Fatih Camii - Mehmet Akif Ersoy - Safahat

←Bayram

Hasır Mehmet Akif Ersoy

Selma→

*http://video.google.com/videoplay?docid=-7924950544486339544&hl=tr#

Bakınız: Fatih Camii/1 , Fatih Camii/2 , Fatih Camii/3 , Fatih Camii/4, Fatih Camii/İngilizce , Fatih Camii/Osmanlıca , Fatih Camii/Açıklama

Bakınız: Fatih Camii Şiiri / Tekli tablo, Fatih Camii Şiiri / İkili tablo güncel türkçe, Fatih Camii Şiiri / İngilizce, [[ Fatih Camii Şiiri / İkili tablo İngilizce tercüme]], Fatih Camii Şiiri / Üçlü tablo İngilizce tercüme, Fatih Camii Şiiri / Üçlü tablo İngilizce tercüme ve şerhi, Fatih Camii Şiiri / Osmanlıca, Fatih Camii Şiiri / Osmanlıca dörtlü tablo, Fatih Camii Şiiri / Arapça, Fatih Camii Şiiri / Arapça dörtlü tablo, Fatih Camii Azerice

Fatih Camii	Güncel Türkçesi
Yatarken yerde ilhadıyle haşr olmuş sefil efkâr Yarıp edvârı yükselmiş bu müthiş heykel-i ikrar,	Dinsizlikle karışmış aşağılık fikirler yerle bir olmuş da, Yükselmiş bu iman abidesi yararak asırları.
Siyeh reng-i dalâlet bir bulut şeklinde mâzîler, Civârından kaçar, bulmaksızın bir lâhza istikrâr;	Kapkara bir sapıklık bulutu şeklinde eski devirler, Bu mabedin civarından kaçar, bir an bile duramazlar.
Ziyâ-rîz-i hakîkat bir seher tavrında müstakbel, Gelir fevkınden eyler sermedî binlerce nûr îsâr.	İstikbal, hakikat ışığıyla dolu bir sabah gibi, Üzerinde doğup, ebediyyen nurlu aydınlığını döker.
Derâgûş etmek ister nâzenîn-i bezm-i lâhûtu: Kol açmış her menârı sanki bir ümmîd-i cür'etkâr!	İlâhî âlemin güzelliğini kucaklamak ister; Cesaretle, umutla kol açmış minareler,
O revzenler, nazarlardan nihân dîdâra müstağrak, Birer gözdür ki sıyrılmış önünden perde-i esrâr.	O pencereler, gözlerden uzak ilâhî güzelliğe dalmış Birer gözdür ki açılmış önünde bütün sırlar.
Bu kudsî ma'bedin üstünde tâbân fevc fevc ervâh Bu ulvî kubbenin altında cûşan mevc mevc envâr.	Bu kutsal mabedin üstünde akın akın ruhlar parlamakta, Bu yüce kubbenin altında dalga dalga nurlar coşmakta.
Tecessüd eylemiş gûyâ ki subhun rûh-i mahmûru; Semâdan yâhud inmiş hâke,Sînâ-rengolup, Dîdâr!	Sabahın baygın ruhu sanki cisimleşmiş yahut ilâhî güzellik, Sînâ'da olduğu gibi yere inmiş.
Tabiat perde-pûş-i zulmet olmuş,hâbe dalmışken, O, gûya kalb-i nûrânîsidir leylin, durur bîdâr.	Tabiat, karanlığın örtüsü altında uykuya dalmışken, O sanki aydınlık kalbi gecenin, uyumadan bekler.
Evet bir kalbdir, bir kalb-i cûşâcûş-i âşıktır, Ki cevfinden demâdem yükselir bin nâle-i ezkâr.	Evet, bir kalbdir o, coşkulu bir aşık kalbi, Ki içinden çıkıp yükselir her dem bin zikir feryadı
Nümâyan cebhesinden Sadr-ı İslâm'ın meâlîsi: O sadrın feyz-i enfâsıyle gûyâ bir yığın ahcâr,	Cephesinde İslâm'ın göğsündeki yüce anlam görünür; O göğsün nefeslerinin feyziyle sanki bir yığın taş,
Kıyâm etmiş de, yükselmiş de bir timsâl-i nûr olmuş. Nasıl timsâl-i nûr olmaz? Şu pek sâkin duran dîvâr,	Kalkarak, yükselerek aydınlığın timsali olmuş. Nasıl timsali olmaz ki, şu pek sakin duran duvar,
Asırlar geçti hâlâ bâtılın pîş-i hücûmunda, Göğüs germektedir, bir kerre olsun olmadan bîzâr:	Asırlardan beri batılın saldırılarına karşı, Bir kez olsun yılmadan, şikayetlenmeden göğüs gerer.
Bu bir ma'bed değil, Mâ'bûd'a yükselmiş ibâdettir; Bu bir manzar değil, dîdâra vâsıl mevkib-i enzâr.	Bu bir mâbed değil, Allah'a yükselmiş ibadettir, Bu bir tablo değil,Sevgiliye ulaşan bakış silsilesidir.
Semâdan inmemiştir, şüphesiz, lâkin semâvîdir: Zemînî olmayan bir cilve-i feyyâzı hâvîdir.	Gökyüzünden inmemiştir şüphesiz, fakat ilâhîdir, Zeminsiz feyzler cilvesinin tecellisidir.
Bir infilâk-ı safâdır ki yâr-ı cânımdır, Sabâhı pek severim, en güzel zamânımdır.	Candan dostumdur, neşemin arttığı andır. Sabahı pek severim, en güzel zamanımdır,
Ridâ-yı leylî henüz açmamıştı dest-i semâ; Sabâ da hâb-ı sükûndan ayılmamıştı daha,	Göğün eli gecenin örtüsünü henüz açmamıştı, Sabah rüzgârı da sakin uykusundan daha ayılmamıştı.
Fezâ yı rûhda aksetti, es-salâ perdâz Müezzinin dem-i mahmûru, bir hazîn âvâz.	Bu hazin bir ses idi, ruhuma aksetti. Henüz uykudan kalkmış müezzinin sesi,
İçimde cûş ederek lücce lücce istiğrâk, Ezânı beklemez oldum; açılmadan âfâk,	İçimi dalga dalga sardı bir coşkunluk, Ezanı bekleyemedim, açılmadan ufuk,
Zalâmı sîneye çekmiş yatan sokaklardan Kemâl-i vecd ile geçtim önümde bir meydan	Karanlığısineye çekerek yatan sokaklardan Coşku içinde geçtim, önümde bir meydan,
