MENFAAT Fayda. Kâr. Gelir. İhtiyaç karşılığı olan şey.
MENFAATBAHŞ f. Faydalı, yararlı. Menfaat ve fayda veren.
MENFAATDÂR f. Menfaat ve fayda gören.
MENFAATPEREST f. Yaptığı işin sadece faydasını düşünen. Sadece nefsine ait kârları, faydaları düşünerek çalışan. Allah rızasını esas gaye yapmayan kimse.