Anadolu koleji mühürü amblemi. The school's motto was known as 'The Morning Cometh'. The college emblem incorporated a view from the campus of the sun rising over the Akdag mountain at the eastern end of the Merzifon plain.
Anatolia College and Hospital (to the right). Marsovan (Merzifon). Anatolia College, Merzifon was a high school, theological seminary, orphanage and hospital founded in 1864 in the town of Merzifon in the Amasya province of Asia Minor (today Turkey).
Mac alfabetik
Mac MAC/Görevliler
MAC/Manisaciyan Dilci ve biyolog
MAC/Makaleler
MAC/History
Merzifon Amerikan Koleji/Krokiler ve Resimler
Anatolia College in Merzifon WP
Merzifon Anatolian College
Merzifon Anadolu Koleji wp tercüme
Merzifon American College
George White
George Edward White
Anatolia College yani
Anadolu Koleji veyahut
Anadolu Lisesi
Adventuring with Anatolia College
Bir Amerikan misyonerinin Merzifon Amerikan Koleji hâtıraları
Amerikan koleji
Amerikan Koleji
Merzifon Amerikan Koleji
Merzifon Fen Lisesi
Merzifon Meslek Yüksek Okulu
Dosya:The Cultural Sustainability Merzifon Anatolia College, Turkey.pdf Merzifon Anadolu Koleji ve Kültürel Devamlılık
MAC/Hocalar Johannes Jacob Manissadjian Arakel Garabet Sivaslıyann MAC/Binalar
1851 YILINDA P.O.POWERS ADLI İLK MİSYONER GELİYOR, MERZİFON’A. 10 ERMENİ PROTESTANLA İLK KİLİSE KURULUYOR. 10 YIL İÇİNDE PROTESTAN CEMAATİ SAYISI 261 E ÇIKIYOR.
İSTANBUL’DA 1845 DE AÇILAN, PERA VE BEBEK’TE FAALİYET GÖSTEREN KIZ OKULU 1865 DE MERZİFON’A TAŞINIYOR. 8 ÖĞRENCİYLE BAŞLAYAN OKUL’UN 1913-1914 ÖĞRETİM YILINDAKİ ÖĞRENCİ SAYISI 269. ANA OKULU DA KIZLAR OKULU İÇİNDE. PROGRAMA 1882 DE İNGİLİZCE, 1886 DA MÜZİK DERSLERİ EKLENİYOR. 1890 DA ALINAN DİKİŞ MAKİNASI İLE BİRLİKTE DİKİŞ BÖLÜMÜ AÇILIYOR. YİNE 1910 DA MARTHA KİNG MEMORİAL SCHOOL ADIYLA SAĞIRLAR İÇİN OKUL EKLENİYOR. EĞİTİMDE İŞARET DİLİ YERİNE DUDAK HAREKETLERİ KULLANILARAK KONUŞMA ÖĞRETİLİYOR.
OKUTULAN DERSLER ARASINDA TÜRKÇE, ERMENİCE, İNGİLİZCE, ARİTMETİK, COĞRAFYA, KOMPOZİSYON, ASTRONOMİ, ERMENİ COĞRAFYASI, İNCİL, TARİH VE TEOLOJİ VAR. ARAKEL GARABET SİVASLIYAN ADLI ÖĞRETMEN, A.B.D. MİNNESOTA EYALETİNDE 1890-1894 YILLARI ARASINDA DOKTORASINI TAMAMLADIKTAN SONRA MERZİFON’A DÖNÜYOR VE BERABERİNDE GETİRDİĞİ 6 İNCH’LİK (16.5 CM.) TELESKOPU İLE GÖZLEMLER YAPIYOR VE ÖĞRENCİLERİNE MATEMATİK VE ASTRONOMİ DERSLERİ VERİYOR. İSTANBUL BEBEK’TEKİ İLAHİYAT OKULU 1865 DE MERZİFON’A TAŞINMIŞ. AMAÇ; AMASYA, YOZGAT, SİVAS, TOKAT VE KAYSERİ İLLERİ GİBİ ÇEVREDEKİ CEMAATLERİN DİN ADAMI İHTİYAÇLARINI KARŞILAMAK. ÖĞRENCİLER, BÖLGEDEKİ MİSYON İSTASYONLARINDAN SEÇİLİYOR VE 3-4 YILLIK BİR EĞİTİMDEN SONRA GÖREV YERLERİNE GÖNDERİLİYORLARDI. 1867 YILINDA CHARLES TRACY VE EŞİ MERZİFON’A GELDİLER. ANADOLU KOLEJİNİN KURULMASINDA BÜYÜK EMEĞİ OLAN C.TRACY KOLEJİN İLK BAŞKANI. 1881 YILINDA ÖNCE LİSE AÇILDI. DAHA SONRA YAPILAN ÇALIŞMALARLA LİSE, SEVİYESİ YÜKSELTİLEREK KOLEJE DÖNÜŞTÜRÜLDÜ VE ANADOLU KOLEJİ 8 EYLÜL 1886 DA EĞİTİME BAŞLADI. 1894 DE MASSACHUSETTES EYALET SENATOSUNCA, ANADOLU KOLEJİ ONANDI. 1899 DA DA OSMANLI HÜKÜMETİNCE, AMERİKAN MEKTEBİ OLARAK KABUL EDİLDİ. MERZİFON’UN KUZEYİNDE, TAVŞAN DAĞI’NIN ETEĞİNDE, 40 DEKARLIK BİR ARAZİ ÜZERİNDE BİNALAR YAPILMAYA BAŞLANDI.