Göründü; Fâtih'e gelmiştim anladım, azıcık Gidince, ma'bede baktım ki bekliyor uyanık!	Göründü,Fatih'e gelmiştim, anladım, azıcık Gidince mabede,baktım ki bekliyor uyanık!
Sokuldum artık onun sîne-i münevverine, Oturdum öndeki maksûreciklerin birine.	Sokuldum artık onun aydınlık kucağına, Oturdum öndeki küçük maksurelerden birine.
Fezâ-yı ma'bedin encüm-nümâ meşâ'ilini, O lem'a lem'a dizilmiş ziyâ kavâfilini	Kubbenin boşluğundaki yıldız gibi kandilleri, O parıl parıl sıralanmış ışıklar kafilesini
Görünce geldi çocukluk zamanlarım yâda... Neler düşündüm o sâ'atte bilseniz orada!	Görünce çocukluk günlerimi hatırladım da... Neler düşündüm o saatte bilseniz orada!
Sekiz yaşında kadardım. Babam gelir: "Bu gece, Sizinle câmi'e gitsek çocuklar erkence.	Sekiz yaşında kadardım.Babam gelir:"Bu gece, Sizinle camiye gitsek çocuklar erkence.
Giderseniz gelin amma namazda uslu durun, Merâmınız yaramazlıksa işte ev, oturun!"	Giderseniz gelin ama namazda uslu durun; Yaramazlık edeceksiniz, işte ev, oturun!
Deyip alırdı beraber benimle kardeşimi. Namâza durdu mu, hâliyle koyverir peşimi,	Deyip alırdı beraber benimle kardeşimi. Namaza durdu mu, haliyle bırakır peşimi
Dalar giderdi. Ben artık kalınca âzâde, Ne âşıkane koşardım hasırlar üstünde!	Dalar giderdi, ben artık özgür kalınca, Ne coşkuyla koşardım hasırlar üstünde
Hayâl otuz sene evvelki hâli pîşimden Geçirdi, başladım artık yanımda görmeye ben:	Hayal otuz yıl önceki hâli gözün önünden Geçirdi.Başladım artık yanımda görmeye ben:
Beyaz sarıklı, temiz, yaşça elli beş ancak; Vücûdu zinde, fakat saç, sakal ziyâdece ak;	Beyaz sarıklı, temiz, yaşça elli beş ancak, Vücutça dinç, fakat saç sakal epeyce ak,
Mehîb yüzlü bir âdem: Kılar edeble namaz; Yanında bir küçücek kızcağızla pek yaramaz	Nuranî yüzlübir adam kılar edeble namaz; Yanında bir küçücük kızcağızla, pek yaramaz,
Yeşil sarıklı bir oğlan ki: Başta püskül yok. İmâmesinde fesin bağlı sâde bir boncuk!	Yeşil sarıklı bir oğlan ki başında püskülü yok, İmamesinde fesin bağlı sade bir boncuk!
Sarık hemen bozulur, sonra şöyle bir dolanır; Biraz geçer, yine râyet misâli dalgalanır!	Sarık hemen bozulur, sonra şöyle bir dolanır; Biraz geçer, yine bayrak gibi dalgalanır!
Koşar koşar duramaz, âkıbet denir "âmîn" Namaz biter: O zaman kalkarak o pîr-i güzîn,	Koşar koşar duramaz, "âmin" denir sonunda, Namaz biter, o zaman yaşlı adam kalkar da
Alır çocukları, oğlan fener çeker önde, Gelir düşer eve yorgun, dalar pek âsûde	Alır çocukları, oğlan fener çeker önde, Gelir düşer eve yorgun, dalar sessizce
Derin bir uykuya... Derken bu hâtırât-ı lâtîf Çekildi aslına, artık hakîkatin o kesîf	Derin bir uykuya... Derken bu tatlı hatıralar Çekildi aslına, artık hakikatin o koyulaşmış
Likâsı başladı karşımda cilve eylemeye; Zaman da kalmadı zâten hayâli dinlemeye:	Çehresi başladı karşımda şekilden sekile girmeye; Zaman da kalmadı zaten hayali dinlemeye:
Sağım, solum, önüm, arkam huşû'a müstağrak Zılâl-i âdem iken, bir sadâ bülend olarak,	Sağım, solum, önüm, arkam tevazuya gömülmüş İnsan gölgeleri iken, bir ses yükselerek
O kâinât-ı huzu'u yerinden oynattı; Fezâ-yı mahşere döndürdü gitti eb'âdı!	O tevazu âlemini yerinden oynattı; Sanki mahşer yerine döndürdü gitti ortalığı!
Sufuf ayakta müselsel cibâl-i velveledâr Gibiydi. Her birisinden duyuldu sîne-fıkâr,	Art arda dizilmiş saflar velveleli sıradağlar gibiydi. Her birinden duyuldu yürek yakan
Birer enîn-i tazarru ; birer niyâz-ı hazîn, Ki kalb-i rahmeti sızlattı şüphesiz o enîn!	Birer iniltili yakarış, birer hüzünlü yalvarış, Rahmetin kalbini sızlattı şüphesiz bu inleyiş
Eğildi sonra o dağlar Huzûr-i İzzet'te Göründü sonra o dağlar zemîn-i haşyette!	Eğildi sonra o dağlar huzurunda Allah'ın; Göründü sonra o dağlar yerde, korkusuyla Allah'ın!
İnayetiyle Hudâ kaldırınca her birini, Semâya doğru o dağlar da açtı ellerini.	İnayetiyle Allah kaldırınca her birini, Göğe doğru o dağlar da açtı ellerini.
O anda koptu yüreklerden öyle bir feryâd, Ki rûhum eyliyecek tâ ebed o dehşeti yâd.	O anda yüreklerden öyle bir feryad koptu, Ki ruhum sonsuza dek hatırlayacak o dehşeti.
Kesildi bir aralık inleyen hazin âvâz... Ne oldu Arş'a kadar yükselen o sûz ü güdâz?	Kesildi bir aralık inleyen hüzünlü sesler... Ne oldu Arş'a kadar yükselen o yanıp yakınmalar,
O çûş içindeki îman? Evet, hurûş ederek işte rahmet-i Subbûh,	O coşku içindeki imân? Evet, çağlayarak işte rahmeti Allah'ın,
Bütün yüreklere serpildi kubbeden bir rûh: Rûh-i itmînan.	Bütün yüreklere serpildi kubbeden bir ruh: Güvenmenin, huzurun ruhu.

