Yürürlüğe Koyan Bakanlar Kurulu Kararnamesi: No.5/984 - 30 Mart 1961
Resmi Gazete: 19 Nisan 1961 - 10786
Birinci Kısım: Teşkilatı[]
Komisyon Ve Kurullar[]
MADDE 1 - Fuhuşu murakebe etmek, fuhuş sebebiyle bulaşan zührevi hastalıkların yayılmasına ve bu yüzden amme nizamının bozulmasına mani olmak üzere biri "Zührevi Hastalıklar ve Fuhuşla Mücadele Komisyonları", diğeri
"Zührevi Hastalıklar ve Fuhuşla Mücadele Komisyonlarına Yardım Kurulları" olmak üzere iki teşekkül kurulmuştur.
Zührevi Hastalıklar Ve Fuhuşla Mücadele Komisyonları Teşkil Şartları[]
MADDE 2 - Bir yerde, zührevi hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonu kurulabilmesi için aşağıdaki şartların bulunması lazımdır.
a) Bu Tüzükteki sağlık kayıt ve şartlarının tamamiyle uygulanmasına elverişli müesseselere malik olmak veya bu müesseselerin teşkiline imkan bulunmak,
b) Polis teşkilatı kurulmuş olmak,
c) Belediye teşkilatı bulunmak.
MADDE 3 - Bir belediye sınırları içerisinde birden fazla kazanın bulunması halinde, zührevi hastalıklarla mücadele komisyonunun her kazada bulunması mecburi olmayıp vilayet makamının uygun göreceği şekle göre bir veya birkaç komisyon teşkil olunabilir.
Komisyonun Vazifesi[]
MADDE 4 - Komisyonun vazifesi:
a) Fuhuş yüzünden bulaşan zührevi hastalıkların yayılmasını önlemek için gereken tedbirleri almak,
b) Zührevi hastalıkların ve fuhuşun zararlarını ve yayılmasını önlemeğe dair olan kanun ve tüzüklerin gereği gibi uygulanmasını sağlamak,
c) Teşkilatın hesaplarını denetlemek.
Komisyonun Kısımları[]
MADDE 5 - Zührevi hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonları; idare, sağlık ve icra işleriyle görevli olmak üzere üç kısma ayrılır.
İdare Kısmı[]
MADDE 6 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Komisyonun idare kısmı:
İllerde; sağlık ve sosyal yardım müdürü veya görevlendireceği bir yardımcısı, en büyük polis âmiri veya görevlendireceği bir yetkili, ahlâk zabıtasında görevli bir memur, varsa deri ve tenasül hastalıkları dispanseri uzmanı tabip veya tabiplerinden biri, yoksa il merkez hükümet tabibi veya en kıdemli merkez sağlık ocağı tabibi bunlar da yoksa belediye tabibi, varsa il sosyal hizmet merkezinden bir sosyal hizmet uzmanı veya sosyal yardımcıdan, İlçelerde; hükümet tabibi veya en kıdemli merkez sağlık ocağı tabibi, bunlar yoksa belediye tabibi, varsa zührevî hastalıklar muayene tabibi, en büyük polis âmiri, varsa ahlak zabıtasından görevli bir memurdan kurulur.
Komisyona illerde; sağlık ve sosyal yardım müdürü veya görevlendireceği yardımcısı, ilçelerde; hükümet tabibi veya sağlık ocağı tabibi, bunların bulunmaması halinde belediye tabibi başkanlık eder.
Sağlık Kısmı[]
MADDE 7 - Komisyonun sağlık kısmı; genel kadınlarla, fuhuşu sanat ve geçim vasıtası yapan 23 üncü maddedeki kadınların sağlık muayenesi ve genel evlerin sağlık teftişi ve hastalıkların tedavisi için yeteri kadar tabip, hastabakıcı, lüzumu halinde kâtip ve odacıdan ibarettir.
Muayene tabipleri çok olan şehirlerde bir baştabiplik kurularak sağlık kısmının idaresi kendisine verilir.
Muayene işi az olan yerlerde Hükümet veya belediye tabipleri bu işi sıra ile yaparlar.
Sağlık kısmının görevlerinden; muayene, tedavi ve koruma işlerinin yürütülmesinden muayene memuru tabipler, baştabipler, sağlık ve sosyal yardım müdürleri müteselsilen sorumludurlar
İcra Kısmı[]
MADDE 8 - Komisyonun icra kısmı; genel kadınlarla, fuhuşu sanat ve geçim vasıtası yapan 23 üncü maddedeki kadınların ve genel evlerin tesbit ve tescili, gizli fahişelerle gizli fuhuş yapılan yerlerin meydana çıkarılması, muayenesine lüzum görülen şahısların getirilmesi, kapanması gereken yerlerin kapatılması ve zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonları tarafından alınan kararların uygulanması ve yürütülmesi için mahallin en yüksek polis amirinin gözetim ve sorumluluğu altında yeteri kadar ahlâk zabıtası memuru veya sivil polisle, kâtip ve dosya memurlarından ibarettir.
Komisyon Toplantıları[]
MADDE 9 - Komisyon en az haftada bir defa başkanın davetiyle toplanır. Kararlar çoğunlukla verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın bulunduğu tarafın oyuna itibar olunur. Kararlar, vilâyetlerde valinin, kazalarda kaymakamın onayı ile tamam olur.
Kaymakam tarafından onaylanmıyan kararlar üzerinde komisyonca israr edildiği takdirde, mesele valiliğe bildirilir ve valiliğin kararına uyulur. Valiler tarafından onaylanmıyan kararlar üzerinde komisyonca israr edildiği takdirde, vali tarafından sebeplerinin beyanı ile keyfiyet Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığına bildirilir. Bakanlığın kararı yerine getirilir.
Komisyon Kararları[]
MADDE 10 - Komisyon kararları hususi bir deftere özet olarak yazılıp her toplantı sonunda üyeler tarafından imzalanır. Kararlara vali veya kaymakam tarafından onaylandıktan sonra komisyon üyeleri, kararların kendilerini ilgilendiren kısımlarını gelecek toplantıya kadar yapmak ve yapamadıklarının sebeplerini bildirmek mecburiyetindedirler.
Valinin Vazifeleri[]
MADDE 11 - Valiler, vilâyet merkezlerinde ve kazalarda zührevî hastalıklar fuhuşla mücadele komisyonun kurulmasını ve üyelerden bazılarının ayrılmaları halinde bu Tüzüğe göre tamamlanmasını sağlamak, komisyonun muntazam toplantısını, üyelerin devamını ve işin intizam ile yürütülmesini denetlemekle mükelleftirler.
Kaymakamlar kazalarındaki komisyonların denetlenmesinde valilerin haiz oldukları yetkiye sahiptirler.
Zührevi Hastalıklar Ve Fuhuşla Mücadele Komisyonlarına Yardım Kurulları Teşkil Şartları[]
MADDE 12 - İkinci maddeye göre, zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonunun kurulmasına imkan olmıyan kaza merkezlerinde, en yakın komisyona bağlı olmak üzere, kaymakamın başkanlığında en büyük zâbıta âmirleri ve varsa resmî veya hususi tabipten ve belediyece seçilen bir zattan mürekkep (zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonlarına yardım kurulu) teşkil olunur.
