MÖ den önce[]
Küçük çocukların eğitilmesi düşüncesi M.Ö. 400 yıllara kadar uzanır.
1782-1852 yılları arasında yaşayan büyük düşünür ve eğitimciler, çocuk eğitimi üzerinde önemle durmuşlar ve günümüze ışık tutan görüşler ortaya koymuşlardır.
1816 yılında 3-6 yaş arasındaki çocuklar için ana okulları açılmıştır.
Osmanlı'da[]
Osmanlı Devleti döneminde ise Sıbyan Mektepleri’nin açıldığı görülmektedir.
1915 yılında “Ana Mektepleri Nizamnamesi”nin yürürlüğe girmesi ile ülkemizde ana okulları açılmaya başlanmıştır.
Cumhuriyet[]
Cumhuriyetin ilan edildiği tarihte 80 anaokulunda 5.580 çocuk ve 136 öğretmenin mevcut olduğu bilinmektedir.
1960 yılında okul öncesi eğitim alanında öğretmen yetiştirmek amacıyla Kız Teknik Yüksek Öğretmen Okulunda çocuk gelişimi ve eğitimi bölümü açılmıştır.
1961 yılında yürürlüğe giren “222 Sayılı İlköğretim ve Eğitim Kanunu”nunda okul öncesi eğitim kurumlarına, zorunlu ilköğretim çağına gelmemiş çocukların eğitildiği ve isteğe bağlı bir ilköğretim kurumu olarak yer verilmesinden sonra, okul öncesi eğitimi ile ilgili çalışmalara hız verilmiştir.
1962 yılında “Anaokulları ve Anasınıfları Yönetmeliği” çıkarılmıştır.
Bundan sonraki dönemlerde okul öncesi eğitimin önemi ve yaygınlaştırılması Hükümet programlarında, Kalkınma plânlarında, eğitim komisyonlarında ve Millî Eğitim Şûralarında ele alınmıştır.
1973 yılında yürürlüğe giren “1739 Sayılı Millî Eğitim Temel Kanunu”nda Türk Millî Eğitim Sisteminin genel yapısı içinde, okul öncesi eğitime, örgün eğitim sistemi içinde yer verilmiştir.
Okul öncesi eğitime verilen önem nedeniyle 1992 yılında 3797 Sayılı Kanunla Okul Öncesi Eğitim Genel Müdürlüğü kurulmuştur.
Cumhuriyet Döneminden Genel Müdürlüğümüzün Kurulduğu Tarihe Kadar Okul Öncesi Eğitim
Öğrenci sayıları yıllar itibariyle[]
YILLAR
OKUL ÖNCESİ EĞİTİM KURUMU ÇOCUK SAYISI
KURUM SAYISI
ANAOKULU S. ÖĞRETMEN S.
1923-1924
80 136 5.880
1940-1941
51 60 1.690
1950-1951
52 71 1.760
1960-1961
64 104 2.730
1970-1971
413 6 743 10.714
1980-1981
2.007 12 2.874 43.545
1990-1991
3.625 27 6.624 113.388