FÎ SEBÎLİLLÂH
Sözlükte "Allah yolunda" demek olan bu tâbir, Kur'ân'da, Allah'ın emirlerine uygun olarak, Allah rızası için, İslâm uğruna anlamlarında kullanılmıştır. Allah yolundan maksat, hak din İslâm'dır. Allah yolunun zıddı olarak Kur'ân'da tağut yolu zikredilmiştir (Nisâ, 4/76). Tağut yolu inanç, söz, fiil, amel, iş ve davranış, kural ve hüküm itibariyle İslâm'a uymayan, Allah'ı değil nefsi ve şeytanı razı eden yol ve sistem demektir. Bu yol Kur'ân'da sebîlü'l-ğay (azgınlık yolu) (A'râf, 7/146), sebîlü'l-müfsidin (bozguncuların yolu) (A'râf, 7/142) ve sebîlü'l-mücrimîn (suçluların yolu) (En'âm, 6/55) olarak da ifade edilmiştir.
İnfâk (malından hayır için harcamak) (Bakara, 2/195), cihad (Bakara, 2/217) savaş (Bakara, 2/244), şehit olmak (Âl-i İmrân, 3/157) ve hicret (Nisâ, 4/89, 100) gibi dünyevî bir ücret, menfaat ve karşılık beklemeden, Allah rızası için ve İslâm uğruna yapılan, Allah'ın iradesine uygun olan her şey "fî sebîlillâh" kavramına dahildir.
Sebîlü'l-mü'minîn (mü'minlerin yolu) (Nisâ, 4/115) ve sebîlü'l-reşâd (doğru yol) (A'râf, 7/146) kavramları da sebîlüllâh kavramı ile eşanlamlıdır. (İ.K.)