Bu kurullar lüzumu halinde kaymakamın daveti üzerine toplanır.
Vazifeleri[]
MADDE 13 - Zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonlarına yardım kurullarının vazifeleri aşağıda gösterilmiştir:
a) Bölgelerinde zührevî hastalıklara yakalanan kimseler olup olmadığını araştırmak veya bu hastalıklara yakalandığı şüphesini verenleri tesbit eylemek,
b) Genel kadın olarak tescili gerekecek veya sağlık tedbirlerine tabi tutulacak kadın, bulunup bulunmadığını soruşturmak,
c) Namuslu kimseleri fuhşa ve ahlâksızlığa tahrik ve teşvik edenleri tesbit etmek,
d) Fuhuş için gizli yer sağlıyanları tesbit etmek,
e) a, b bentlerindeki halleri en yakın zührevî hastalıklarla mücadele komisyonuna bildirmek, c ve d bentlerindeki hallerde de resmî teşebbüsatta bulunmak.
Yönetmelik[]
MADDE 14 - 7 ve 8 inci maddelerde yazılı sağlık ve icra kısımlarının ve 12nci maddede yazılı zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonlarına yardım kurullarının görevlerini ne şekilde yapacakları Sağlık ve Sosyal Yardım ve İçişleri Bakanlıkları tarafından hazırlanacak bir yönetmelikte belirtilir.
İkinci Kısım: Tarifler[]
Genel Kadınlar[]
MADDE 15 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Başkalarının cinsi zevkini menfaat karşılığı tatmin etmeyi sanat edinen ve bunun için değişik erkeklerle münasebette bulunan kadınlara (Genel kadın) denilir.
Genelevler[]
MADDE 16 - Genel kadınların bir arada oturarak fuhuş yaptıkları veya bu maksat için toplandıkları yerlere (Genelev) ismi verilir.
Birleşme Yerleri[]
MADDE 17 - Fuhuş maksadiyle muhtelif kimselere kısa müddetler için açık bulundurulan kapalı yerlere (Birleşme yerleri) denilir.
Tek Başına Fuhuş Yapılan Evler[]
MADDE 18 - Fuhuşu tek başına yapan kadınların ikametgâh edinip içinde fuhuş yapmayı itiyat ettikleri yerlere (Tek başına fuhuş yapılan ev) denir.
Fuhuş Yerleri[]
MADDE 19 - Bu Tüzükte geçen (Fuhuş yerleri) tâbiri; genelev, birleşme yerleri ve tek başına fuhuş yapılan evleri kapsar.
Üçüncü Kısım: Genel Kadınların Tesbit, Tescil, Muayene Ve Tedavileri[]
Tesbit[]
MADDE 20 - Mükerreren ve bir çok erkeklerle münasebette bulunulması dolayısiyle bir kadının fuhşu sanat edindiğinden şüphe edilir ve hakkında gizli ve etraflıca yapılan inceleme ile elde edilen müspet dellilerle kendisinin 15 inci maddede yazılı genel kadınlar vasıflarını haiz olduğu meydana çıkarılırsa evvela bu kadını fuhşa sürükleyen sebepler komisyonca araştırılır ve kendisinin tekrar namuslu bir hayata dönmesini sağlıyacak tedbirler düşünülür. Bu tedbirlerin faide vermediği hallerde bu kadın hakkında 21 inci maddedeki şartlar varsa Genel Kadınlar hakkındaki hükümler, bu şartlar yoksa 23 üncü maddede yazılı sağlık tedbirlerine dair hükümler uygulanır. Bir kadın hakkında bu hükümlerin uygulanması Komisyon kararına bağlıdır.
Tescil Şartları[]
MADDE 21 - Komisyonca bir kadının genel kadın olarak tesciline karar verilebilmesi için aşağıdaki şartların bulunması lâzımdır:
a) Fuhuşu kendisine sanat edinmek veya 20 nci madde gereğince hakkında komisyonca karar verilmiş olmak,
b) 21 yaşını bitirmiş olmak,
c) Yabancı tabiiyetinde bulunmamak,
d) Tabiiyetsiz olmamak.
Tescil[]
MADDE 22 - Genel kadın olarak tescili gerekeceği komisyon tarafından 20 nci maddeye göre yapılan inceleme ile anlaşılan kadınların her biri için ekli örneğe göre (Sicil kartonu) tertip edilip numaralanır ve bu kartona kadınların bir fotoğrafı yapıştırılıp adları, soyadları, yaşları, doğdukları, ikamet ettikleri ve fuhuş yapacakları yerler kaydolunur.
Bu kartonlar, komisyonca uygun görülen bir yerde saklanır.
Kadınların nüfus hüviyet cüzdanları da makbuz karşılığında alınarak kartona eklenir. Bu suretle kaydedilen genel kadınların ellerine sicil kartonunun numarasını gösteren ekli örneğine uygun bir Hüviyet muayene cüzdanı verilir. Bu cüzdanda sahibinin kim olduğunu gösteren bilgilerden başka, sicil kartonundakinin aynı olan bir fotoğrafı ve yılın her ayına mahsus birer sahife üzerine haftada iki defa yapılacak muayenelerin kaydına mahsus haneleri gösteren bir kısım bulunur. Bu cüzdanlar her yıl değiştirilir.
Sağlık Tedbirleri Uygulanacak Kadınlar[]
MADDE 23 - Fuhşu sanat ve geçim vasıtası edindikleri 20 nci maddeye göre yapılan inceleme ile anlaşılan fuhuşla melûf 18 yaşını bitirmiş ve 21 yaşını bitirmemiş kadınların her biri için lüzumu halinde komisyonca ekli örneğe göre bir (Gizli sağlık kartonu) tertip edilip numaralanır. Bu kartona kadınların fotoğrafları yapıştırılıp adları, soyadları, yaşları, doğdukları ve ikâmet ettikleri yerler kaydolunur.
Korunacak Küçükler[]
MADDE 24 - Fuhşa sürüklenen veya bu tehlikeye mâruz bırakılan 18 yaşından küçük kimseler hakkında 6972 sayılı Korunmaya Muhtaç Çocuklar hakkındaki kanun hükümlerine göre gereken tedbirler alınır.
Muayene[]
MADDE 25 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Bütün genel kadınlar izinli olsalar dahi, haftada iki defa, 23 üncü maddede yazılı kadınlar da on günde bir defa kendilerini resmî tabibe muayene ettirmeye mecburdurlar.
Resmi Muayene[]
MADDE 26 - Resmî muayeneyi kabul etmiş olan bütün genel kadınlar zührevî hastalıklar tabibi tarafından bu gibi muayeneler için ayrılan mahalde muayene edilirler. Muayene neticesi protokol defterine kayıt edileceği gibi kadınların hüviyet muayene cüzdanlarına da işaret olunur.
23 üncü maddedeki kadınlar komisyonca verilecek gizli listelere göre muayene edilirler. Bunlardan arzu edenlere, ekli örneğe göre (Sağlık cüzdanı) verilebilir.
Hususi Muayene[]
MADDE 27 - 31 - (31 Ocak 1973 tarih ve 7/5786 sayılı kararname ile yürürlüğe konulan tüzükle kaldırılmıştır.)
