Hukuk sözlüğü • | |
---|---|
Lexicon - Ceza mevzuatı•Usul mevzuatı.Hukuk mevzuatı•idari yargı mevzuatı•[[]] | |
100 | HS/A Aksay-ı şark 26 . HS/1• HS/2• HS/3HS/4 • HS/5•HS/6 • HS/7. HS/8. HS/9 • HS/10• HS/11 •HS/12• HS/13 • HS/14. HS/15 • HS/16• HS/17 • HS/18• HS/19 • HS/20• HS/21 • HS/22HS/24 • HS/25• HS/26 • HS/27. HS/28. HS/29 • HS/30 •HS/31• HS/32• HS/33 HS/34 • HS/35• HS/36 • HS/37. HS/38. HS/39 HS/40• HS/41• HS/44 •HS/42• HS/43 HS/45• HS/46 • HS/47. HS/48. HS/49 |
300 | [[]] [[]] HD/342 HS/350-351 HS/352-HS/353 • HS/354• HS/354-355 HS/356-357 HS/358-359HS/360-361 [[]] [[]] [[]] |
400 | HS/397•HS/398•HS/399•HS/400•HS/401•HS/402•HS/403 . HS.404.HS/404• |
500 | HS/522 |
600 | HS/698-699HS/. HS/696-697. HS/694-695. HS/692_693. HS/690-691 |
700 | HS/700 • HS/701 • HS/702 • HS/703 • HS/704 • HS/705 • HS/706 • HS/707 • HS/708 • HS/709 • HS/710 • HS/711 • HS/712 • HS/713 • HS/714 • HS/715 • |
•HD/Kısaltmalar•HS/A•HS//B•HD/C•HD/D
Hak• Hukuk• Adalet• Yargı•Mevzuat •Arzuhal•İstida•Dilekce |
muharrer tahvil. İyesinin adına kütüğe geçirilmiş borç belgiti. z
AD ÇEKME : Kur'a, çekme. ADDETMEK : Saymak, kabul etmek.
“ÂDEDİ ; Sayılabilen şey : Yumurta, limon, portakal gibi.
ADED-İ MÜRETTEP : (Es. Te.) Tam sayı.
ADE-Dİ-RÜUS : (İs. Huk.) Feraizde kişi ade- ainde, kişilerin sayısınca demektir.
ADED-İ SAHİH : (Es. Te.) Doğru sayı. ADED-İ VE MA'DUT : Sayılan şey.
ADEDİYAT-I MÜTEFAVİTE : (Es. Te.) Bireyle- ri arasında pahaca fark bulunan ve sda- yılabilen şeyler : Koyun ve karpuz gibi.
ADEDİYAT-I MÜTEKARİBE : (Es. Hk.) Birey- lsri arasında pahaca fark olmıyan ve sayılabilen şeylerdir : Yumurta ve ceviz gibi.
ÂDEM : 1. İnsan, kişi, 2. Yahudilik, Hıristiyan- lık ve İslâmlıkta ilk insanın adıdır.
ADEM : Yokluk, hiçlik, Adem sözcüğü birçok arapça sözcüklerin — başına getirilerek olumsuzlaştırmak suretiyle — tamlamalar meydana getirir. Hukuk dilinde kullanılan başlıcalarını aldık.
ADEM-İ BASİRET : (Es. Te.) Basiretsizlik. Bir şeyi kalp gözüyle göremiyen.
ADEM-İ DİKKAT : (Es. Te.) Dikkatsizlik. ADEM-İ EMNİYET : (Es, Te.) Emniyetsizlik. ADEM-İ İFA : (Es. Te.) Yapmamak, bir görevi yerine getirmemek, Bir borcu zamanında odememek. Anlaşma ödevlerini
yapmamak.
ADEMİ İFA DEFİ (Es. Te.) (Ödememezlik defi) Bir taraf borcunu ödemediği için
alnan kanma e gl enem a ln en ae yele e Ge engele eee diğer tarafın da borcunu yerine getir- mekten çekinmesine hak veren def'i.
ADEM-İ İHTİMÂL : (Es. Te.) Olamazlık.
ADEM-İ İKTİDAR : (Es. Te.) Gücü yetmezlik iktidarsızlık.
ADEM-İ İLME YEMİN : (Es. Te.) Tanık olarak o şeyi bilmediğine yemin.
ADEM-İ İMKÂN : (Es. Te.) İmkânsızlık, ola- mazlık.
ADEM-İ İMTİZAÇ : (Es. Te.) Uyuşmazlık, bağdaşmazlık, geçimsizlik.
ADEM-İ İNKITA : (Es. Te.) Kesilmezlik. ADEM-İ İNZİBAT : (Es. T.) Disiplinsizlik.
ADEM-İ İSTİKRAR : (Es. Te.) Bir halde dur- mazlık.
ADEM-İ İSTİMA : (Es. Te.) Dâvanın dinlen- memesi. Kanunların himaye etmediği bir taleple açılacak dâvalar kabul edilmez.
ADEM-İ İŞTİRAK : (Es. Te.) Katılmama, bir
kurul toplantısına, bir maça katılma- ma.
ADEM-İ İTAAT : (Es. Te.) İtaatsızlık. ADEM-İ İTİMAT : (Es. Te.) Güvensizlik. ADEM-İ İTİMAT REYİ : Güvensizlik oyu. ADEM-İ İHTİLÂF : (Es. Te.) Anlaşmazlık,
uyuşmazlık,
ADEM-İ KABUL : (Es. Te.) Kabul etmemek, Bir poliçeyi muhatabın kabulden çekin- mesi.
ADEM-İ KİFAYET : (Es. Te.) Yetmezlik, Bele- diye başkanının senelik raporuna üye-
lerin verdiği Oy.
ADEM-İ KİFAYET KARARI : (Es. Te.) Yeter- sizlik kararı.
ADEM-İ LİYAKAT : (Es. Te.) Liyakatsizlik. �