BÜNYESİNDE ANA OKULU, KIZLAR OKULU, SAĞIRLAR OKULU, TEOLOJİ FAKÜLTESİ, LİSE VE KOLEJ ANA BİNALARI, KÜTÜPHANE, MÜZE, HASTANE VE DİSPANSER, KENDİNE YARDIM ATÖLYELERİ, MATBAA, FIRIN, TENİS KORTLARI, SİNEMA, RASATHANE, ÖĞRENCİ YATAKHANELERİ, EVLİ VE BEKÂR KADIN VE ERKEK ÖĞRETMENLER İÇİN LOJMANLAR VE KAMPÜS ALANI DIŞINDA PAŞA ÇAYI ÜZERİNDE BİR DEĞİRMEN VARDI.
LİSE’DEN KOLEJ’E GEÇİŞİN İLK YILLARINDA ÖĞRETİM ELEMANI YETERSİZLİĞİ NEDENİYLE DAHA ZAYIF BİR ÖĞRETİM UYGULANMASINA KARŞIN, KOLEJİN EĞİTİM SÜRESİ İLK İKİ YILI HAZIRLIK OLMAK ÜZERE TOPLAM ALTI YIL OLARAK DÜZENLENDİ. KOLEJİN İLK YILINDA, LİSE BÖLÜMÜNDEN GELEN ÖĞRENCİLERLE BİRLİKTE 115 ÖĞRENCİ VARDI.
HAZIRLIK SINIFLARINDA; ARİTMETİK, CEBİR, EDEBİYAT, FİZYOLOJİ, COĞRAFYA, HUKUK DİLİ VE YAZIŞMA, GRAMER, TÜRKÇE, İNGİLİZCE, ERMENİCE, RUMCA, RESİM VE MÜZİK GİBİ DERSLER OKUTULMAKTAYDI.
DİĞER SINIFLARDA İSE; GEOMETRİ, TRİGONOMETRİ, TİCARİ ARİTMETİK, ASTRONOMİ, BOTANİK, KİMYA, TARİH, MANTIK, FELSEFE, EKONOMİ POLİTİK, CEZA HUKUKU, MİNEROLOJİ, JEOLOJİ, MUHASEBE, TİCARET HUKUKU, MECELLE, KOMPOZİSYON, EDEBİYAT, İNGİLİZ KLASİKLERİ, AHLAKİ BİLİMLER, FRANSIZCA GİBİ DERSLER VARDI.
KOLEJİN MÜTEVELLİ HEYETİ; 10 AMERİKAN BOARD MENSUBUNDAN, YÖNETİM KURULU İSE, 5 İ AMERİKAN BOARD MİSYONERİ, 5 İ DE PONTUS PROTESTAN BİRLİĞİ ÜYESİ OLMAK ÜZERE 10 KİŞİDEN OLUŞUYORDU. KOLEJ FAALİYETLERİ, ZAMANININ ÇOK İLERİSİNDEYDİ. 70 KİŞİLİK BİR KOROSU VE 30 KİŞİLİK BİR ORKESTRASI VARDI. KONSERLERİ DİNLEMEYE MERZİFON HALKI DA GİDERDİ.
1919 YILINDA İKİ GAZETE ÇIKARILIYORDU. BÖLGENİN ARKEOLOJİK ZENGİNLİĞİ NEDENİYLE, BRİTİSH MUSEUM’LA GÖRÜŞMELER YAPILMIŞ VE ARKEOLOJİ KLÜPLERİ KURULMUŞ. KOLEJİN BOTANİK VE ZOOLOJİ MÜZESİNDE, 7000 DEN FAZLA TÜR SERGİLENİYORMUŞ.