Tedavi[]
MADDE 32 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Yapılan muayene sonucunda Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 129 uncu maddesinde yazılı hastalıklardan birine tutulmuş olduğu anlaşılan genel kadınlar, Kanunun bu maddesine göre sanatlarını yapmaktan men edilerek haklarında aşağıda yazılı işlem uygulanır:
a) Cüzzam ve ilerlemiş verem hastalıkları, gereken işlemin yapılması için mahallî sağlık ve sosyal yardım müdürlüğüne, hükümet veya sağlık ocağı tabipliğine bildirilir.
b) Zührevî hastalıkların her türlü şekilleriyle uyuz, empetigo ve entertrigo hastalıklarına yakalanmış olanlar revir ve hastanede tedavi altına alınır. Her iki halde de, bu kadınların sanatlarını yapmaktan men edildikleri, zührevî hastalıklarla mücadele teşkilâtının icra kısmına yazı ile bildirilir.
Zührevî bir hastalığa tutulduğu anlaşılan ve hastalığı etrafına bulaştıracağından şüphe edilen 23 üncü maddede yazılı kadınlar hakkında da, bu maddenin (a) ve (b) bentleri hükümlerine göre işlem yapılır.
Ayakta Tedavi[]
MADDE 33 - 32 nci madde gereğince sanatlarını yapmaktan men edilen ve mezkûr maddenin (b) bendine göre hastaneye yatırılması gereken kadınlar, hastane yoksa veya yer bulunmazsa resmî tabip tarafından ayakta tedavi edilirler.
Tedavi esnasında fuhuş yaptığı sabit olanların veya geçmişteki ve tedavi zamanındaki durumuna göre böyle bir şey yapacağından şüphe edilenlerin behemahal uygun bir mahalde tecridi gerekir.
Hastahaneye Sevk[]
MADDE 34 - Bulaşıcı devrede firengi belirtileri gösteren genel veya 23 üncü maddede yazılı kadınların, behemahal hastanede bulaşıcı devre geçinceye kadar yatırılarak tedavisi gerekir. Bunun için icabında ve zaruret hallerinde zührevî hastalığa yakalanmış olanlardan bulaşma tehlikesi en az olanlar çıkarılarak 33 üncü madde gereğince ayakta tedavi altına alınır ve bu suretle bulaşıcı devre belirtileri gösteren hastaya yer sağlanır. Belsoğukluğu, yumuşak şankr, ve trikomonasis vajinaliz olanlar bulaşma tehlikesi geçinceye kadar tedavi olunurlar.
Sanatın Tekrar Yapılması[]
MADDE 35 - 32 nci maddenin (b) bendinde yazılı genel kadınlar iyi olduktan sonra sanatlarını yapabilirler. Firengili olan genç kadınların sanatlarını yapabilmeleri için en az bir tedavi devresi geçirmiş olmaları ve kanlarında serelojik reaksiyonun menfi çıkması ve hiç bir klinik belirti görülmemesi lâzımdır.
Lâboratuvar bulunmayan mahallerde kadınların serumu alınır ve en yakın resmî lâboratuvarlardan birine gönderilerek tahlil ettirilir.
Tedavi Mükellefiyetleri[]
MADDE 36 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Genel kadınlardan, kanlarında daima veya her türlü tedaviye rağmen, müspet serolojik reaksiyon bulunanlar veya tedavi devresine nazaran dinlenme süresinin sonunda veya tedavi esnasında tedaviye gelmemekte ısrar edenler ve 32 nci maddenin (a) bendinde gösterilenler, fuhuş yapmaktan kesin olarak men olunurlar. Bunlardan frengili kadınların kayıtları, hükümet veya sağlık ocağı tabipliklerine veya varsa frengi mücadele teşkilâtına devrolunarak tedavileri sağlanır. Ancak, frengi yönetmeliğinde yazılı bütün klasik tedavileri görmüş olmasına ve herhangi klinik bir belirti göstermemesine rağmen Kolmer, V. D. R. L. ve Kan reaksiyonları müspet gelmekte ısrar eden hallerde, reaksiyonun kesin surette frengiye bağlı olup olmadığını anlamak için bu gibilerin kanlarında bir de T. P. İ. reaksiyonu yaptırılır.
Hasta hakkındaki son hüküm ve karar T.P.İ. reaksiyonuna göre verilir.
MADDE 37 - 35 inci maddede yazılı frengili kadınlardan klinik belirtileri geçmiş olanların muntazam ve müteakıp tedavilerinin yapılması için bunların hastaneye veya dispanserlerden birine devamı behemahal sağlanır.
MADDE 38 - Muayene sonucunda hastalıklı çıkıp da kendilerini hususi surette tedavi ettirmek isteyen genel kadınlarla 23 üncü maddedeki kadınlardan tedaviye muntazaman geleceğine ve iyileşinceye kadar fuhuş yapmıyacağına itimat edilenlerin istekleri yerine getirilir.
MADDE 39 - Hususi surette tedavi isteyen kadınlar, arzu ettiği tabibin ismini bildirdikten sonra keyfiyet kadının hüviyet muayene cüzdanına (23 üncü maddede yazılı kadınlar için varsa sağlık cüzdanına) işaret edilir ve resmî yazı ile tabibe gönderilir. Hususi tabip buna yazı ile cevap vererek, gönderilen hastanın Tüzük hükümlerine göre tedavisini üzerine aldığını bildirir. Bu yazı kadının kartonunda saklanır.
Tedaviyi üzerine alan tabibin 27 nci maddede yazılı ihtisas şartlarını haiz olması ve imzasının sağlık makamları tarafından onaylanmış bulunması mecburidir.
MADDE 40 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) 39 uncu madde gereğince tedavilerini yapmayı kabul eden özel tabip, 24 saat içinde bu tedaviyi üzerine aldığını resmî muayene tabibine bildirmekle yükümlüdür. Özel tabibin deri ve zührevî hastalıklar uzmanı olması gereklidir.
Özel tabip, tedaviyi terkeden veya tedaviye düzenli gelmeyenleri resmî muayene tabibine bildirmekle yükümlüdür.
Tedavi altında bulunan kadınların çalışması yasaktır, tedavi sonunda bunların resmî muayene tabibi tarafından muayeneleri yapılarak iyileştikleri tespit olunduktan sonra çalışmalarına izin verilir.
MADDE 41 - Bir şehir veya kasabada bu Tüzüğün 27 ve 38 inci maddeleri hükümlerinin uygulanıp uygulanmıyacağı, zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonu tarafından kararlaştırılır.
Hususi Tabiplerin Mükellefiyeti[]
MADDE 42 - Hususi tabip tarafından tedavi edildiği esnada fuhuş yaptığı sabit olan kadınlar hakkında 34 üncü madde gereğince işlem yapılarak bunların behemahal tecridi sağlanır.
MADDE 43 - Bu Tüzükte yazılı mecburiyetlere uymayan veya aykırı hareket eden, hususi tabiplerin, bir daha genel kadınlarla 23 üncü maddedeki kadınları muayene ve tedavi etmelerine müsaade edilmez.