4'lü sütunla iki beyitin tablolu sunumu

Fatih Camii	Güncel Türkçesi	İngilizce Tercüme	Osmanlıca
thumb|250px|	thumb|300px|right|fatih camii şiiri - mehmet akif ersoy - safahat
Yatarken yerde ilhadıyle haşr olmuş sefil efkar Yarıp edvârı yükselmiş bu müthiş heykel-i ikrar,	Dinsizlikle karışmış aşağılık fikirler yerle bir olmuşda, Yükselmiş bu iman abidesi yararak asırları.	Vile ideas mixed with Atheism have been destroyed Then , the belief monumentraised breaking through the centuries	ياتاركن يرده الحاد يله حشر اولمش سفيل افكار، ياروب ادوارى يوكسلمش بو مدهش هيكل اقرار
Siyeh reng-i dalâlet bir bulut şeklinde mâzîler, Civârından kaçar, bulmaksızın bir lâhza istikrâr;	Kapkara bir sapıklık bulutu şeklinde eski devirler, Bu mabedin civarından kaçar, bir an bile duramazlar.	Old periods are in a black cloud of perversion They escape from the vicinity of the temple, can not resist, even for a moment.	سيهرنك ضلالت بر بولوط شكلنده ماضيلر، جوارندن قاچار، بولمقسزين بر لحظه استقرار؛
Ziyâ-rîz-i hakîkat bir seher tavrında müstakbel, Gelir fevkınden eyler sermedî binlerce nûr îsâr.	İstikbal, hakikat ışığıyla dolu bir sabah gibi, Üzerinde doğup, ebediyyen nurlu aydınlığını döker.	The future, like a morning filled with the light of truth Rises and dumps the brightness of eternity.	ضيا ريز حقيقت بر سحر طورنده مستقبل، كلير فوقندن ايلر سرمدى بيكلرجه نور ايثار
Derâgûş etmek ister nâzenîn-i bezm-i lâhûtu: Kol açmış her menârı sanki bir ümmîd-i cür'etkâr!	İlahi âlemin güzelliğini kucaklamak ister; Cesaretle, umutla kol açmış minareler,	Wants to embrace the beauty of the divine realm; Minarets opened arms with courage and hope	در آغوش ايتمك ايستر نازنين بزم ﻻهوتى قول آچمش هر منارى صانكه بر اميدجرأتكار
O revzenler, nazarlardan nihân dîdâra müstağrak, Birer gözdür ki sıyrılmış önünden perde-i esrâr.	O pencereler, gözlerden uzak ilâhi güzelliğe dalmış Birer gözdür ki açılmış önünde bütün sırlar.	Those windows, secluded, immersed in divine beauty They are the eyes that all secrets are revealed.	او روزنلر؛ نظرلردن نهان ديداره مستغرق، برر كوزدر كه صيريلمش اوكندن پردۀ اسرار
Bu kudsî ma'bedin üstündetâbân fevc fevc ervâh Bu ulvî kubbenin altında cûşan mevc mevc envar.	Bu kutsal mabedin üstünde akın akın ruhlar parlamakta, Bu yüce kubbenin altında dalga dalga nurlar coşmakta.	Souls shine on that holy temple Holy lights rise under the dome	بو قدسى معبدك اوستنده تابان فوج فوج ارواح بو علوى قبه نك آلتنده جوشان موج موج انوار
Tecessüd eylemiş gûyâ ki subhun rûh-i mahmûru; Semâdan yâhud inmiş hâke, Sînâ-rengolup, Dîdâr!	Sabahın baygın ruhu sanki cisimleşmiş Yahut da ilâhi güzellik, sanki Sînâ'da olduğu gibi yere inmiş.	As if the spirit of the morning embodied Or divine beauty, landed on the ground as in Sinai.	تجسد ايله مش كويا كه صبحك روح مخمورى ؛ سمادن ياخود اينمش خاكه ، سينارنك اولوب ، ديدار
Tabiat perde-pûş-i zulmet olmuş, hâbe dalmışken, O, gûya kalb-i nûrânîsidir leylin, durur bîdâr.	Tabiat, karanlığın örtüsü altında uykuya dalmışken, O sanki aydınlık kalbi gecenin, uyumadan bekler.	Nature, slept under the cover of darkness, He, as the heart of bright, wait awake.	طيعت پرده پوش ظلمت اولمش ، خوابه طالمشكن، او ، كويا قلب نورانيسيدر ليلك؛ طورور بيدار
Evet bir kalbdir, bir kalb-i cûşâcûş-i âşıktır, Ki cevfinden demâdem yükselir bin nâle-i ezkâr.	Evet, bir kalbdir o, bir coşkulu aşık kalbi, Ki içinden çıkıp yükselir her dem inleyen zikirler.	Yes, it is a heart, the heart of an ardent lover, Groaning dhkirs rises out of it.	أوت بر قلبدر ، بر قلب جوشا جوش عاشقدر كه جوفندن دمادم يوكسلير بيك نالۀ ازكار
Nümâyan cebhesinden Sadr-ı İslâm'ın meâlîsi: O sadrın feyz-i enfâsıyle gûyâ bir yığın ahcâr,	Cephesinde İslâm'ın göğsündeki yüce anlam görünür; O göğsün feyizli nefesleriyle sanki bir yığın taş,	The exalted meaning of the chest of Islam appears; With the breathe of that chest, a pile of stone,	نمايان جبهه سندن صدر اسﻻمك معاليسى او صدرك فيض انفاسيله كويا بر ييغين احجار
