|
|
| ←EÇS/13/102 | Evliya Çelebi Seyahatnamesi 13.Cilt  Evliya Çelebi |
EÇS/13/104→ |
ALMAN BOĞAZI MENZİLİNDE
HAKİRİN SERGÜZEŞTİ:
Alman boğazına gireli yarım saat oldu ki üzerimize at süren yirmi
kişi gördük. Ama bunların üstleri başları kanlı ve yaralı idi. Atları dur-
muştur. (Bire Ümmeti Muhammed, nereye gidersiz? İleride kırk elli
harami gelür. Bizi bu hale koydular, malımızı aldılar. Ardımızdan gelir-
ler) diye feryat ettiler. Ve atlarını sürüp gittiler. Bizde silâhlarımızla
tamamen hazırlanıp ileri yürüdük. Bir de gördük ki kırk adet tüfenkli,
oklu kırk küheylân atlı kızıl kanlara bulanmış, ellerinde kılıçları bize
doğru gelirken, biz de onlara karşı geldik. İçlerinden biri bize doğru gelip
(Buradan ileriye kaçan yirmi kişi gördünüz mü?) dedi. (Gördük) de-
yince, (onlar haramilerdir. Bizi basıp kırdılar. Hamdolsun onları bozup
işte yedi adamlarının kellerini aldık. Bizim atlarımızda mecal kalmazdı.
Onların atları da durdu. Sizin atlarınız yorgun değil. Bre ardlarından
yetişin!) diye feryat ettiler. Biz de şaşırdık. İleri gidenler bunlar için,
bunlar da onlar için haramidir derler. Biz de şüphede kaldık. Bunlar mı,
ötekiler mi haramidir? Biraz sonra anladık ki bunlar tamamen tüccar-
lardır. Hemen ileri gidenlerin ardından at sürüp, Alman boğazından dı-
şarıda bir sahrada onlara çattık. Atları durmuş, inip bizimle cenge baş-
ladılar. Bir gulamım yaralandı, bir atım şehit oldu.Onlardan dört kişi
katledildi. Altısını yakaladık. Geride kalanları dağlara kaçtı. Arkamızdan
kırk atlı bazirgânlar bize imdada geldi. Hemen tüccarın biri, yakaladı-
ğımız haramilerden birinin boynuna öyle bir kılıç vurdu ki, hemen başı
yere yuvarlandı. (Benim kardeşimi bu kâfir öldürmüştü. Hamdolsun in-
tikamımı aldım) dedi. Bundan sonra hemen kaçan haramilerin peşine
düştüler. Ve dağlarda cenge tutuştular. Bezirgânlardan üçü daha şehit
oldu. Bizden iki yiğit yaralandı. 12 haramiyi yakalayıp bağladık. Tekrar
Alman dağı boğazına geldik. Haramilerle ilk defa cenk ettikleri yere
geldik. Bezirgânların bütün yükleri perişan olmuş yerde harami leşleri,
şehitler.. Dağlara gidenlerden yedisi daha yakalanmış, buraya getirdiler.
Tüccarların kimi memnundu, kimi de kardeşi veya akrabası öldüğü için
müteessirdi. Bunların teselli ettik. 16 şehitleri bir yere gömüp ruhlarına
fâtiha okuduk. Yakaladığımız yirmi sekiz haramileri siyaset meydanına
götürüp sorduk:
Vallahi zulümden köylerimizde oturmağa kudretimiz
kalmadı. Yüreğimizin yangınından, varalım Kırmam Almanda
doyum olalım diye gelüp, cenk edip işte kendimiz böyle doyum