Genel Kadınlarla 23 Üncü Maddedeki Kadınların Uymağa Mecbur Olduğu Hükümler[]
MADDE 44 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) resmî tabip tarafından muayeneye tabi tutulan veya resmî veya özel tabip tedavisi altında bulunan bütün genel kadınlarla 23 üncü maddede yazılı kadınlar, belirtilen gün ve saatlerde kendiliklerinden muayene gelmeye mecburdurlar. Muayeneye ve tedaviye günlerinde gelmeyen veya 38 inci madde hükümlerinden faydalanarak özel tedaviye tabi olup da tedavilerini yaptırmadıkları bu tabip tarafından bildirilen kadınlar, zorla getirilerek resmî tabip muayene ve tedavisine konulurlar. Bu tutumları tekerrür eden kadınlar, mevcut genelevlerden birine bağlanır.
MADDE 45 - Genel kadınlar, zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonunun icra kısmına bağlı memurlarına istek üzerine hüviyet muayene cüzdanları göstermeğe mecburdurlar. Memurlar bu cüzdanları icabında gözden geçirmek ve sahibinin muntazam muayeneye gidip gitmemiş olduğunu incelemekle mükelleftirler.
Gününde muayenelerini yaptırmamış olan genel kadınlarla hüviyet muayene cüzdanlarını yanlarında taşıyamayanlar derhal tabibe muayeneye gönderilir ve o zamana kadar tecrit ve sanatını yapmaktan men edilir. Bunlardan hasta çıkanlar hakkında bu Tüzüğün mahsus maddeleri gereğince işlem yapılır.
Dördüncü Kısım:Genel Evlerin Açılma Şartları ve Mükellefiyetler Sağlık Şartları Ve Bölge[]
MADDE 46 - Genel evlerin açılabilmesi için;
a) Polis teşkilâtı olmak,
b) Hükümet veya belediye tabibi bulunmak,
c) Bu Tüzüğün sağlık kayıt ve şartlarına ait hükümlerini uygulayacak vasıtalara malik olmak veya bu hükümlerin uygulanmasını mümkün kılacak müesseselerin kurulmasını sağlamak,
şarttır.
MADDE 47 - zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonu tarafından vilâyet veya kaza merkezlerinin hangi mahalle veya sokaklarında genel evler açılabileceği ilgililerin müracaatı üzerine tesbit olunur. Bu mahaller, umumi caddelerden görünecek yerlerde veya bu gibi caddelere pek yakın olmayacaklardır. Tesbit edilen bölgenin dışında genelev açılamaz.
MADDE 48 - Genel evler; genel kadınların muayene ve tedavi edildiği müesseseler müstesna olmak üzere, resmî daire ve müesseseler, ibadet ve eğitim yerleri, spor sahaları, genel toplanma, eğlence ve bayram yerleri yakınında ve bu yerlerden görülebilecek bir mesafede ve Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 178 inci maddesinde yazılı yerler dahilinde veya yakınında olamaz.
Müracaat Usulü ve İnceleme[]
MADDE 49 - Genelev olmayan yerlerde böyle bir ev açmak için müracaat edildiği takdirde o yerde fuhuşa melûf kadınlar olup olmadığı incelenir. Bu gibi kadınların bulunması halinde, bu Tüzük yazılı kayıt ve şartlara uyulmak ve açılacak genel evde sanatlarını yapacak olanlar o yerin fuhuşla melûf olan kadınlardan ibaret bulunmak ve kendilerinin böyle bir evde sanatlarını yapmaları için rızaları alınmış olmak şartiyle, müracaat sahibinin isteği bu Tüzük hükümlerine göre muamele yapılmak suretiyle yerine getirilir.
MADDE 50 - Genelev açmak isteyenler evvelâ bir dilekçe ile mahallin en büyük mülkiye amirine müracaat edecekler ve bu dilekçede Tüzük hükümlerine tamamen uyacaklarını, gerek bu hükümlere, gerekse zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonu tarafından alınacak karar ve tedbirlere aykırı hareket etmiyeceklerini kabul ve taahhüt eyleyeceklerdir.
Dilekçe sahibi ve varsa ortakları; adlariyle soyadlarını, doğdukları ve oturdukları yeri ve yaşlarını belirterek dilekçeyi imza edeceklerdir.
MADDE 51 - 50 nci maddede yazılı dilekçeye aşağıdaki belgeler eklenir ve dilekçede bu belgelerin nelerden ibaret olduğu belirtilir. Belgeler de ayrıca dilekçeyi verenler tarafından imzalanır.
a) Binanın her katının plânını gösteren bir kroki ve binanın bulunduğu mahalle ve sokak ismiyle kapı numarasını ve mal sahibinin kimliğini bildiren beyanname,
b) Dilekçeyi verenlerin 9x12 boyunda ve arkasında imzaları bulunan ikişer fotoğrafları,
c) Hizmetçi, kapıcı ve benzeri müstahdemlerin adı ve soyadı ile doğdukları ve oturdukları yer ve yaşları hakkında bilgi ve arkalarında adlariyle soyadları yazılı ikişer fotoğrafları,
d) Açılacak evde sanatlarını yapacak genel kadınların adı ve soyadı, doğdukları ve oturdukları yer ve yaşları hakkındaki bilgileri ve ellerindeki hüviyet muayene cüzdanlarının numarasını gösteren bir liste ve her birinin, arkasında ad ve soyadları yazılı birer fotoğrafı.
e) (Yürürlükten kaldırılmıştır:31 Ocak 1973 - 7/5786 sayılı kararname)
f) Genelev açmak isteyen evli kadınların kocalarının rıza ve muvafakatları olduğuna dair noterlikçe onaylı belge.
MADDE 52 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Dilekçeyi alan makam, bunları ekleri ile birlikte zührevî Hastalıklar ve Fuhuşla Mücadele Komisyonuna gönderir. Komisyonca görevlendirilecek sağlık ve icra kısmı memurlarından müteşekkil bir heyet dilekçede ismi geçen kimseler hakkında gereken incelemeyi süratle yapıp genelev olacak binayı gördükten sonra inceleme ve görgü sonuçlarını komisyona bir raporla bildirir. Genelev olacak yerin ve bu evi açmak isteyenin ve burada sanatını yapacak kadınların durumları Tüzük hükümlerine uygun ise, dilekçe sahibinin isteği komisyonca kabul edildikten ve en büyük mülkiye amirince onaylandıktan sonra bu yerin açılmasına polisçe müsaade olunur.
Bir şahıs, ancak, ikametgâhının bulunduğu belediye hududu içerisinde genelev açabilir.
Genelev patronları ve yöneticileri, belediye hududu içindeki ikametgâhlarını zabıtaya bildirmekle mükellef olup işlettikleri genelevlerin bulunduğu belediye hududu dışına çıkmak istediklerinde durumu bir vekil göstermek suretiyle mahallin en büyük polis amirine bildirirler.
Bir şahıs aynı belediye hududu içerisinde olmak ve her biri için ayrı ayrı sorumlu yönetici göstermek şartiyle birden fazla genelev açabilir. Yöneticiler (patron vekilleri) patronları hesabına işlettikleri genelevlerin bu Tüzük hükümlerine göre çalıştırılmasından patronla birlikte sorumludurlar.
Yöneticilerin (patron vekillerinin), genelev patronları için bu Tüzükte gösterilen vasıf ve şartları haiz olmaları gereklidir.