Kıyâm etmiş de, yükselmiş de bir timsâl-i nûr olmuş. Nasıl timsâl-i nûr olmaz? Şu pek sâkin duran dîvâr,	Kalkarak, yükselerek aydınlığın timsali olmuş. Nasıl timsali olmaz ki, şu pek sakin duran duvar,	Stands ,rises and become the symbol of light. How doesn’t it become the symbol?	قيام ايتمش ده ، يوكسلمش ده بر تمثال نور اولمش؛ نصل تمثال نور اولماز شو پك ساكن طوران ديوار
Asırlar geçti hâlâ bâtılın pîş-i hücûmunda, Göğüs germektedir, bir kerre olsun olmadan bîzâr:	Asırlardan beri batılın saldırılarına karşı, Bir kez olsun yılmadan, usanmadan göğüs gerer.	The wall standing very quiet, stands against the Western attacks for past centuries, undaunted	عصرلر كچدى حاﻻ باطلك پيش هجومنده كوكس كرمكده در ، بر كره اولسون اولمه دن بيزار
Bu bir ma'bed değil, Mâ'bûd'a yükselmiş ibâdettir; Bu bir manzar değil, dîdâra vâsıl mevkib-i enzâr.	Bu bir mâbed değil, Allah'a yükselmiş ibadettir, Bu bir tablo değil, sanki Hakk'a ulaşan bakışlardır.	This is not a temple, prayer ascended to God, This is not a painting,glances reaching God	بو بر معبد دكل ؛ معبوده يوكسلمش عبادتدر؛ بوبر منظر دكل ، ديداره واصل موكب انظار
Semâdan inmemiştir, şüphesiz, lâkin semâvîdir: Zemînî olmayan bir cilve-i feyyâzı hâvîdir.	Gökyüzünden inmemiştir şüphesiz, fakat ilahidir, Zemini olmayan bollukla kuşatılmış ilahın görüntüsüdür.	Of course doesn’t come from the sky but divine İts the appeareance of the God with the eternety	سمادن اينمه مشدر ، شبهه سز ، لكن سماويدر ،زمينى اولميان بر جلوۀ فياضى حاويدر
Bir infilâk-ı safâdır ki yâr-ı cânımdır, Sabâhı pek severim, en güzel zamânımdır.	Sabahı pek severim, o en güzel zamanımdır, Benim en candan dostumdur, neşemin arttığı andır.	Much like the morning, it is the most beautiful time,	بر انفلاق صفادر كه يار جانمدر صباحى پك سوهرم ، اك كوزل زمانمدر
Ridâ-yı leyli henüz açmamıştı dest-i semâ; Sabâ da hâb-ı sükûndan ayılmamıştı daha,	Göğün eli gecenin örtüsünü henüz açmamıştı, Sabah rüzgârı da sakin uykusundan daha ayılmamıştı.	The hand of the night hadn’t opened the cover of The sky the morning wind hadn’t waken up	رداى ليلى هنوز اچمامشدى دست سما؛ صباده خواب سكوندن آييلممامشدى دها
Fezâ yı rûhda aksetti, es-salâ perdâz Müezzinin dem-i mahmûru, bir hazîn âvâz.	Henüz uykudan kalkmış müezzinin sesi, Ki bu hazin bir ses idi, ruhuma aksetti.	Voice of the muezzin who has just waken up, A voice that was sad, my soul reflected	فضاى روحده عكس ايتدى ، الصلا پرداز مؤذنك دم مخمورى ، بر حزين آواز
İçimde cûş ederek lücce lücce istiğrâk, Ezânı beklemez oldum; açılmadan âfâk,	İçimi dalga dalga sardı bir coşkunluk, Ezanı bekleyemedim, açılmadan ufuk,	A fervor overflow inside like waves I couldn’t wait, the azan Before the dawn with excitement,	ايچمده جوش ايدرك لجه لجه استغراق اذانى بكله مز اولدم؛ آچيلمه دن آفاق
Zalâmı sîneye çekmiş yatan sokaklardan Kemâl-i vecd ile geçtim. Önümde bir meydan	Karanlığa sarınmış yatan sokaklardan Coşku içinde geçtim, önümde bir meydan	I passed the streets Lying in the darkness, There was a squareIn front of me,	ظلامى سينه يه چكمش ياتان سوقاقلردن كمال وجد ايله كچدم. اوكمده بر ميدان
Göründü; Fâtih'e gelmiştim anladım, azıcık Gidince, ma'bede baktım ki bekliyor uyanık!	Göründü,Fatih'e gelmiştim, anladım, azıcık Gidince mabede,baktım ki bekliyor uyanık!	Fatih, I got it Walking a little to temple, I saw him waiting awake!	كوروندى ؛ فاتحه كلمشدم آكلادم ، آزيجيق كيدنجه ، معبده باقدم كه بكليور اويانيق
Sokuldum artık onun sîne-i münevverine, Oturdum öndeki maksûreciklerin birine.	Sokuldum artık onun aydınlık kucağına, Oturdum öndeki küçük maksurelerden birine.	I snucked up his bright laps I sat down to one of the stools	صوقولدم آرتق اونك سينۀ منورينه اوطوردم اوكده كه مقصوره جكلرك بر ينه
Fezâ-yı ma'bedin encüm-nümâ meşâ'ilini, O lem'a lem'a dizilmiş ziyâ kavâfilini	Kubbenin boşluğundaki yıldız gibi kandilleri, O parıl parıl sıralanmış ışıklar kafilesini	When I saw the lamps like stars, Twinkling lights at the cavity of the dome	فضاى معبدك انجم نما مشاعلنى او لمعه لمعه ديزيلمش ضيا قوافلنى