KÜTÜPHANESİNDE 10000 DEN FAZLA KİTAP BULUNUYORMUŞ. KENDİNE YARDIM ATÖLYESİ, YOKSUL ÖĞRENCİLERİN OKUL HARÇLIKLARINI TEMİN ETMEYE YÖNELİK KURULMUŞ. BU KAPSAMDA, MARANGOZHANE, MÜCELLİTHANE, AYAKKABICI, TERZİHANE VE DENEME ÇİFTLİĞİNDE ÖĞRENCİLERE, MESLEK DE ÖĞRETİLMEYE BAŞLANMIŞ. İNGİLİZ QUAKERLARININ DESTEĞİYLE, 1895 YILINDA BİR HEMŞİRE MERZİFON’A GÖNDERİLMİŞ. ERTESİ YILDA AMERİKAN BOARD, ÖNCE DR. CARRİNGTON’I SONRA DA DR. MARDEN’I GÖNDEREREK SAĞLIK HİZMETLERİNİ BAŞLATMIŞ. HASTANE FİZİKİ İMKANLARI GELİŞTİRİLMİŞ VE CERRAHİ MÜDAHALE VE LABORATUVAR HİZMETLERİ SUNULMAYA BAŞLANMIŞ.
MAC/History
1810 American Board of Commissioners for Foreign Missions organized in Boston
1840 Missionary Cyrus Hamlin founds Bebek Seminary outside of Constantinople
1862 Seminary transferred to Merzifon in north central Turkey; construction of campus begins
1886 Anatolia College founded at the Merzifon Seminary with Charles Tracy as President; the students are principally Greek and Armenian, most coming from outside of Merzifon and boarding at the school; the faculty is Greek, Armenian, and American; enrollment soon reaches 115 students
1893 Girls' School founded
1894 Anatolia incorporated under the laws of the state of Massachusetts
1916 Anatolia closed because of World War I, campus occupied by Turkish troops
1919 Anatolia reopens
1920 Enrollment stands at 218 students, with an equal number in the Girls' School; campus consists of more than 40 New England style buildings; Anatolia includes a kindergarten,a school for the deaf, high schools for boys and girls, a college-level program, a theological seminary, one of the largest hospitals in Asia Minor, and an orphanage for 2000 orphans
1921 Executions by Turks of student leaders and faculty advisor of the Pontus club, the school's Greek literary society; Turkish government orders the closing of Anatolia College; 2,425 students had graduated since 1886
1923 Population exchange between Greece and Turkey
1924 With help from Eleftherios Venizelos, Anatolia reopens in Thessaloniki, in rented buildings in Harilaou, with 13 students, mostly refugees; enrollment soon jumps to 157
1927 Mission School for Girls in Thessaloniki becomes part of Anatolia College
1934 Anatolia moves to newly constructed campus above the city near the village of Pylea, on the lower slopes of Mt. Hortiatis
1937 Anatolia Alumni Association begun
1940 Greece enters World War II when Italy invades; school closed, campus used as military hospital
1941 Germany invades Greece, campus taken over by Germans as general headquarters for the Balkans
1944-1945 British Army occupies the campus
1945 War ends, Anatolia reopens as repair of damaged campus proceeds; Girls' School moved into temporary quarters on the Anatolia campus after its building on Allatini Street burns
1949 The last units of the British Army depart the campus
1950s Girls' School buildings constructed
1950-1958 Carl Compton serves as Anatolia President
1958 Dr. Howard Johnston appointed President
1960's Anatolia increases enrollment to over 1000 students
1964 Robert Hayden appointed President; Secretarial School opened
1972 Joseph Kennedy appointed President
1974 Dr. William McGrew appointed President; arrival of 26 scholarship students from Cyprus in the wake of the Turkish invasion
1980 Anatolia begins transition to co-education
1981 American College of Thessaloniki (ACT) founded to provide post-secondary instruction in business and the liberal arts
1986 Anatolia College celebrates its centennial year
1993 ACT grants first 4-year Baccalaureate degrees in Liberal Arts and Science
1997 ACT accredited by New England Association of Schools and Colleges.
1998 International Baccalaureate program introduced to the Anatolia High School curriculum.
1999 Mr. Richard Jackson appointed President
2002 Inauguration of the Bissell Library. An intensive American-style MBA program begins at ACT.
2003 Anatolia Elementary School opens adjacent to campus.
2005 Alumni Field renovated
2007 Opening of renovated Raphael Hall.
2008 ACT undergraduate programs become EU accredited.
Opening of renovated Gymnasium.
2009 Dr. Hans Giesecke named 10th President of Anatolia.
2010 Anatolia Elementary School (lower campus) moves to new campus.
2011 Establishment of the President’s Club - The institutions’ most steadfast and ardent supporters.
Renovation of A’ side soccerfield gifted by Anatolia College Alumni Association.
Initiated and fulfilled the fundraising goal for the 125th Anniversary Matching Fund.
2013 Dr. Panos Vlachos named 11th President of Anatolia College.
ACT undergraduate programs are now accredited by the Open University in the UK.
