EVLENME MUAYENESİ HAKKINDA NİZAMNAME
Bakanlar Kurulu Kararının Tarihi : 17/8/1931, No: 11682
Dayandığı Kanunun Tarihi : 24/4/1930, No: 1593
Yayımlandığı R. Gazetenin Tarihi : 21/9/1931, No: 1904
Yayımlandığı Düsturun Tertibi : 3, Cildi: 11, S. 477
Madde 1 – Devletin bilcümle resmi sıhhat dairelerinde ve müesseselerinde evlenme muayenesi meccanen yapılır. Resmi tabipler evlenme muayenesi yalnız dairelerde ve müesseselerde meccanen icra ile mükelleftirler.
Madde 2 – Hususi tabiplerin ve hükümet tabibinden gayrı etibbayı resmiyenin verdiği sıhhat raporları mahalli hükümet tabipliği veya vekili tarafından tasdik edilmedikçe muteber olmaz. Hükümet tabipleri bu raporları tasdik etmezden evvel mevcut kuyudattan hakkında sıhhat raporu verilen evlenme namzedinin Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 123 ve 124 üncü maddelerinde mezkür evlenmeğe mani hastalıklardan biriyle malül olup olmadığını araştıracaklardır. Hükümet tabipliğinin resmi mühürünü ve tabibin imzasını havi olmayan sıhhat raporları muteber değildir.
Madde 3 – Evlenme muayenesi aşağıdaki tarzda icra olunur. Tabip her şeyden evvel evlenme namzedinin ahvali umumiyesine, görünüşüne bakacak ve Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 123 ve 124 üncü maddelerinde zikrolunan hastalıklardan biriyle malül olduğu şüphesini verecek asar ve emare görmediği takdirde erkeklerde ve kadınlarda başka başka tarzda olmak üzere muayeneleri icra edilecektir.
Madde 4 – Erkeklerde yapılacak muayenede: 1 - Ağızda: yanak ve dudakların gışayı muhatileri dil ve dilin altı, damak ve bel'um; 2 - Sadır batın ve zahirde cilt (bunlar gözle muayene olunacaktır); 3 - Koltukaltı, kasık ve dirsek ukdeleri; 4 - Kadipte: İhlilin tazyikile ifrazın çıkıp çıkmadığı; 5 - Dizlerin aksülamelleri dikkatle muayene olunacaktır.
Madde 5 – Kadınlarda ağız muayenesi erkeklerde olduğu gibidir. Bakirelerde bu muayeneden başka yalnız dirsek ukdelerinin muayenesile iktifa olunur.
Madde 6 – 4 üncü ve 5 inci maddelerde yazılı muayenelerde namzedin evlenmemeye mani hastalıklardan biriyle malül olduğuna dair delil ve emareler görüldüğü veyahut yalnız bu muayenelerle kanaat hasıl olamadığı takdirde muayene şu suretle tamik olunur. Verem şüphesinde: Sadra kar'üisga yapılacak ve namzedin tabibin gözü önünde balgamı alınacak, frengi şüphesinde: Frengi Tedavi ve Talimatnamesinin fazlı mahsusunda zikrolunduğu veçh üzere kan, belsoğukluğu şüphesinde: İhlil ifrazatı alınarak muayeneye gönderilecektir. Cüzzam ve akıl hastalıkları şüphesinde: Tabip fennin gösterdiği müteamil usulleriyle tefahhüsatını tamik edecek ve karar ittihazı için icabında namzedi bir mütehassısa sevkedecektir. Laboratuar muayenesi yapılmayan yerlerde tabip bunu raporunda derceder. Madde 7 – Muayene için müesseselere gönderilecek mevat mühür altında ve buna dair mahrem olarak yazılmış bir tezkere ile sahibinden gayri vasıta ile sevkolunacaktır. Muayene neticeleri kezalik mahrem bir tezkere ile tabibe bildirilir. Namzedi muayene eden tabip bizzat yaptığı muayeneye veya resmi laboratuvardan yahut mütehassıs tabipten kendisine bildirilen neticelere nazaran evlenme namzetlerinin Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 123 ve 124 üncü maddelerinde zikrolunan hastalıklardan birile malül olduğu kanaatını hasıl ettiği takdirde sıhhat raporunu vermez ve evrakı dosyasında hıfzetmekle beraber işi ait olduğu hükümet tabibine de bildirir.
Madde 8 – Balgamında koh basili bulunanlar veya seriri olarak ilerlemiş sari veremli olduğu tebeyyün edenler ile hançere veremine müptela olan namzetlerin evlenmesine müsaade olunmaz. Bu gibi evlenme namzetleri hakkında Umumi Hıfzıssıha Kanunun 124 üncü maddesi tatbik olunacaktır.
Madde 9 – Evlenme muayeneleri müstacel işlerden maduttur. Gerek namzedi ve gerek muayenesinde teşhisi kati vaz'ı için gönderilen mevaddı muayene eden resmi tabipler bu muayeneleri tercihan ve derhal icra edeceklerdir.
Madde 10 – Dairei resmiyede yapılan evlenme muayeneleri ayrı bir odada ve mahrem olarak yapılır. Kadınların muayenesi esnasında bunların etrafı ailesinden biri hazır bulunabilir. Tabipler bu muayeneler netayicini mahrem tutmağa mecburdurlar.
Madde 11 – Muayeneye gelen namzetler ispatı hüviyet için nüfus tezkerelerini veya pasaport, hüviyet cüzdanı ve saire gibi resmi vesaiki ibraz ile mükelleftirler. Hüviyetinin sıhhatinden şüphe edilen eşhasın evlenme muayeneleri tamamile hüviyetini ispat edinceye kadar icra olunmaz.
Madde 12 – Hususi tabipler tarafından evlenme muayeneleri de bu Nizamname hükümlerine tevfikan yapılır. Hususi tabipler tarafından da evlenme namzedinin hüviyeti tahkik ve kendisi muayene edilmeden sıhhat raporu verilmesi memnudur.
Madde 13 – Bu Nizamnamenin memnuiyet ve mecburiyetlerine muhalif harekette bulunan resmi ve hususi tabipler Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 282 nci maddesi hükümlerine göre cezalandırılırlar. Eğer bu hareketler Türk Ceza Kanunu itibarile daha ağır cezayı müstelzim iseler Türk Ceza Kanunu hükümleri tatbik olunur.
Madde 14 – Şürayı Devletçe görülmüş olan bu Nizamname neşri tarihinden muteberdir.
Madde 15 – Bu Nizamnamenin icrasına İcra Vekilleri Heyeti memurdur.