Görünce geldi çocukluk zamanlarım yâda... Neler düşündüm o sâ'atte bilseniz orada!	Görünce çocukluk günlerimi hatırladım da... Neler düşündüm o saatte bilseniz orada!	I remembered my days of childhood What I thought at that time there!	كورونجه كلدى چوجوقلق زمانلرم ياده نه دوشوندم او ساعتده بيلسه كز اوراده
Sekiz yaşında kadardım. Babam gelir: "Bu gece, Sizinle câmi'e gitsek çocuklar erkence.	Sekiz yaşında kadardım.Babam gelir:"Bu gece, Sizinle camiye gitsek çocuklar erkence.	I was about eight my father used to say "Tonight, my children Shall we go to the mosque early”.	سكز ياشنده قدردم.بابام كلير:بو كيجه سز كله جامعه كيتسه ك چوجوقلر ايركنجه
Giderseniz gelin amma namazda uslu durun, Merâmınız yaramazlıksa işte ev, oturun!"	Giderseniz gelin ama namazda uslu durun; Yaramazlık edeceksiniz, işte ev, oturun!	But sit still during prayer; If you’ll be naughty ,that's the home, stay!”	كدرسه كز كليك اما نمازده اوصلو طورك؛ مرامكز يارامازلقسه ايشته أو ، اوطورك
Deyip alırdı beraber benimle kardeşimi. Namâza durdu mu, hâliyle koyverir peşimi,	Deyip alırdı beraber benimle kardeşimi. Namaza durdu mu, tabii,bizi kontrol edemez	And used to take me along with my brother. Of course when he began praying, couldn't control us.	دييوب آليردى برابر بنمله قارده شمى نمازه طوردى مى ، حاليله قويويرير پشمى
Dalar giderdi. Ben artık kalınca âzâde, Ne âşıkane koşardım hasırlar üstünde!	Dalar giderdi, ben artık başıboş kalırdım, Hasırlar üstünde coşkuyla nasıl da koşardım!	He was lost in thought and I'd be by myself, How I used to run on the mats enthusiastically!	طاﻻر كيدردى.بن آرتق قالينجه آزاده نه عاشقا نه قوشاردم حصيرلر اوستنده
Hayâl otuz sene evvelki hâli pîşimden Geçirdi, başladım artık yanımda görmeye ben:	Hayal otuz yıl önceki hâli gözün önünden Geçirdi.Başladım artık yanımda görmeye ben:	The dream make me remember the thirty years ago, I began to see near me:	خيال اوتوز سنه اولكى حالى پيشيمدن كچيردى ، باشلادم آرتق يانمده كورمه يه بن
Beyaz sarıklı, temiz, yaşça elli beş ancak; Vücûdu zinde, fakat saç, sakal ziyâdece ak;	Beyaz sarıklı, temiz, yaşça elli beş ancak, Vücutça dinç, fakat saç sakal epeyce ak,	With white turban,About fifty-five A physically vigorous man; but his beard was quite white;	بياض صاريقلى ، تميز،ياشجه اللى بش آنجق؛ وجودى زنده ، فقط صآچ،صقال زياده جه آق؛
Mehîb yüzlü bir âdem: Kılar edeble namaz; Yanında bir küçücek kızcağızla pek yaramaz	Heybetli bir adam ki kılar edeble namaz; Yanında bir küçücük kızcağızla pek yaramaz,	was performing namaz in modesty Besides a tiny naughty girl	مهيب يوزلو برآدم:قيلار ادبله نماز؛ ياننده بر كوچوجك قيزجغزله پك ياراماز
Yeşil sarıklı bir oğlan ki: Başta püskül yok. İmâmesinde fesin bağlı sâde bir boncuk!	Yeşil sarıklı bir oğlan ki başımda püskülü yok, İmamesinde fesin bağlı sade bir boncuk!	A boy in a green turban without a tassel, But only a simple bead on!	يشيل صاريقلى بر اوغلان كه:باشده پوسكول يوق امامه سنده فسك باغلى ساده بر بونجوق
Sarık hemen bozulur, sonra şöyle bir dolanır; Biraz geçer, yine râyet misâli dalgalanır!	Sarık hemen bozulur, sonra şöyle bir dolanır; Biraz geçer, yine bayrak gibi dalgalanır!	The turban wrapped out, then wrapped again simply ; A little time passes, then it began to wave like a flag again!	صاريق همان بوزولور،صوكره شويله بر طولانير؛ برآز كچر،ينه رايت مثالى طالغه لانير
Koçar koşar duramaz, âkıbet denir "âmîn" Namaz biter: O zaman kalkarak o pîr-i güzîn,	Koşar koşar duramaz, "âmin" denir sonunda, Namaz biter, o zaman yaşlı adam kalkar da	He runs runs, can not stop, "amen" is said at the end Prayer ends, then the old man stands up	قوشار قوشار طوره ماز،عاقبت دينير آمين نمازبيتر. او زمان قالقه رق او پير كزين
Alır çocuklar, oğlan fener çeker önde, Gelir düşer eve yorgun, dalar pek âsûde	Alır çocukları, oğlan fener çeker önde, Gelir düşer eve yorgun, dalar evde	Gets the children, the boy carries a torch ahead Reaches home, tired, rushes home	آلير چوجوقلرى ، اوغلان فنار چكر اوكده كلير دوشر أوه يورغون ، دالار پك آسوده
