Ezâ

Eza Ticarette kaybetme, zarar etme. Kibir ve gururunu bıraktırma. Sıkıntı, eziyet, zulüm, cevr, sitem, renc, incinmek. İnsanın kerih görüp mahzun olduğu şey. Hayır ve sadaka yoluyla mal vermede gururlanmak. Tetavül etmek.

Eza

Ezâ[177], tiksindirmek, iyiliğe balgam atmaktır ki, nimet vermesi dolayısıyla bir kusur yü­zünden şikayet etmek, el, dil uzatmak, yaptığı iyiliği yüze vur­mak, başa kakmak hep ezadır. Türkçe'de minnet genel anlamda eza yerine de kullanılır. [178]

Türkçe

Ad

Anlamlar

[1] sıkıntı

[2] üzgü

ku:eziyet

Türkçe

Ad

Anlamlar

[1] sıkıntı

[2] üzgü

ku:eziyet

Türkçe

Ad

Anlamlar

[1] ruhsal yorgunluk, cefa, eziyet

[2] Bir bozukluğun, karışıklığın sebep olduğu etkili ve sürekli yorgunluk, meşakkat, mihnet

[3] Yokluk ve parasızlığın yol açtığı geçim darlığı

[4] Bulunmama durumu

[5] (mecaz) Sorun, problem, mesele

Deyimler

[1] sıkıntı basmak, sıkıntı çekmek, sıkıntıda olmak, sıkıntısı olmak, sıkıntı vermek, sıkıntıya düşmek, sıkıntıya gelememek

Sözcük Birliktelikleri

[1] can sıkıntısı, geçim sıkıntısı

Kaynaklar

• Vikipedi Maddesi: "Ezâ"

Türk Dilleri

• Azerice: [[sıxıntı#Azerice|sıxıntı]] ^(az)
• Şablon:Krc: [[kıyın#Şablon:Krc|kıyın]] ^(krc)
• Eski Türkçe: tolgag ^(tr)
• Eski Türkçe: buşug ^(tr)

|} | width=1% | |bgcolor="#FFFFE0" valign=top width=48%|

|}

|}

en:sıkıntı