Telefon[]
MADDE 53 - Telefon tesisatı bulunan yerlerdeki genel evlerde daima konuşmaya hazır şekilde telefon bulundurulması mecburidir.
Genelev Açamıyacak Olanlar[]
MADDE 54 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Aşağıda yazılı şahısların genelev açmalarına müsaade edilmez:
a) 40 yaşını bitirmemiş olanlar,
b) Mahcurlar,
c) Ağır hapis veya altı aydan aşağı olmamak üzere hapis cezasına mahkûm edilerek cezasının tamamen infazından veya af yahut zaman aşımı ile düştüğü tarihten itibaren beş yıl geçmemiş olanlar,
d) Yabancı tabiiyete ve tabiiyetsiz olanlar.
Genelev İşletenlerin Mükellefiyeti[]
MADDE 55 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Genelev sahipleri yanlarında çalışanlardan her ne tarzda olursa olsun hasta olanları hemen muayene tabibine bildirmekle yükümlüdür.
Tabip, muayeneye gelemeyecek derecede hasta olanların yanlarına giderek muayenesini yapar ve cüzzam, uyuz, empetigo, entertrigo, ilerlemiş verem hastalıklarından başka bir hastalığı olup da bulunduğu yerde tedavisi mümkün olmayanların veya etrafı için bulaşma tehlikesi gösterenlerin hastanelerden birine kaldırılması için gereken teşebbüsleri yapar.
MADDE 56 - Genelev sahipleri; yanlarında çalışanlardan her ne tarzda olursa olsun;
a) Genel kadınlardan gününde muayeneye gitmiyenleri göndermeğe,
b) Başka eve çıkan, evinden ayrılan veya yeniden alınan genel kadınlarla hizmetçilerin,
c) Hasta olanlarla gününde muayeneye gitmeyen kadınların, Kimliklerini 24 saat zarfında polise bildirmeğe mecburdurlar.
MADDE 57 - Genelev sahiplerinin her ne suretle olursa olsun hasta bir kadının ziyaretçi ile cinsi münasebette bulunmasına müsaade etmeleri veya kadını zorlamaları, yanlarında çalışan genel kadınlara fena muamele yapmaları yasaktır.
MADDE 58 - Genelev sahipleri, evin müşterek salonu ile kadınlara tahsis edilen odaların, yatakların ve diğer eşyaların temizliklerini sağlamakla mükelleftirler.
MADDE 59 - Genelev sahipleri, yanlarında çalışan genel kadınların her biri için bir odaya ayırırlar. Evlerinde komisyonca, birleşmeye ayrılan ve ruhsat tezkerelerinde yazılı bulunan oda sayısından fazla genel kadın bulundurulması komisyon kararına bağlıdır.
MADDE 60 - Genelev sahiplerinin bizzat veya yanlarında çalışan genel kadınlar veyahut müstahdemler vasıtasiyle müşteri celbinde çalışmaları yasaktır. MADDE 61 - Genelevlere kendi rızasiyle giren ve orada fuhuş yapan bir kadının, diğer bir geneleve geçmek veya islâhıhal eylemek üzere oturduğu genelevi terketmek istemesi halinde, her hangi bir vaad veya mecburiyet veya borçla bağlı bulunmuş olsa dahi, arzusuna aykırı orada alıkonulduğu anlaşılırsa, kadının kimlik ve sanatına ait belgeleriyle birlikte derhal çıkması sağlanır.
MADDE 62 - Genelev sahiplerinin 21 yaşını bitirmemiş olan kadın veya kızlarla komisyonca tescil edilmemiş kadınları her ne suretle olursa olsun evlerine kabul etmeleri yasaktır.
Beşinci Kısım: Birleşme Yerlerinin Açılma Şartları Ve Mükellefiyetler[]
Sağlık Şartları ve Bölge[]
MADDE 63 - 46, 47 ve 48 inci maddeler hükümleri birleşme yerlerinin açılması hakkında da uygulanır.
Müracaat Usulü ve İnceleme[]
MADDE 64 - 50, 51, (d bendi hariç) ve 52 nci maddelerde yazılı hükümler birleşme yerleri için de uygulanır.
Telefon[]
MADDE 65 - 53 üncü madde hükümleri birleşme yerleri hakkında da uygulanır.
Birleşme Yerleri Açamıyacak Olanlar[]
MADDE 66 - 54 üncü madde hükümleri birleşme yerleri açacaklar hakkında da uygulanır.
Birleşme Yerleri İşletenlerin Mükellefiyeti[]
MADDE 67 - Sanatlarını birleşme yerlerinde yapacaklarına dair komisyonca usulüne göre verilmiş hüviyet muayene cüzdanı olmıyan kadınlar ile genelev kadınları birleşme yerlerine kabul edilemez.
MADDE 68 - Birleşme yerleri ancak kısa müddetlerle görüşmek üzere gelecek çiftlere mahsustur.
MADDE 69 - Birleşme yerlerine erkek ve kadının ayrı ayrı gitmesi ve birleşmeye mahsus olan odalar dışında bu yerlerde birlikte oturmaları yasaktır.
Altıncı Kısım: Tek Başına Fuhuş Yapılan Evlerin Açılma şartları Ve Mükellefiyetler[]
Sağlık Şartları ve Bölge[]
MADDE 70 - 46, 47 ve 48 inci maddeler hükümleri tek başına fuhuş yapılan evler hakkında uygulanır.
Müracaat Usulü ve İnceleme[]
MADDE 71 - 50, 51 (d ve f bentleri hariç) ve 52 nci maddeler hükümleri tek başına fuhuş yapılan evler hakkında da uygulanır.
Tek Başına Fuhuş Yapanların Mükellefiyeti[]
MADDE 72 - 18 inci maddede yazılı kadınlar; ikametgahlarını değiştirmek istedikleri zaman, keyfiyeti ve geçecekleri evi nihayet bir hafta önce mahallin en büyük mülkiye amirine yazı ile bildirmekle mükelleftirler.
MADDE 73 - Tek başına fuhuş yapanların bizzat veya yanlarında çalışan müstahdemler vasıtasiyle müşteri celbine çalışmaları yasaktır.
MADDE 74 - Tek başına fuhuş yapılan yerlere, kayıtlı müstahdemlerin dışında her ne suretle olursa olsun başka kadın alınamaz.
Yedinci Kısım: Fuhuş Yerlerine Ait Müşterek Hükümler Korunma Tedbirleri[]
MADDE 75 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Fuhuş yerlerinde alınması gerekli genel hijyen şartları yanında bir korunma aracı olarak prezervatif bulundurulur. Bu prezervatifler, ziyaretçilerden arzu edenlere bedeli mukabilinde verilir.
Yasaklar[]
MADDE 76 - Fuhuş yerleri oda oda veya kısmen kiraya verilemez. Bu gibi yerlerde her nevi sanat ve ticaretin yapılması yasaktır.
MADDE 77 - Fuhuş yerlerine yaşı 18'den aşağı görülenlerle, resmî elbisesini taşıyan okul öğrencilerinin kabulü yasaktır.
MADDE 78 - Fuhuş yerlerine saat 24'den sonra hiçbir ziyaretçi kabul edilmez.