CTY Greece begins operating at Anatolia College, with the Johns Hopkins University serving as their program adviser and the Stavros Niarchos as a founding donor.
2014 The Entrepreneurship Hub is established at ACT.
2017 The Lifelong Learning Hub receives its license in the Fall and is ready to offer its first programs.
2019 Pinewood International School is welcomed into the Anatolia family.
2020 The Anna Papageorgiou STEM Center, built on the Anatolia High School campus, is inaugurated.
The origins of the college can be traced to Bebek, a suburb of Constantinople, where in 1840 the original school was started by American missionary Cyrus Hamlin.
I nitially, the school trained young men to become pastors and teachers among Greeks and Armenians living in Turkey, but the high quality of the academic program and the ever increasing desire to learn English attracted more students wanting a general education. So in 1864 the school was divided into two separate institutions. The school at Bebek became known as Robert College and concentrated on the liberal arts while the theological seminary of the Mission moved to Merzifon (Marsovan) in the interior of Turkey. In 1893 a Girls' school was founded within the college.
At Merzifon, as had occurred at Bebek, more and more students wanted a general education, so in 1886 the school was expanded to include a 4 year liberal arts curriculum and it became known as Anatolia College.
MAC Merzifon Amerikan Koleji kartpostalı.
Şimdi Merzifon Fen Lisesi olan MAC hastane binası ve önündeki hastanenin ek binaları 2000 kişilik hastane.
The main feature of the campus was the Boys' college. It included four years of high school and four years of a degree-granting liberal arts college. It also included athletics clubs and literary societies. The Pontus Club was one such club and it met every Saturday night and many of the Greek students at Anatolia were members.
1906 MAC Merzifon American Collage
Anatolia College genel görünüşü
Anatolia College-0
Anatolia College yani Anadolu Koleji veyahut Anadolu Lisesi teriminin Türkçeye girmesine sebep olan okulun bu adıdır.
Anatolia College in Merzifon overview -General wiev of college premises
Merzifon Amerikan koleji papazı George White'ın evi
Amerikan koleji inşaatı
Armenian Orphans, Merzifon, 1918
MAC Merzifon Amerikan Koleji kartpostalı
MAC Merzifon Amerikan Koleji ilk mezunlar 1887 Anatolia class of 1887
Anatolia College Orchestra, Merzifon c. 1909-1910. Professor Daghlian is holding the claxon; Mr. Elmas is at his night; Bottom far right is Harhanres Jenogian; Next to Mr. Jenogian are Hippocrates Kyriakides and Dr. Kyprie Daltrait (dlib.anatolia.edu.gr). Anatolia College was founded by the American Board of Commissioners for Foreign Missions (ABCFM), an American Protestant missionary group that was active in Turkey, mainly among Christian populations and Armenian communities in particular. The ABCFM and other missionary groups were very involved in education in the Ottoman Empire during this period. Anatolia College was moved from Istanbul to Merzifon in Eastern Anatolia during the 1860s. Following the population exchanged between Turkey and Greece, it was moved to Thessaloniki (Salonika) in modern Greece. Armenian musicians played a very prominent role in the musical life of the late-Ottoman era.
Identifier: lettersfromforei00eccl Title: Letters from foreign lands Year: 1910 (1910s) Authors: Eccles, R. G. (Robert Gibson), 1848-1934 Subjects: History of Medicine Physicians Publisher: St. Louis, Mo. : Medical Fortnightly View Book Page: Book Viewer About This Book: Catalog Entry View All Images: All Images From Book Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book. Text Appearing Before Image: :But why not supply female doctors? Thereply is that they are not procurable, andfor many reasons too long to enumerate here,they are not likely to be procurable for a verylong time to come. The educated medicalman is there. The means of increasing thesupply as required is also there. Thetrained nurse has begun to appear. Thematerial of which to select such nurses isthere and the hospitals in which she canbe trained are on the increase. The female 21 practitioner will doubtlessly appear in dueseason, but the trained nurse must be herJohn the Baptist. The first of these evan-gels of the East 1 am, through the kindnessof Dr. Carrington, able to show a pioture^ofto Fortnightly readers. Turkish medicalmen long for the appearance of more of herkind. Under the guidance of Dr. Carringtona school for trained nurses is being estab-lished in Constantinople. The plan for anAmerican Hospital, designed as a trainingplace for nurses in that city has been drawnby A. D. F, Hamlin, of Columbia Univer- Text Appearing After Image: Anatolia College Hospital. Marsovan, Turkey. I :ai sity, New York. The hospital where most ofthe doctors work has been done, where thefirst trained nurse has been at work, andwhere he conceived the idea of his new Con-stantinople hospital, is at Marsovan. Pic-tures of the interior and exterior are given,and also a picture of a grateful Tuikishfather and his cured child. For the proposednew institution at Turkeys capital younglady students are already being receiver!, firstamong these being a Miss Eunice P. Kalfa.They are, of course, selected from among the ■ 22 graduates of the different missionary schools.The training of the average girl of Turkey,whethei Christian Or Mohammedan, is ad-verse to her becoming either a trained nurse ormedical woman. They have all been instilledwith the notion that to do work for others isdegrading. It is very hard to drive 1 his no-tion from their heads. The missionaryschools seek to teach them that, on the con-trary, such work is honorable. Not until Note About Images Please note that these images are extracted from scanned page images that may have been digitally enhanced for readability - coloration and appearance of these illustrations may not perfectly resemble the original work.
