|
|
| ←EÇS/1/238 | Evliya Çelebi Seyahatnamesi 1.Cilt  Evliya Çelebi |
EÇS/1/240→ |
buyurladular. Ondan sonra var kuvveti pazuya verip cülûs bahşişi için on gün içinde üç bin kırk kese hazırladı. Bütün ocak halkına ( askerin hepsine ) haber verilince :
<<Biz, cülûs bahşişi almağa yemin ettik. Padişâhımıza bizden helâl olsun !>> diye haber gönderdiler. Acele ertesi gün divan ferman olunup askere zorla zorla cülûs bahşişi ihsan olunup bütün bey ve fukara sevindi. Kahvehâneleri , meyhâneleri, bozahâneleri, tütünü dahi yasak edip o vesile ile her gün yüz yirmişer adam katlederdi. Ama onlara müstahak olsun.. Anadolu,tarafında dahi ( Abaza Paşa ) yeniçeri zorbalarını ve üzerine gelen askerleri beşer, onar, biner zayıf karınca gibi kırıyordu. Kemankeş-Ali Paşa’nın kışkırtmasıyla sene (1033 – M. 1623 ) tarihinde Şeyhül’İslâm ( Yahyâ Efendi ) azledilip mübârek Şeyhül’İslâmlık makamı Ahmed Efendi’ye ihsan olundu. Ve yine adı geçen senede ( 1033 – M. 1623 ) de Kemankeş’in telkini ile eski vezir Halil Paşa ve Gürcü- Mehmed Paşa’yı hapsettiler. Sonraları Abaza Paşa’nın isyanında bunların haberleri olmadığı Murad gazi tarafından anlaşılmakla iki vezir de affolunup hapisten çıkarıldılar. Çerkez-Mehmed Paşa Abaza üzerine Serdâr ( kumandan ) tayin olunup Van tarafına revan oldu. Adı geçen vezir, bir mü’min ( imanlı ), muvvahid ( Allah’ın birliğine inanan ), perhizkâr, dindar, vekarlı bir serdar (kumandan) idi ki,gördüğümüz vezirler içinde buna benzer bir vezir görmemiştik. O mübârek senede Kayseriye altında büyük bir cenk yapıp, sonunda Erzurum kalesine sığındı. Sonra Bâki Paşa ve Çerkez- Mehmed Paşa’nın nâşları Mardin’de gömülüp sene ( 1034 – M. 1624 ) tarihinde Diyarbekir’e Hâfız Ahmed Paşa’ya mühür ile büyük başkumandanlık, Hüsrev Paşa’ya da yeniçeri ağalığı ihsan olundu.