İdari Hükümler[]
MADDE 79 - Fuhuş yerlerine behemahal bir kapıdan girilir ve çıkılır. Diğer sokak, ev, dükkân, kahve, gazino ve otel gibi yerlere ayrı kapı açtırılmaz. 51 inci maddede yazılı krokide, evin giriş kapısından başka mevcut olan kapıları da behemahal gösterilir ve bu kapılar kapattırılır.
MADDE 80 - Fuhuş yerlerinin kapısında veya önünde reklâm mahiyetini haiz renkli ışıkların yakılması yasaktır. Ancak kapı önünün aydınlatılması için küçük ve renksiz bir elektrik lâmbası veya diğer bir aydınlatma vasıtası kullanılmasına müsaade olunur.
MADDE 81 - Fuhuş yerlerinin kapıları camsız ve daima kapalı olacak ve ancak ziyaretçiler tarafından açıldıktan sonra açılacaktır.
Kapı zili veya tokmağının yanında evin numarası gösteren okunaklı bir levha bulunacaktır. Evin bütün pencerelerine yolun seviyesinden itibaren iki metre yüksekliğinde hizaya kadar buzlu veya sair herhangi bir surette gayrî şeffaf kılınmış cam geçirilecek ve birinci katın bu yüksekliğe kadar olan pencere kanatları mıhlanarak hiç bir suretle açılmasına müsaade edilmiyecektir. Diğer katların pencereleri açılabilirse de kadınların pencere önünde açık saçık oturarak kendilerini teşhir etmeleri ve geçenlere söz atmaları yasaktır.
MADDE 82 - Habersiz ev değiştiren ve yeni taşındığı evi haber vermiyen kadınların sanatlarını tek başına yapmalarına müsaade edilmez.
Polise Haber Verilecek Haller[]
MADDE 83 - Fuhuş yerlerinde ispirtolu içkiler ile her çeşit uyuşturucu maddelerin kullanılması, kumar oynanması, gürültü, eğlenceler yapılması yasak olup bundan ev sahipleri sorumludur. Dışardan getirdikleri bu gibi maddeleri kullanmak isteyen ziyaretçileri ev sahibi hemen polise haber verecektir.
MADDE 84 - Fuhuş yerlerinin sahipleri yanlarına gelen Hükümetçe aranmakta olduğunu bildikleri mahkûmları ve şüpheli şahısları derhal polise bildireceklerdir.
Teftiş[]
MADDE 85 - Fuhuş yerleri, mahallin en büyük polis ve sağlık âmirleri veya yardımcıları tarafından ayrı ayrı veya birlikte veyahut bunların görevlendirecekleri bu Tüzüğün 7 ve 8 inci maddelerinde yazılı, sağlık ve icra kısmı memurları tarafından birlikte teftiş olunurlar. Ancak, bu işle görevlendirilen sağlık ve icra kısmı memurlarının teftiş edecekleri yeri ve zamanını amirlerine bildirmeleri ve teftişe yetkili olduklarına dair bir belgeyi yanlarında bulundurmaları ve teftiş neticesini 86 ncı maddede gösterilen deftere kaydetmeleri ve imzalamaları lâzımdır.
MADDE 86 - Fuhuş yerleri işletenler, bu yerlerde teftiş ve kontrolların neticesini kayda mahsus örneği ekli bir defter bulundurmağa mecburdurlar. Bu defter komisyonca onaylanır.
MADDE 87 - Fuhuş yerleri 85 inci madde hükümlerine uyulmak şartıyla her zaman teftiş edilebilir. Burada bulunan genel kadınların hüviyet muayene cüzdanları incelenir. Cüzdanları olmıyanlar hakkında 20 nci madde gereğince işlem yapılır.
MADDE 88 - Teftiş sırasında kadınlarla beraber rastlanacak olan ve zührevî hastalıklardan birine tutulmuş olduğundan şüphe ve endişe olunan erkeklerin de Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 106 ncı maddesi gereğince bu hastalıkları bulunmadığına dair rapor göstermeleri veya kendilerini muayene ettirip zührevî hastalıkları olmadığını ispat eylemeleri için adresleri alınır.
Belirli ve açık adresleri olmıyanlarla kimliklerini ispat edemiyenler muayeneye sevk olunur. Hasta olduğu anlaşılanlar hakkında adı geçen kanunun 107 ve 108 inci maddelerine göre işlem yapılır.
İcra Kısmı Dışında Kalan Memurlar[]
MADDE 89 - Mahallin zâbıta memurları 8 inci maddede yazılı kısım memurlarının bu Tüzük ile tâyin edilen görev ve yetkilerine giren işlerle meşgul olamazlar, fuhuş yerlerine giremezler. Suç işlenmesi istimdatta bulunulması, huzur ve sûkunu bozan hâdiselerin çıkması, en büyük polis âmirinin lüzum hasıl oldukça sırf icra kısmı memurlarına yardım maksadiyle bazı memurlar görevlendirmesi gibi haller bundan müstesnadır.
Taşınma, İşletmenin Başkasına Geçmesi[]
MADDE 90 - Fuhuş yerlerinin başka yere taşınması ve başkası tarafından işletilmesi ancak müsaade ile olur. İlgililer bu husus için mahallin en büyük mülkiye amirine müracaat ederler. Taşınma için verilen dilekçelere 51 inci maddenin (a) ve (e) bentlerindeki beyanname ile taahhütname eklenir. Taşınılan yerle işletilmesini alan şahıs Tüzükte yazılı şartları haiz olmalıdır.
Kapatma[]
MADDE 91 - Bu Tüzükte fuhuş yerleri hakkında konular kapatma cezasından maksat, Tüzükte yazılı süre içinde bu yerlerin mühür altında kapalı bulundurulması ve evi işletenlerin yine bu sürede her nerede olursa olsun sanatlarını yapmaktan men edilmesidir.
MADDE 92 - Fuhuş yerlerinin kapatılması ve genelev sahipleriyle genel kadınların bu Tüzük hükümlerine aykırı düşen fiil ve hareketlerinden ötürü kovuşturma yapılması veya bu Tüzükte yazılı cezaların uygulanması, zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonunun kararı ve mahallin en büyük mülkiye amirinin onayı ile olur.
Bu gibi hallerde düzenlenen tutanak mülkiye amirine sunulur. Mülkiye âmiri, Polis Vazife ve Salâhiyet Kanununun 8 inci maddesindeki yetkisini kullandığı takdirde komisyona bilgi verir. Kullanmadığı veya hadise, sözü geçen madde hükümlerine temas etmediği takdirde evrakı komisyona havale eder.
MADDE 93 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Bir yılda iki defa kapatılan fuhuş yerleri bir daha açtırılmaz ve bu gibi yerleri işletenler için yeniden fuhuş yeri açmak üzere izin verilmez. Yılın hesaplanmasında, kapatma tarihi başlangıç kabul edilir.
Müsdahdemler[]
MADDE 94 - Fuhuş yerlerinde çalışan müstahdemlerden erkekler 25, kadınlar 35 yaşından aşağı olamazlar. Yaşı müsait olup da görünüşe göre ziyaretçilerle cinsi münasebette bulunduğundan şüphe edilen ev sahip ve hizmetçileri haftada bir defa muayene olunur. Şüphenin gerçekleşmesi halinde haklarında derhal genel kadınlara dair hükümler uygulanır.