Adventuring with Anatolia college.
Missionary Cyrus Hamlin founds Bebek Seminary outside of Constantinople
Charles Tracy : Anatolia College founded at the Merzifon Seminary with Charles Tracy as President; the students are principally Greek and Armenian, most coming from outside of Merzifon and boarding at the school; the faculty is Greek, Armenian, and American; enrollment soon reaches 115 students
The school's motto was known as 'The Morning Cometh'. The college emblem incorporated a view from the campus of the sun rising over the Akdag mountain at the eastern end of the Merzifon plain.
Guards from the Greek Association Pontos, 1910.
One of the main features of the campus was the Swiss clock in a tower above the largest building, which rang out the time every quarter hour. The clock served as time keeper for much of the city, as it followed the modern system of timing used in the rest of Europe.
“At first glance, these children look like they’re doing something we’ve all done in the past but might not admit to – singing into a handheld mirror and pretending to be a popstar. Except that this is a lesson in speech – these deaf children in Anatolia are perfecting their mouth shapes using a mirror.” - Neil Bates Photograph from Anatolia College (Public Domain) In between the two schools was the School for the Deaf which at that time was the only such school in Turkey. Across the road from the college was a large hospital then being completed. In addition to the hospital itself, which attracted patients from all over Asia Minor, was one of the few nurses’ training schools in the whole of Turkey. At the lower end of the main campus was the Theological Seminary which prepared young men to become pastors in the Protestant churches throughout Turkey. There was also a book bindery and a well equipped carpenter shop providing services both for the campus and the whole community.
Anatolia College Orchestra, Merzifon c. 1909-1910. Professor Daghlian is holding the claxon; Mr. Elmas is at his night; Bottom far right is Harhanres Jenogian; Next to Mr. Jenogian are Hippocrates Kyriakides (Kyprianides) and Dr. Kyprie Daltrait
Anatolia College Hospital, Marsovan. Most of the buildings were made of mud brick plastered over and white-washed. The offices and library were made of stone. At one end of the campus, Union Hall was under construction, and the foundation had been laid and a stone wall had risen three or four feet, however the project had to be abandoned because of unsettled conditions in Turkey. The Girls’ Campus was a finishing school of approximately high school level with about two hundred students divided ethnically in about the same proportions as the college itself.
George White Motivasyon Giriş [5/20/95] "OSMANLI ANADOLU" (1890-1908) II "NEOTÜRK ANADOLU" (1908-1921) III "YUNAN ANADOLU" (1923-1931) Bölüm I ve II hakkında yorumlar [4/17/95] Sonsöz [5/23/95] "postscript" Kasım 1917 NYT makalesi [23/03/01]
Serinin tamamını üç bölüm halinde indirmek isterseniz lütfen sırasıyla I , II ve III 'e tıklayın.
1 1: New York'tan Merzifon'a (1890)[]
New York'tan 11 Ekim'de Scotch vapuru Furnessia ile yola çıktık, Clyde'deki gemi yapımıyla Glasgow'u, ünlü üniversitesi ile aristokrat Edinburgh'u, güçlü Londra'yı ve her zaman dost canlısı ve cömert İncil Toprakları Görevleri Yardım Derneği'ni gördük. Koridorda bir ata olduğu iddia edilen John Selden'in heykelini gördüğümüz Parlamento ziyareti, neredeyse buranın sahibiymişiz gibi hissetmemize neden oldu ve kesinlikle bizi İngiliz dost ve yetkililerin samimiyetine ve işbirliğine başarılı olmamız için karşılık vermeye hazırladı. yıllar. Kıtayı yataksız trenlerle geçtik ve o zamanlar ve doğal olarak Yakın Doğu dünyasının başkenti olan kozmopolit Konstantinopolis'le ilk tanışmamızı sağladık ve özellikle misafirperver Amerikalılarla İncil Evi'nde ve Robert Kolej'de tanıştığımıza memnun olduk.
