Sefahet (Sefeh) Zevk ve eğlenceye ve yasak şeylere düşkünlük. Akılsızlık edip lüzumsuz yere, sonunu düşünmeden, hazz-ı nefs için masraf etmek.
Sefeh Akılsızlık.
Sefâhet kalb hastalıklarındandır. Sefâhet aklın az ve hafîf olmasındandır. İnsanı israfa alıştırır. (İmâm-ı Birgivî)
Aklı olmayan delidir. Aklını kullanmıyan sefihtir. Akla uygun iş yapmamak sefâhettir. (İmâm-ıRabbânî)
SEFÂHET NEDİR?
Sefahet Ne Demektir? Sözlükte "câhil olmak, malı saçıp savurmak" anlamına gelen sefâhet, fıkıh usulünde, semâvî olmayan ehliyet ârızalarından olup, aklî melekeleri yerinde olmakla beraber, kişiyi aklın ve dinî esasların gereğine aykırı tarzda davranmaya sevk eden tedbirsizlik halidir Fakihler arasında daha çok, aklı selimin normal saymayacağı şekilde malı saçıp savurma anlamında kullanılmıştır Bu şekilde malını saçıp savuran kimseye de sefîh denir Sefîhin aklî melekeleri yerinde olduğundan, ehliyeti ortadan kalkmaz Bu nedenle, namaz, oruç, zekat gibi ibadetlerle yükümlüdür; işlemiş olduğu suçlardan dolayı cezâî sorumluluğu tamdır; malî olmayan tasarrufları muteberdir Ancak sefîh, malının korunması ve kendisinin bir süre sonra başkalarına muhtaç hale gelmemesi için, mâlî akit ve tasarrufları bakımından hacir altına alınır Fakihlerin çoğunluğu; ister sefîh olarak buluğ çağına ulaşsın, isterse reşid olarak buluğa erdiği halde daha sonra sefîh olsun, hacir konulacağını kabul etmişlerdir Ancak Ebû Hanîfe ve talebesi Züfer'e göre, daha sonradan sefîh olan kimseye hacir konulamaz Fakat sefîh olarak ergenlik çağına ulaşan kimsenin, yirmibeş yaşına kadar malı kendine teslim edilmez Sefîhe hacir konması halinde, malî tasarrufları açısından mümeyyiz çocuk gibidir; tamamen menfaatine olan tasarrufları geçerlidir, tamamen zararına olan tasarrufları ise geçersizdir Buna karşılık alışveriş gibi, hem zarara, hem de yarara ihtimali olan tasarrufları ise kanûnî temsilcisinin iznine bağlıdır (İP)