|
Mahkumiyet (conviction) - Hüküm - [[Hükü
mlü]] - Mahkum - Şablon:Karar |
|---|
mahkemece yapılan duruşma sonucu suçu sabit görülen kimsenin hapis cezası, para cezası ya da Sürgün veya emniyet gözetim cezası gibi cezalara çarptırılmış olması
hakkında mahkemece verilmiş olan mahkumiyet hükmü kesinleşmiş olan kimse.
Mahkumların çalıştırılması: belli şartlara haiz ağır cezali mahkumlar cezaların 3 devresini iş esası üzerine kurulmuş cezaevlerinde geçirirler.
Mahkumların himayesi: modern ceza anlayışlarına göre mahkumların gerek cezaevlerinde gerek mahkumiyetini çektikten sonra korunması lazımdır.
suç, sosyal bir Hadise olduğuna göre, cemiyetin, mahkumları ıslah için çalışması, onları yeniden cemiyete kazandırması için gayret sarf etmesi lazımdır.
Birçok memlekette bu iş için kurulmuş Teşekküller vardır.
mahkumun aleyh: aleyhine hüküm verilen kimse. hukuk usulü muhakemeleri Kanunu madde 437
mahkumun bih: hakkında hüküm verilen şey
mahkumun bihi kabız: hüküm olunan şeyi alma kabul etme.
mahkumun leh :lehine hüküm verilen kimse.
mahkun masum suçsuz
Mahkun- ud dem katli gerekmeyen kimse. mesele savaşta İslamı kabul eden bir kimse mahkun ud dem olmuş olur.