Böylece Samsun'a ulaştık ve bir Cuma sabahı yavaş ilerleyen Gümrük Evi'ni ve diğer formaliteleri biraz daha zorladıktan sonra kendimizi ve eşyalarımızı küçük, yaysız, koltuksuz arabalara doldurduk, batıda bize tanıdık gelen kapalı vagonların cep sürümleri gibi. çayırlar. Akşama kadar engebeli, taş döşeli yollarda çarpıştıktan sonra, bir Doğu hanıyla ilk deneyimimizle Cavak'ta tanıştık. Ertesi gün öğleden önce, klasik zamanların şifalı kaplıcasıyla ünlü Cavsa'da on üç genç adam bizi karşıladı. Onlar Kolej'in son sınıflarıydı ve biz "öğrencilerimizle" el sıkışırken ve JP Xenides (daha sonra Profesör) ve Kevork Chakarian'ın (daha sonra Peder) verdiği konuşmayı duydukça, kendimizi "evimizde" hissetmeye başladık. Kısa süre sonra Amerikalılardan bazıları dört nala koşarak geldiler, aralıklarla yaya ya da çeşitli araçlarla kalabalıklar tarafından takip edildi, hepsi yeni gelenler için içten bir karşılama ile. Şehre yaklaşma, Zeytin Dağı üzerinden Kudüs'e yaklaşmayı andırıyordu ve süvari alayının 5.000 bağ ve meyve bahçesi arasından çıktığı yerde, şehir batıya doğru "dere"yi görmek için yayılmıştı. Orada bir mola verildi, tanıtımlar ve samimi
2 2: Kolej ve kasaba (1890)[]
Muhafaza içinde İlahiyat Fakültesi, Kolej ve Kız Okulu, toplamda yaklaşık iki yüz öğrenci vardı. Binanın en yüksek noktasında, orijinal olarak 1871'de Ltq pahasına dikilmiş olan kare, beyaz sıvalı, iki katlı, bodrum katı ve küçük çan kulesi bulunuyordu. İlahiyat Fakültesi için 400 veya 1.760 dolar. Bu bina Kolej'in yetkili beşiğiydi. Kız Okulu, perde ve harem sahnesinde bir araziye yakışır şekilde daha alçak bir zemindeydi. Bir kısmı bize tahsis edilmiş üç Amerikan evi vardı; zaten iyi ekmeğiyle ünlü bir fırın; ve öğrencilerin erkeklik ve para kazanabilecekleri ve aynı zamanda bıyıklarını makineden uzak tutmayı öğrenebilecekleri küçük bir kendi kendine yardım dükkanı. Doğal olarak oyunlar ve spor için alanlar vardı, bazı sakin yaşlılar, bu tür eğlencelerin haysiyetleri için fazla anlamsız olduğunu düşündükleri halde; ağaçlar ve çiçeklerle dolu hoş bir bahçe; ve bir çift at ve bir inek bulunan bir ahır. Kütüphanede, başta teolojik ve doğrudan dini konularda olmak üzere yaklaşık 2.000 kitap vardı. Yerli bir papaz tarafından her yıl Başlangıç'ta verilen ödüllerden biri, bir cilt basılı vaazdı. Fizik çalışmasında kullanılmak üzere bazı ev yapımı alet ve aparatlar vardı. Bize bağış için ayrılan paranın 13.433 dolar olduğu söylendi, bu çok uzaklardaki bir Türkiye'de dört yaşındaki bir çocuk için hiç de fena değil. Yerli bir papaz tarafından her yıl Başlangıç'ta verilen ödüllerden biri, bir cilt basılı vaazdı. Fizik çalışmasında kullanılmak üzere bazı ev yapımı alet ve aparatlar vardı. Bize bağış için ayrılan paranın 13.433 dolar olduğu söylendi, bu çok uzaklardaki bir Türkiye'de dört yaşındaki bir çocuk için hiç de fena değil. Yerli bir papaz tarafından her yıl Başlangıç'ta verilen ödüllerden biri, bir cilt basılı vaazdı. Fizik çalışmasında kullanılmak üzere bazı ev yapımı alet ve aparatlar vardı. Bize bağış için ayrılan paranın 13.433 dolar olduğu söylendi, bu çok uzaklardaki bir Türkiye'de dört yaşındaki bir çocuk için hiç de fena değil.