İzinsiz Fuhuş Yapılan Evler[]
MADDE 95 - İzin alınmadan içinde gizli fuhuş yapıldığı iddia veya ihbar edilen veyahut her ne şekilde olursa olsun muttali olunan evler hakkında ahlâk zabıtası memurları tarafından önce gizli inceleme yapılır. Bu gibi evlerde gizli fuhuş yapıldığı delilleriyle tesbit edildiği takdirde, düzenlenecek tutanaklar gizli inceleme raporları ile birlikte en büyük polis âmiri tarafından komisyona sunulur. Bu yerler hakkında komisyonca 104 üncü maddeye göre işlem yapılır.
Sekizinci Kısım: Otel, Pansiyon, Misafirhane, Benzeri Yerler[]
MADDE 96 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Otel, motel, pansiyon, misafirhane, hamam, plaj, bar, pavyon, çalgılı kahve, diskotek, içkili gazino, gece kulübü, taverna ve benzeri isimler altında işletme ruhsatı alınan yerlerde, gerçek amaç ve anlamdan uzak olarak genel kadınlara sanat icra etmek imkânının verildiği veya bu gibi yerlerin bir genelev özellik ve mahiyetinde kullanıldığı, 95 inci maddeye göre tespit olunursa, bu tesisler ruhsatsız açılmış birleşme yerleri sayılarak sahipleri veya işletenler hakkında komisyonca 104 üncü madde uyarınca işlem yapılır.
MADDE 97 - Otel, pansiyon ve misafirhaneler hariç, 96 ncı maddede yazılı sair yerlerde 21 yaşını bitirmemiş kadın ve kızlar çalıştırılamaz. Genel kadın olarak tescil edilenlerin bu gibi yerlerde bilerek çalıştırılmaları yasaktır.
Polis Vazife ve Salâhiyet Kanununun 12 nci maddesinde yazılı yerlerde kız ve kadınların çalışabilmeleri, o yerin en büyük mülkiye amirinin iznine bağlıdır.
MADDE 98 - 96 ncı maddede yazılı yerlerde her ne nam altında olursa olsun çalışan kadın ve kızların isimleri ve ikametgâhları polisçe ayrı bir deftere kayıt olunur. Ve birer fotoğrafı alınır. Bunların fuhuş yaptıkları soruşturma sonunda anlaşıldığı takdirde haklarında genel ve 23 üncü maddedeki kadınlara dair olan hükümler uygulanır.
MADDE 99 - 96 ncı maddede yazılı müesseseleri işletenlerin, çalıştırdıkları kadınları, müşterileri ile cinsi münasebette bulunmaya teşvik eylemeleri veya bu hususu sağlıyacak tedbirlere başvurmaları yasaktır.
Dokuzuncu Kısım: Ceza Hükümleri[]
MADDE 100 - a) 58, 73, 80, 81, 86 ve 97 nci maddelerle 94 üncü maddenin birinci fıkrası hükümlerine riayet etmiyenlerin genel evleri üç gün tekerrürü halinde onbeş gün,
b) 55 inci maddenin birinci fıkrası hükmüne aykırı hareket edenlerin genel evleri on gün ve tekerrüründe bir ay,
c) 59, 60, 67, 68, 69, 72, 75, 76, 83 ve 99 uncu maddeler hükümlerine riayet etmiyenlerin genel evleri on beş gün, tekerrüründe iki ay,
d) 56, 57, 61, 62, 77, 78 ve 84 üncü maddeler hükümlerine muhalefet edenlerin genel evleri bir ay, tekerrüründe iki ay, kapatılır.
MADDE 101 - 74 üncü madde hükmüne aykırı hareket edenlerin evleri üç gün, tekerrüründe 15 gün kapatılır. Bu yerlerde başka kadınların fuhuş yaptıkları tesbit edildiği takdirde ev üç ayı geçmemek üzere kapatılır, tek başına fuhuş yapan kadın hakkında da 20 nci maddeye göre işlem yapılır.
MADDE 102 - 53 ve 65 inci maddelerde yazılı yerlerdeki telefonu her ne sebeple olursa olsun, konuşmaya hazır bulundurmayanların ve 54 üncü maddenin (b), (c) ve (d) bendlerinde yazılı hallerde sonradan düçar olanların genelevi ve birleşme yeri kapatılır.
MADDE 103 - Tek başına fuhuş yapılan evler için komisyonca belirtilen bölgenin dışında kalan evlerin sahipleri; evlerin fuhşu sanat ve geçim vasıtası yapmış olduğunu bildiği birisine kiraladığı zaman veya kiraladıktan sonra bu durumu öğrenir ve komisyonu haberdar etmezse haklarında Türk Ceza Kanununun 526 ncı maddesi gereğince kovuşturma yapılır. Böyle bir yerde fuhuş yapan veya yaptıran mal sahibi ise, evi üç ay süre ile kapatılır. MADDE 104 - Usulü dairesinde izin alınmadan içinde gizli fuhuş yapıldığı delilleriyle tesbit edilen 95 ve 96 ncı maddelerde yazılı mahaller komisyon karariyle üç ayı geçmemek üzere kapatılır.
MADDE 105 - 79 uncu madde hükmüne riayet etmeyenlerle, sonradan izinsiz kapı açanların evleri onbeş gün süre ile kapatılır ve kapı kendilerine örttürülür.
Fuhuşa Aracılık Edenler[]
MADDE 106 - Fuhuş yerleri açmak için izin almadığı halde fuhuş maksadiyle bir takım kimselere (tescil edilmiş genel kadınlardan dahi olsa) kadın getirmeğe aracılık eden veya müsaadesi verilen ev dışında fuhşa aracılık tarzında faaliyette bulunan kimseler hakkında Ceza Kanunu hükümlerine göre kovuşturma yapılır. MADDE 107 - Bu Tüzük hükümlerine aykırı fiil ve hareketler suç teşkil ettiği takdirde müsebbipleri hakkında ayrıca cezai kovuşturma yapılır.
Onuncu Kısım: Sosyal Yardım[]
Komisyon Himayesi[]
MADDE 108 - Fuhuş hayatından vazgeçmek istediğine kanaat getirilen genel kadınları zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonu himaye edecektir. Bu gibi kadınların ellerinden alınmış olan nüfus hüviyet cüzdanları geri verilir ve durumlarının bir süre gizlice göz altında bulundurulmasına itina edilir.
Hayır Derneklerinin Himayesi[]
MADDE 109 - Zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonları, genel kadınları fena hayatlarından vazgeçirebilmek veya yeniden fuhuş hayatına atılmış veya atılmak üzere bulunan kadınları bu fena yoldan kurtarmak için alacakları tedbir ve yapacakları teşebbüslerde, bu maksatlarla veya buna yakın gayelerle teşekkül etmiş olan hayır derneklerinin çalışmalarından faydalanırlar. Komisyon, bu gibi derneklerle temasa geçerek yılda bir defa olağanüstü bir toplantı yapar ve bu dernekler başkan veya temsilcilerini davet ederek bunlarla beraber fuhuşun zararlarını önliyecek düşmüş kadınları fena hayatlarından kurtaracak tedbirleri alır.