Derin bir uykuya... Derken bu hâtırât-ı lâtîf Çekildi aslına, artık hakîkatin o kesîf	Derin bir uykuya... Derken bu tatlı hatıralar Çekildi yerine, artık hakikatin o koyulaşmış	A deep sleep ... Then the sweet memories Withdrew, instead the dark face of truth	درين بر اويقويه ديركن بو خاطرات لطيف چكيلدى اصلنه ، آرتق حقيقتك او كثيف
Likâsı başladı karşımda cilve eylemeye; Zaman da kalmadı zâten hayâli dinlemeye:	Çehresi başladı karşımda şekilden sekile girmeye; Zaman da kalmadı zaten hayali dinlemeye:	Began to change the shape in front of me; There is no time to listen the dream	لقاسى باشلادى قارشيمده جلوه ايله مه يه؛ زمانده قالمادى ذاتاً خيالى ديكله مه يه
Sağım, solum, önüm, arkam huşû'a müstağrak Zılâl-i âdem iken, bir sadâ bülend olarak,	Sağım, solum, önüm, arkam tevazuya gömülmüş İnsan gölgeleri iken, bir ses yükselerek	While my left , right , front and behind Was burried to silenced human shadows, a voice raised	صاغم ، صولم ، اوكم ، آرقه م خشوعه مستغرق ظلآل آدم ايكن ، بر صدا بلند اوله رق
O kâinât-ı huzu'u yerinden oynattı; Fezâ-yı mahşere döndürdü gitti eb'âdı!	O tevazu âlemini yerinden oynattı; Sanki mahşer yerine döndürdü ortalığı!	Avoice raised and sent shock waves through world of humility; Changed eveywhere into the last judgement day!	او كائنات خضوعى يرندن اويناتدى؛ فضاى محشره دوندوردى كيتدى ابعادى
Sufuf ayakta müselsel cibâl-i velveledâr Gibiydi. Her birisinden duyuldu sîne-fıkâr,	Art arda dizilmiş saflar velveleli sıradağlar oldu gibiydi Safların her birinden duyuldu yürek yakan	Ranks turned into the ranges in the ranks, Wailing prayers, sad prayers is heard from Each of the ranks	سفوف آياقده مسلسل جبال ولوله دار كبيدى . هربريسندن طويولدى سينه فكار
Birer enîn-i tazarru ; birer niyâz-ı hazîn, Ki kalb-i rahmeti sızlattı şüphesiz o enîn!	İniltili yakarışlar, hüzünlü yakarışlar, Rahmetin kalbini sızlattı şüphesiz bu inleyişler!	Wailing prayers, sad prayers is heard from Grace no doubt that your heart toache groans!	برر انين تضرع ، برر نياز حزين كه قلب رحمتى صيزلاتدى شبهه سز او انين
Eğildi sonra o dağlar Huzûr-i İzzet'te Göründü sonra o dağlar zemîn-i haşyette!	Eğildi sonra o dağlar huzurunda Allah'ın; Kapandı secdeye sonra korkusuyla Allah'ın!	Then the mountains leaned over in the presence of God; Closed after prostrate in fear of God!	اكيلدى صوكره اوطاغلر حضور عزتده؛ كوروندى صوكره اوطاغلر زمين خشيتده
İnayetiyle Hudâ kaldırınca her birini, Semâya doğru o dağlar da açtı ellerini.	İnayetiyle Allah kaldırınca her birini, Göğe doğru o dağlar da açtı ellerini.	Up from each of the grace of God, He opened his hands towards the heavens mountains.	عنايتيله خدا قالديرنجه هر برينى؛ سمايه طوغرى او طاغلرده آچدى اللرينى
O anda koptu yüreklerden öyle bir feryâd, Ki rûhum eyliyecek tâ ebed o dehşeti yâd.	O anda yüreklerden öyle bir dehşetli feryad koptu, Ki ruhum sonsuza dek hatırlayacak bunu.	Broke our hearts such a dread that moment scream, My soul will remember that forever.	او آنده قوپدى يوركلردن اويله بر فرياد كه روحم ايليه جك تا ابد او دهشتى ياد
Kesildi bir aralık inleyen hazin âvâz... Ne oldu Arş'a kadar yükselen o sûz ü güdâz?	Kesildi bir aralık inleyen hüzünlü sesler... Ne oldu Arş'a kadar yükselen o yanıp yakılmalar,	Stopped therange groaning sounds sad ... What is it that flash combustion march rising up,	كسيلدى بر آرالق ايكله ين حزين آواز نه اولدى عرشه قدر يوكسلن او سوز و كداز
O çûş içindeki îman? Evet, hurûş ederek işte rahmet-i Subbûh,	O coşku içindeki imân? Evet, çağlayarak işte rahmeti Allah'ın,	The belivers in enthusiasm? Yes, here to burblely mercy of God,	او جوش ايچنده كى ايمان أوت ، خروش ايدرك ايشته رحمت سبّوح،
Bütün yüreklere serpildi kubbeden bir rûh: Rûh-i itmînan.	Bütün yüreklere serpildi kubbeden bir ruh: Güvenmenin, huzurun ruhu.	All hearts in a spirit flourished dome: Reliance, the spirit of peace	بوتون يوركلره سرپيلدى قبه دن بر روح روح اطمئنان