Yerleşkenin dışında, şehir gerçekten de o uzak zaman ve mekan akışında ilkeldi: evler ve duvarlar genellikle güneşte kurutulmuş tuğladan, Hititlerin günlerinde olduğu gibi kerpiçten; sokaklar o kadar dar ki bir kedinin çatıdan çatıya atlayarak karşıdan karşıya geçtiğini gördüm; eğimli ve ortalara doğru akan sokaklar ve yağmurlar arasında genellikle kan ve kasap eti ve kümes hayvanlarının artıkları da dahil olmak üzere her türlü çöple tıkanır. Saygın vatandaşların normalde gece için gün batımına kadar barındırılması bekleniyordu ve daha sonra yağlı kağıt fenerler taşıyan gruplar dışında hiçbiri dışarı çıkmadı. Türkler sahneye çıkmadan önce Hıristiyanlar Marsova'yı kesinlikle işgal ettiler. Bizans İmparatorluğu döneminde Amasya'nın başkenti olduğu "Ermeni Teması"na bütün bölge dahil edilmiş, ve ilk Amerikalılar şehrin adının Hıristiyan telaffuzunu benimsediler. Şehrin en yüksek arazisini akropol olarak çevreleyen büyük taş duvar ve demir kapılara hepimiz aşinaydık ve içinde büyük Ermeni Kilisesi ve okul binaları vardı. "Savaştan hoşlanmayan Ermeniler", Türklerin kontrolü ele geçirdikten sonra asla böyle bir dayanak sağlayamazlardı. Kentteki eski bir Türk hamamı, Bizans Kilisesi mimarisinin belirgin payandalarıyla inşa edilmiş, St. Barbara Kilisesi olarak biliniyordu ve her yıl "Aziz Barbara Günü"nde Rum ibadeti için yetkilendirilip kullanılıyordu. "Savaştan hoşlanmayan Ermeniler", Türklerin kontrolü ele geçirdikten sonra asla böyle bir dayanak sağlayamazlardı. Kentteki eski bir Türk hamamı, Bizans Kilisesi mimarisinin belirgin payandalarıyla inşa edilmiş, St. Barbara Kilisesi olarak biliniyordu ve her yıl "Aziz Barbara Günü"nde Rum ibadeti için yetkilendirilip kullanılıyordu. "Savaştan hoşlanmayan Ermeniler", Türklerin kontrolü ele geçirdikten sonra asla böyle bir dayanak sağlayamazlardı. Kentteki eski bir Türk hamamı, Bizans Kilisesi mimarisinin belirgin payandalarıyla inşa edilmiş, St. Barbara Kilisesi olarak biliniyordu ve her yıl "Aziz Barbara Günü"nde Rum ibadeti için yetkilendirilip kullanılıyordu.
Yerel halk (1891)[]
Ama tanıdıkça, ister Hıristiyan ister Türk olsun, insanları barış zamanlarında çoğu kez saf insanlarda olduğu gibi, çoğunlukla dostane, nazik, ilerici bir tipte bulduk. Militaristler tarafından tutkuyla karıştırılmadıkça, sıradan Türk halkını her zaman sevdim. Ovanın tarlaları ve köyleri, az sayıda Kürt ve Çerkes olmasına rağmen, neredeyse tamamen Türklerin mülkiyetindeydi ve hemşehrilerimizin yaklaşık yarısı ticari ve sanayi Ermenilerinden oluşuyordu. Şehirde ayrıca bazı Rumlar da vardı ve önceki nesillerin istilacı Türkleri tarafından güvenlik aramak için sürüldüğü çevredeki dağların arasında oturan çok sayıda insan vardı. ............................................................ Konstantinopolis'ten daha yakın bir demiryolu yoktu. Posta, sansür istediğini koruduktan sonra genellikle haftada bir gelirdi. Ne şehirde ne de Türkiye'de bizim bölgemizde tek bir gazete bile basılmamıştı. Küçük şeylerin, kaba başlangıçların ve birkaç büyük beklentinin olduğu bir gündü, ancak hepsi Sultan Abdülhamid'in şüpheli ve baskıcı yetkilileri altındaydı.
Kolejde iki sınıfa hazırlık denirken, dördü sıradan kolej sınıf isimlerini taşıyordu. Öğrencilerimizin geldiği okullar onları çok uzağa götürmedi. Amerikalılar Türkiye'ye ilk geldiklerinde neredeyse hiçbir yerde yerel dil öğretilmiyordu. Öğretim klasik dillerde ve dini bilgilerdeydi. Ancak öğrencilerimizin büyük bir kısmı modern yaşamda bir amaç ile geldiler. Değerli ve faydalı bir erkeklik elde etmek istediler ve Kolej'in onlara bir başlangıç verebileceğini hissettiler. Yıllar sonra bir öğrenci bana Marsovan'a geldiğinde gerçekten okuma yazma bilmediğini, yani ne ana dilini ne de başka bir dili tam olarak okuyamadığını söyledi. Ama doğduğu köyde daha fazlasını öğrenme şansı yoktu. Birkaç ay boyunca Amerikalı bir ailenin kovboyuydu ve hevesle okuyordu. Sonra en alt sınıflarda bir ya da iki yıl onun gerçekten itibarlı bir erkekliğe ulaşmasına yardım etti. Dartmouth ve Williams ve diğer Amerikan kolejleri, ilk yıllarında oldukça paralel örneklerle övünebilirler.
