneşi gördüklerinde bölgeye “Anatole”, “Gündoğumu Ülkesi” adını verdiler; batıdaki topraklar ise “Avrupa”, “Günbatımı Ülkesi” adını aldı” (Oğuz Ünal, Ötüken Yayınları, 2014: 21).
Hamza Aksüt'e göre Horasan, 3 bölgenin adıdır: 1) İran Horasanı; 2) Afgan Horasanı; 3) Irak Horasanı. Demek, “Anadolu” terimi de anlam itibariyle “Horasan” sözcüğünün aynısıdır. “Güneşin Doğduğu Yer.” Arabistan'dan fetih için üzerinde yaşadığımız toprağa gelen Arapların ‘Bu Ülke'de yer-tutamadıkları, Bizans zulmüne “yort savul” diyemedikleri, bir nizam kuramadıkları ortadadır. Bu iş, İmam Rıza'nın Horasan'da örgütlediği Ehl-i Beyt âşıkı Türkler eliyle imkâna geçmiştir. Yaşadığımız Urum Eli'ne Fütüvvet çerağını yakmış Türklerin gelerek nizam koyması ve yaşadığımız coğrafyaya da “Anadolu” demeye devam etmesi çok değerlidir. Bu anlamı itibariyle Anadolu, “yeniden” ve “yeni bir Horasan”dır. Işık “güneşin doğduğu yerden” yükselir. Buna göre Anadolu, Türkiye'den başlayıp Irak-İran-Afganistan'ı da içine alan “adalet/emniyet şehirleri” coğrafyasıdır. Biz, Horasan ilindeki Müslümanlar, tek bir milletiz. Kendisini “Batı” olarak gören kültür / umran-uygarlık, varlığını Avrupa-Kuzey Amerika coğrafyasında sabitlemiş olmaktadır. Horasan-Anadolu ise, “güneşin doğduğu yer” anlamındadır. Bu coğrafya, vahiy coğrafyası olup, hakikatte Osmanlı'nın yerleştiği değil, Selçuklunun egemen olduğu toprakları ihtiva etmektedir. Anadolu'nun İslâmlaştırılması, Horasan erenleri, gazileri, ahileri, bacıları, fakıları tarafından ‘Bu Ülke'ye getirilen iktisadî-içtimaî adalet tasavvuruyla (fütüvvet irfanıyla) gerçekleşmiştir. Bu tasavvurun 1299-1453 arası dönemde Osmanlı'yı Anadolu'da “devlet” kıldığı, fakat bu tarihten sonra devletin Osmanlı'nın inşasını sağlayan derviş-gazi-ahi-bacı-fakılara (Yunus Emre meşrepli insanlara) “Molla Kasım” kesildiği malumdur. Anadoluculuk fikrinde Nurettin Topçu (ö. 1975) sonrasında mütefekkir çıkmamış, bu fikrin müntesipleri oluşmamış; fikir, kendisini yenileyecek bir epistemik cemaatle örülememiştir. Fakat Anadoluculuk ölmemiştir, harekettedir. Hz. Pir'in köçeğiyiz. Anadoluculuk, “Osmanlı'nın işgal edildiği yıllarda elde kalan son toprak parçasını korumaya çalışan savunmacı / korumacı bir refleks” diye tanımlanıyor; kat'a böyle değildir. 1453 sonrası Osmanlı, “kan bağı” yerine “intisap bağı”nı merkeze alan “umran” fikrini “devlet tavrı” haline getirince; Anadolu, iktisadi içtimaî düzenini inşa eden eren/gazi/ahi/bacıları sistemden uzaklaştırmıştır. Şeyhülislam Ebussuud, ahiliğin “kardeşlik” ahlâkının, fütüvvet irfanının, geçim iktisadının teolojik temellerini kırarak para vakıflarının önünü açmıştır. Osmanlı, tımarı terk edip; paralı asker beslemiştir. Anadolu'yu inşa eden “geçimlik iktisad”ın, “adalet şehri”nin inşa edicisi eren/gazi/ahi/bacı/fakı, Osmanlı siyaseti karşısında dışlanmıştır. Osmanlı'nın kendisine devlet bahşeden fütüvvet erlerini dışlaması, Safevi'nin ise bu erleri Şiîleştiren tagayyur siyaseti adalet-şehir teolojisi ile hareket eden Fütüvvet aşığı halkı paramparça etmiştir. Ehl-i Beyt'in evlatları hâlâ Türkler içindedir, Anadolu'da yaşamaktadır. Medeniyetin yeniden doğacağı tek coğrafya Anadolu'dur. “Kul padişahsız olmaz padişah kulsuz değil Padişahı kim bileydi kul etmese yort savul” (Yunus Emre). Etiketler ANADOLUCULUK BİTMEDİ LÜTFİ BERGEN - TERCÜMEİHÂL 2009’dan itibaren değişik internet sitelerinde ve Hece, Hece, Öykü, İdeal Kent, Düşünen Siyaset, Opus, Değirmen, Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, Kün Edebiyat, İtibar, Granada, İştirakî, Anadolu Gençlik, Çilingir, Diyanet Dergisi, Yolcu gibi dergilerde; Yeni Şafak ve Star gazetelerinin kitap eklerinde, Star Gazetesi Açık Görüş, Al Jazeera Türk, Arkitera Mimarlık gibi mecralarda makaleleri yayınlandı. 2012’de Eleştirel edebiyat- din- iktisat ilişkilerini temel alarak yöneldiği erken dönem Cumhuriyet hikâyesi incelemelerini “Edebî Metinde Din – İktisat” başlığı ile yayınladı. “Edebi Metinde Din- İktisat” başlıklı kitap 2012 TYB Edebi Tenkit Ödülü almıştır. Basılmış Eserleri: Azgelişmişlik Üstünlüktür (1996- 2012); Ahlâk Ayaklanması (1999- 2012); İsyandan Dirliğe: Anadolu’da Yerli Olmak (2011); Edebî Metinde Din – İktisat (2012) - TYB Edebi Tenkit Ödülü (2012); Kozmosta Yerlilik- Evlerimizi Kaybediyoruz (2013); Kenti Durduran Şehir (2013); Kent-İslâm ve Kapitalizm –Şehre Yürüyelim Batı Yıkılacak- (2014); İslâmcılık Söylem ve Eylem –Bir Şiddet Eleştirisi- (2014); Medeniyet – Müslüman Toplumsallığın İnşâsı- (2014); Devlet ve Allah –AnadoluSol Bakış- (2014); İnsanın Beşinci Zindanı (2015); Bilginin Kaynağı Nedir (2015); Kalın Anadoluculuk- İsmet Özel’e Bir Cuma Mektubu (2015)

Advertisement