Bakınız: Fatih camii , Fatih Camii , Fatih Camii Şiiri

thumb|300px|right|http://www.youtube.com/watch?v=zKvqEUV_U6o

2'li tablo sunumu

FATİH CAMİİ	Azerice
Yatarken yerde ilhadiyle haşr olmuş sefil efkar, Yarıp edvarı yükselmiş bu müthiş heykel-i ikrar	Yatarkәn yerdә dinsizlikle hәşr olmuş sәfil әfkar Yarıb divarları yüksәlmiş bu möhtәşәm inam heykәli
Siyah-reng-i dalalet bir bulut şeklinde maziler, Civarından kaçar,bulmaksızın bir lahza istikrar;	Qap qara rәngli pozulmuşluq buludu kimi keçmiş qәdim dövrlәr Bu mәbәdin hәndәvәrindәn qaçar, bir vaxt bilә saxlana bilmәzlәr
Ziya-rız-i hakikat bir seher tavrında müstakbel; Gelir fevkınden eyler sermedi binlerce nur ısar.	İstiqbal hәqiqәt işığıyla dolu bir sәhәr kimi Gәlir üstündәn eylәr sәrmәdi minlәrlә nur dolu
Derağuş etmek ister nazenin-i bezm-i lahutu: Kol açmış her menarı sanki bir ümmid-i cür'etkar!	Gucağlamak istәr ilahi alәmin gözәlliyini Cәsarәtlә ümidlә qol açmış minarәlәr
O revzenler,nazarlardan nihan didarı müstağrak Birer gözdür ki sıyrılmış önünden perde-i esrar.	O pencәrәlәr, nәzәrlәrdәn uzağ ilahi gözәlliyә dalmış Hәrәsi bir gözdür ki açılmış önündәn sirlәr pәrdәsi
Bu kudsi ma'bedin üstünde taban fecv fecv ervah, Bu ulvi kubbenin altında çüşan mevc mevc envar.	Bu qüdsi mәbәdin üstündә tәz tәz ruhlar parlayır Bu ülvi qübbәnin altında dalğa dalğa işıqlar çoşur
Tecessüd eylemiş guya ki subhun ruh-i mahmuru; Semadan yahut inmiş hake,Sina-reng olup,Didar!	Sabahın bayğın ruhu elә bil sübutlaşıb Yaxud da ilahi gözәllik Sina’daki kimi yәrә düşmüş
Tabiat perde-puş-i zulmet olmuş,habe dalmışken, O,guya kalb-i cuşacuş-i aşıktır,	Tәbiet qaranlığın örtüsü altında yuxuya dalmışkәn O elә bil ışıxlı qәlbi gәcәnin yuxusuz gözlәr
Ki cevfinden demadem yükselir bin nale-i ezkar. Nümayan cephesinden Sadr-ı İslamın mealisi:	Ki, içindәn çıxıb qalxar hәr vaxt inlәyәn zikirlәr Cәphәsindә İslam’ın sinәsindәki ülvi mәna görsәnir
O sadrın feyz-i enfasiyle guya bir yığın ahcar, Kıyam etmiş de,yükselmiş ve bir timsal-i nur olmuş,	O sinenin feyzli nәfәslәriylә elә bil bir çox daş Çıxıb qalxıb aydınlığın nümunәsi olmuş
Nasıl timsal-i nur olmaz?Şu pek sakin duran divar, Asırlar geçti hala batılın pış-i hücumunda,	Nә tәhәr ola bilmәz ki bu, lap sakit duran divar Əsrlәrdәn bәri batilin hücumlarına qarşı
Göğüs germektedir,bir kere olsun olmadan bızar. Bu bir ma'bed değil,Ma'bud'a yükselmiş ibadettir; Bu bir manzar değil,dıdara vasıl mevkib-i enzar.	Bircә dәfә dahi bezmәdәn, usanmadan sinә gәrәr Bu bir mәbәd deyil, Allah’a qalxmış ibadәtdir Bu bir şәkil deyil, elә bil Haqqa varan nәzәrlәrdir
Semadan inmiştir,şüphesiz,lakin semavidir: Zemini olmayan bir cilve-i feyyazı havidir.	Sәmadan inmәmişdir şübhesiz, ancaq sәmavidir Yәr ilә әlaqәsiz, işıqlı bir quruluşu tutur.
Bir infilak-ı safadır ki yar-ı canımdır, Sabahı pek severim,en güzel zamanımdır.	Xoş bir parlayışdı ki canımın yarıdır Sәhәri çox sevirәm, o, әn gözәl zamanımdır
Rida-yi leyli henüz açmamıştı dest-i sema, Saba da hab-ı sükundan ayılmamıştı daha, Feza-yı ruhda aksetti,es-sela-perdaz	Göyün әli gecәnin örpәyini hәlә açmamışdı Sәhәr rüzgarı da sakit yuxusundan daha ayılmamışdı. Ki, bu hәzin bir sәs idi, ruhuma әks etdi.
Müezzinin dem-i mahmuru,bir hazin avaz. İçimde cuş ederek lücce lücce istiğrak,	Tәzә yuxudan oyanmış müәzzinin sәsi, İçimi dalğa dalğa sardı bu coşqunluq
Ezanı beklemez oldum;açılmadan afak, Zalamı sineye çekmiş yatan sokaklardan	Əzanı gözlәyenmәdim, açılmadan üfuq Qaranlığa bürünmüş yatan küçәlәrdә
Kemal-i vecd ile geçtim.Önümde bir meydan Göründü;Fatih'e gelmiştim anladım,azıcık	Coşqu içinde keçdim önümdә bir meydan Göründü, Fatihә gәlmişdim, anladım bir az
Gidince,ma'bede baktım ki bekliyor uyanık. Sokuldum artık onun sine-i münevverine, Oturdum öndeki maksureciklerin birine.	Gedincә mәbәdә, gördüm ki gözlәyir oyaq Soxuldum artıq onun aydınlıq qucağına Oturdum öndәki kiçik oturacaqlardan birinә
Feza-yi ma'bedin encüm-nüma meşailini, O lem'a lem'a dizilmiş ziya kavafilini.	Qübbәnin boşluğundaki ulduz kimi işıqları O par-par düzülmüş işıqlar qәfilesini
Görünce geldi çocukluk zamanların yaada... Neler düşüdüm o saatte bilseniz orada!	Görüncә uşaqlıq günlәrimi xatırladım Nәlәr fikirlәşdim o anda bilseydiniz orada