Onbirinci Kısım: Zührevi Muayane Evleri - Hastaneler Zührevi Muayene Evleri[]
MADDE 110 - Genel kadınlarla, 23 üncü maddede yazılı kadınların, bu Tüzüğün 25 inci maddesine göre yapılacak muayeneleri için genelevlere ayrılan sokakların yakınında veya komisyonca tensip olunacak sair mahallerde ihtiyacı karşılayacak zührevî muayene evleri açılır. Bu evler, kadınların muayeneleri ve icabında ayakta mümkün olan tedavileri için gereken fenni tesisatı havi olacaktır.
Hastaneler[]
MADDE 111 - Bu Tüzüğün 25 inci maddesi gereğince muayeneye tabi tutulan kadınlardan, Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 129 uncu maddesinde yazılı hastalıklara yakalanmış olanların tedavisi için yeter büyüklükte hastane açılır. Buna imkân olmadığı veyahut bu gibi kadınlar fazla miktarda bulunmadığı takdirde mevcut hastanelerden bir veya birkaç koğuş ayrılarak zührevî hastalıklara yakalanmış kadınlara tahsis olunur.
İlk Yardım Merkezleri[]
MADDE 112 - Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 20 nci maddesinin 12 nci ve Belediye Kanununun 15 inci maddesinin 52 nci fıkraları gereğince kurulacak ilk yardım merkezlerinin bir kısmı veya bir tanesi genel evlere civar olan mahalde açılır. Gece ve gündüz açık bulundurulacak olan bu merkezlerde; koruyucu tedbirler ve lüzumu halinde gereken muayene ve tedaviler parasız yapılır.
Masraflara Ait Müşterek Hükümler[]
MADDE 113 - Zührevî muayene evleri, hastaneler ve ilk yardım merkezlerinin kurulma ve işletme masrafları, Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 131 inci maddesi gereğince belediyelere aittir. Eğer tedavi, 111 inci maddenin son fıkrası gereğince mevcut diğer hastanelerin birinde yapılırsa, bu hastanelere, ayrılan yatak adedi nisbetinde para yardımı yapılır.
Valiler, malî durumları müsait olmayan belediyelerin, bu müesseseleri idareye yetecek masrafları ilgili makamlarla bölüşmeleri için gereken teşebbüslerde bulunmakla mükelleftirler.
Onikinci Kısım: Mali Hükümler[]
Alınacak Ücret[]
MADDE 114 - Fuhuş sebebiyle bulaşan zührevî hastalıklarla mücadele için yapılacak masraflara karşılık olmak üzere genelev sahiplerinden her ay muayyen bir ücret alınır.
Evlerin Derecelendirilmesi[]
MADDE 115 - Genelevler; bulundukları semt, haiz oldukları konfor, alınan vizite ücreti ve sanatı yapan kadın sayısı gözönünde tutulmak suretiyle, zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonları tarafından derecelendirilir. 114 üncü maddeye göre alınacak ücretin miktarı; birinci derecede 300 - 700, ikinci derecede 200 - 300, üçüncü derecede de 100 - 200 liradır.
Azami Ve Asgari Hadlerin Tayini[]
MADDE 116 - Asgari ve âzami hadlerin tâyini; vilayet ve kaza merkezlerinin nüfusuna, sosyal ve ekonomik durumuna göre komisyon karariyle yapılır.
Ücretin Tahsili[]
MADDE 117 - Zührevî hastalıklar ve fuhuşla mücadele komisyonunca tâyin edilen derecelere göre alınacak ücretler, belediye tahsildarları tarafından her ay sonunda genelev sahiplerinden belediye gelirlerinin tahsilindeki usuller dairesinde makbuz karşılığında alınır.
Bu suretle tahsil olunan paralar, zührevî hastalıklarla mücadele için, bütçelerindeki ödeneğe eklenmek üzere belediyeler veznelerine yatırılır.
Alınacak Ücretin Sarf Yeri[]
MADDE 118 - Genelev sahiplerinden alınacak ücretler, mücadele komisyonları tarafından tâyin edilecek, zührevî hastalıklarla mücadele hizmetleri dışında kullanılamaz.
Bütçe Teklifi[]
MADDE 119 - Belediyelerce, her yıl bütçesine zührevî hastalıklarla mücadele maksadiyle konulacak tahsisat miktarı, bütçelerin hazırlanması sırasında komisyonlar tarafından o yıl içinde yapılacak hizmet, çalıştırılacak memurların adet ve ücretleri gösterilmek suretiyle tesbit ve teklif olunur.
Aylık Hesap Cetvelleri[]
MADDE 120 - Belediyeler; her ay sonunda, o ay içinde toplanmış olan ücretlerle, yapılan masrafı ve kalan miktarı bir cetvelle komisyonlara bildirirler.
Onüçüncü Kısım: Müteferrik Hükümler[]
MADDE 121 - Komisyona gelen veya komisyonda görüşülen veyahut karara bağlanan her şey son derece gizli tutulur. Fena yola düşmeğe mütemayil genç kızların ve kadınların bu yoldan kurtarılmaları için lüzumuna göre hayır cemiyetlerine, zaruret halinde ana, baba, veli veya vasilerine verilecek bilgiler müstesna olmak üzere, hiç bir şahsa hususi surette bilgiler verilmez.
Gizli olan bu bilgileri başkalarına duyuranlar hakkında, Devletin gizli kayıtlarını ifşa edenler hakkındaki ceza uygulanır.
MADDE 122 - 7 ve 8 inci maddelerde yazılı sağlık ve icra kısmı memurları, bu Tüzük hükümlerinin şümulüne giren her çeşit olay ve işlemelere ve bunların cereyan ettiği mahallere ve bunlarla ilgili şahısların bu olay ve işlemler dolayısiyle öğrenilen hallerine ait bilgileri, komisyon ve kanuni mercilerden başka mahallere bildiremezler. İlgililerin fotoğraflarının çekilmesine müsaade edemezler.
MADDE 123 - Bu tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten önce mevcut olan genelevler, birleşme yerleri ve tek başına fuhuş yapan evler, durumlarını üç ay zarfında bu Tüzükte derpiş edilen esaslara uydurmak zorundadırlar.
MADDE 124 - 12.11.1933 tarihli ve 15264 sayılı Bakanlar Kurulu Kararnamesiyle yürürlüğe konulan (Fuhuşla ve Fuhuş Yüzünden Bulaşan Zührevî Hastalıklarla Mücadele Nizamnamesi) ve tadilleri kaldırılmıştır.
EK MADDE - (7/5786 - 31.1.1973) Genelevlerde ve tek başına fuhuş yapılan evlerde, Genel kadın olarak evli kadın çalıştırılamaz.
EK GEÇİCİ MADDE - (7/5786 - 31.1.1973) Bu Tüzüğün yayımı tarihinden önce genelev işletme müsaadesi almış olan genelev patronlarında, halen işletmekte oldukları genelev için 54 üncü maddenin (a) bendindeki 40 yaş kaydı aranmaz.
MADDE 125 - 24.04.1930 tarihli ve 1953 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 128 inci maddesi gereğince hazırlanan bu tüzük, Resmî Gazete ile yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 126 - (Değişik: 7/5786 - 31.1.1973) Bu tüzük hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.