- ben buğra... mona roza... hayatımın şiiri çok seviyorum.. ezbere biliyorum.. aşkı bana o şiir öğretti.. hayatımı değiştirdi.. en sevdiğim dörtlüğü de...
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak...
Meyveler saburla olgunlaşırmı...
Birgün gölerimin ta içine bak...
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış..
- Mona Roza İlk dinlediğim de ve okuduğumda gerçekten anlamsız gelmişti ama hikayesini öğrenince anladım nasıl bir insanüstü birşey olduğunu:
' üstad üniversite de okurkan büyük bir aşkla sever acem kızını ve zamanla açılır kıza duygularını... kız kabul etmez ama sonra çok pişman olur. bu kezde gurur girer araya söyleyemez üstad a susar acem kızı aşkını gömer yüreğine, derken zaman gelir... artık arkadaştan dosttan ayrılma zamanıdır yani mezuniyet balosu, arkadaşları üstad'ın şiire olan ilgisini bildiklerinden bir şiir okumasını isterler üstad nazlansada o gece kızın gözlerine bakarak bu şiiri okur... kız zaten pişmandır taaa en baştan beri kabul etmediğine üstüne de böyle ağır bir şiir... ve gece ranzaya asar kendini acem kızı... üstad o günden sonra hiç kimseye aşık olmamıştır....
- aşkın yazılmış hali.
- Mona Roza her mısrasını dünyanın en güzel sesinden defalarca dinlediğim,okuduğumda hala hiçbir şey anlamadığım ama hep hüzünlendiğim şiir..Mona Roza lisedeyken test kitabımın içine yazılmış bir isim..Mona Roza en güzel hikayem..
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış.
'Muhteşem' Benimde bir Muazzez Akkayam vardı. Dünyada kimse benim kadar sevemez zannederdim. Yanılmışım...