Sekiz yaşında kadardım.Babam gelir :“Bu gece, Sizinle camie gitsek çocuklar erkence.	Sәkkiz yaşındaydım. Atam gәlir: “Bu gәcә, Sizinlә mesçidә gәdәk deyirem uşaqlar tezdәncә
Giderseniz gelin amma namazda uslu durun; Meramınız yaramazlıkta işte ev,oturun! ”	Gәdirsinizse gәlin lakin namazda sәssiz olun. Dәcәllik edәcәksәnizsә, bura ev, oturun !”
Deyip alırdı benimle kardeşimi. Namaza durdu mu,haliyle koyverir peşimi,	Deyib aparırdı mәnim ilә qardaşımı Namaza duran kimi izlәmirdi mәni
Dalar giderdi.Ben artık kalınca azade, Ne aşıkaane koşardım hasırlar üstünde!	Dalıb gedәrdi, mәn artıq başıboş qalardım Kilimlәr üstündә mәn neçә de qaçardım
Hayal otuz sene evvel ki hali pışimden Geçirdi,başladım artık yanımda görmeye ben:	Xeyalı otuz il qabaqki halı ilә gözümün önündәn Kәçәrdi. Başladım artıq yanımda görmәyә mәn
Beyaz sarıklı,temiz,yaşca elli beş ancak; Vücudu zinde,fakat saç,sakal ziyadece ak;	Ağ sarıqlı, tәmiz, yaşı ancaq әlli beş olardı Vücudca dinc, fәqәt saçı, saqqalı әmәlli ağ
Mehıb yüzlü bir adem:Kılar edeble namaz; Yanında bir küçücük kızcağızla pek yaramaz	Heybәtli bir adam idi ki qılardı әdәb ile namaz Yanında bie bapbalaca qızcığazla çox dәcәl
Yeşil sarıklı bir oğlan ki,başta püskül yok. İmamesinde fesin bağlı sade bir boncuk!	Yaşıl sarıqlı bir oğlan idi, başında qotazı yox Papağın әmәmәsinde bağlı sadә bir muncuq
Sarık hemen bozulur,sonra şöyle bir dolanır; Biraz geçer,yine rayet misali dalgalanır!	Sarıq o anda pozulur, sonra bir belә dolanır Biraz kәçir yenә bayraq kimi dalgalanır.
Koşar koşar duramaz...Akıbet denir “Amin” Namaz biter.O zaman kalkarak o pır-i güzin,	Qaçar qaçar duranmaz, axırda dәyilir “Amin” Namaz kurtarır. O vaxt yaşlı kişi qalxır.
Alır çocukları,oğlan fener çeker önde. Gelir düşer eve yorgun,dalar pek asude Derin bir uykuya...	Aparır uşaqları, oğlan işıq salır qabaqda Gәlәr düşәr eve yorğun, dalar evdә Şirin bir yuxuya.
Derken bu hatırat-ı latif Çekildi aslına,artık hakikatin o kesif	Deyәrkәn bu şirin xatirәlәr Çekildi yerinә , artıq hәqiqәtin o rәnglәşmiş
Likaası başladı karşımda cilve eylemeye; Zaman da kalmadı zaten hayali dinlemeye.	Çöhrәsi başladı qarşımda şәkildәn şәkilә girmәyә Onsuz da vaxt qalmadı ki xәyalı dinlәnsin
Sağım,solum,önüm,arkam huşua müstağrak Zılal-i adem iken,bir sada bülend olarak,	Sağım, solum, önüm, arxam tәvazöyә basdırılmış İnsan kölgәlәri ikәn, bir sәs yüksәlәrәk,
O kainat-ı huzuu yerinden oynattı; Feza-yi mahşere döndürdü gitti eb'adı!	O tәvazö alәmini yerindәn oynatdı; Sanki mәhşәr yerinә çevirdi ortalığı
Sufuf ayakta müselsel cibal-i velveledar Gibiydi.Her birisinde duyuldu sıne-fikar,	Ard – arda düzülmüş çәrgәlәr vәlvәlәli sıra dağlar Vә çәrgәlәrin hәr birindәn eşidildi ürәk yaxan
Birer enın-i tazarru',birer niyaz-ı hazin, Ki kalb-i rahmeti sızlattı şüphesiz o enin!	İniltili yalvarışlar, hüznlü yalvarışlar. Rәhmәtin qәlbini sızlatdı şübhәsiz bu inlәyişlәr !
Eğildi sonra o dağlar huzur-u izzete; Göründü sonra o dağlar zemin-i haşyette	Eyildi sonra dağlar hüzurunda Allahın; Qapandı sәcdәye sonra qorxusuyla Allahın
İnayetiyle Huda kaldırınca her birini, Semaya doğru o dağlar da açtı ellerini.	Kömәğiyle Allah qaldırınca hәr birini Sәmaya doğru o dağlarda açdı әllәrini
O anda koptu yüreklerden öyle bir feryad, Ki ruhum eyliyecek ta ebed o dehşeti yaad.	O anda ürәklәrdәn elә bir dәhşәtli fәryad qopdu Ki ruhum sonsuza dәk xatırlayacaq bunu
Kesildi bir aralık inleyen o hazin avaz... Ne oldu arşa kadar yükselen o suz ü güdaz? O çuş içindeki iman?	Kәsildi bir müddәt inlәyәn hüznlü sәsler. Ne oldu әrşә qәdәr yüksәlәn o yanıb yaxılmalar ? O coşqu içindә iman ?
Evet,huruş ederek işte rahmet-i Sübbuh, Bütün yüreklere serpildi kubbeden bir ruh: Ruh-i itmi'nan.	Bәli , cağlayaraq bu da rәhmәti Allahın Bütün ürәklәrә serpildi qübbәdәn bir ruh Әtimadın, hüzurun ruhu.

Mehmet Akif Ersoy

Şablon:Düz liseler için safahat projesi
Şablon:Anadolu liseleri için safahat projesi
Şablon:Sosyal Bilimler Liseleri için safahat projesi
Şablon:Türki Dillerde Safahat Projesi
Şablon:Safahat İngilizceye Tercüme Projesi

Mehmet Akif Ersoy'un Fatih Camii şiiri

Mehmet Akif Ersoy'un Fatih Camii şiiri

Mehmet Akif Ersoy'un Fatih Camii şiiri