|
|
| ←EÇS/7/312 | Evliya Çelebi Seyahatnamesi 7.Cilt  Evliya Çelebi |
EÇS/7/314→ |
yığmak yapıp «çülü, çülü.. Yaman, yaman Han'ım» diye feryad ettiklerinden Han:
«Nedir Karacılarını? Nedir Kazak kardaşlarun?» dedi.
Hepsi Tatar düi ile:
«Han'ım, bu kadar çildir derd ve belâ çekelim. Şimdi maldan ve candan olalım. Doyum yolundan Kırım'a nice vanb bilirmize, Bergec-terimize, şura ve mirzalarımıza ve kart kişilerimizin betine benzine ne yüz ile bakalım. Allabtan reva ola mı? İmdi Han'ım, biz bugün yarımızda kırüamız.. Elbette şu taburdaki kavurnu sokamız, yarımızda kavuru (kâfiri) vurup, doyum olup.. Bay kişi oğlunda Kırım'a, ki temiz..»
Dediler. Han:
«Karacılarım! Vay koştialanm, kardaşlarım aşıkman! (Acele etmeyin) Akrun akrun edin. Atlaman.. İnşallah doyum bulursunuz.»
Diye bütün askerden rica etti. Onlar da Han'ın ricasını kabul edip herkes koğuşlarına gittiler.
Allahın hikmeti Leh kralından Han'a elli araba hediyeler ve on araba kese ve bin araba zahire ile Karakov vilâyetinden, Daniska'dan, İsveç kralından, Çeh kralından, İslavon-ya banından, Karol banından?, Tot banından?, oniki boy Kazak hatmanlarından ve Leh kralına bağlı ümmet-i Muham-med'den, Libka kavminden?, elhasıl, kırkyedi boy beyleri ve kralları ve hatmanlarından yüzyetmiş bin adam ile Leh kralı tarafından Han'a imdad içün yetmiş parça balyemez, kolom-borne ve havan sahi topları ve salcıma toplar ile tam silâhlı asker gelip, onlar da Tatar çevresinde durup, düşman taburunu kuşattılar.
Amma Tatar askeri, taburdaki kâfirlerle, dışarıdaki Leh kâfirleri arasında kaldı. Han hazretleri gayet uyanık dururdu. Çünkü (el küfrü millettin vâhidetün) dür. Belki kâfirlerin aralarında birlik Tatar'ı ortaya alıp vuralar, diye kâfirlerden çekinik oldular.
Ertesi gün Kardaş Kazak, Brebaş Kazak, Anderya Kazak, Potkalı Kazak, Zoparski Kazak, Ahlenc Kazak, Çoçka