4 4: Türkçe Öğrenme (1891)[]
Ancak ilk başta önümüze çıkan asıl görev, Türk diline ilişkin geçerli bir bilgi edinmekti. Devletin ve halkın tek genel dili olan Türkçe olmasına sevindim, oysa seleflerimiz zorunlu olarak Ermenice ve Rumca'yı vurgulamışlardı. Türkçe, Anglo-Saksonlar için hem Almanca hem de Fransızca kadar zor görünse de, bize o günlerde öğretildiği gibi asil bir dildi. Diğer Turan dilleri gibi Türkçe de sondan eklemelidir. Yani, her biri tek bir hece veya kısa kelime tarafından çeşitli anlamlar taşınır ve bunlar, Amerikan ve Avrupa konuşmamızın birkaç parçadan ayrı kelimeler oluşturacağı uzun kelimelerle birleştirilir. Örneğin, çünkü gelemeyeceğim deyimi, yedi hecelik tek bir Türkçe sözcükle ifade edilmiştir. Telgraflar için iyiydi, ama o günlerin Arap-Türkçesini yazmanın ya da okumanın esasen bilmeceler yazmak ya da okumak olduğunu ve olumlu ile olumsuzun çoğu zaman karıştırılmasının zorluğuyla! Göreceli zamirlerin olmaması ve bunların yerine geniş ve karmaşık bir ulaç sisteminin kullanılması, bazı yabancılar için oldukça şaşırtıcıydı. O (ya da o)-buramı vurdu ifadesi, asal olarak kullanılan, çoğul sayıda, iyelik eki ile ve datif durumda kullanılan bir zarf içeriyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. ve olumlu ve olumsuz genellikle karıştırıldı! Göreceli zamirlerin olmaması ve bunların yerine geniş ve karmaşık bir ulaç sisteminin kullanılması, bazı yabancılar için oldukça şaşırtıcıydı. O (ya da o)-buramı vurdu ifadesi, asal olarak kullanılan, çoğul sayıda, iyelik eki ile ve datif durumda kullanılan bir zarf içeriyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. ve olumlu ve olumsuz genellikle karıştırıldı! Göreceli zamirlerin olmaması ve bunların yerine geniş ve karmaşık bir ulaç sisteminin kullanılması, bazı yabancılar için oldukça şaşırtıcıydı. O (ya da o)-buramı vurdu ifadesi, asal olarak kullanılan, çoğul sayıda, iyelik eki ile ve datif durumda kullanılan bir zarf içeriyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. Göreceli zamirlerin olmaması ve bunların yerine geniş ve karmaşık bir ulaç sisteminin kullanılması, bazı yabancılar için oldukça şaşırtıcıydı. O (ya da o)-buramı vurdu ifadesi, asal olarak kullanılan, çoğul sayıda, iyelik eki ile ve datif durumda kullanılan bir zarf içeriyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. Göreceli zamirlerin olmaması ve bunların yerine geniş ve karmaşık bir ulaç sisteminin kullanılması, bazı yabancılar için oldukça şaşırtıcıydı. O (ya da o)-buramı vurdu ifadesi, asal olarak kullanılan, çoğul sayıda, iyelik eki ile ve datif durumda kullanılan bir zarf içeriyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. Ama Türkçe dilbilgisi şimdiye kadar çalıştığım diğer dillerden şaşılacak derecede düzenliydi; ve dilden çok zevk almayı ve içinde ölçülebilir bir şekilde evimde hissetmeyi öğrendim. Bildiğim ve kolayca kullanabileceğim fiil formlarının sayısını 14.000 olarak tahmin etmiştim, ancak bu, menzili olarak 17.000'i hesaplayan başka birini bulana kadar olası bir abartı gibi görünüyordu. Anadili İngilizcemin kelime dağarcığının genişliğini, diksiyonunu ve deyimini asla edinemedim, ancak generallere, paşalara ve başbakanlara, kilise veya okuldaki herhangi bir sıradan izleyiciye kadar herhangi bir grup veya bireye hitap edebilir veya herhangi bir mesajı ileteceğinden makul ölçüde emin olabilirim. teklif etmek veya bana sunulan herhangi bir bilgiyi almak zorunda kaldım. Kişisel dualarımda bazen, örneğin bir kilise ayininde gergin bir günün veya akşamın sonunda veya bir heyet veya başka bir grupla düğümlü bir sorunun tartışılması gibi, zihinsel ruh halime İngilizceden daha uygun olması için Türkçe kullanırdım. Yine de, kafa karıştırıcı Arap alfabesiyle Türkçemi hiçbir zaman ikinci bir misyoner dili üstlenecek kadar tam olarak öğrenemedim. Ülkeye varmamızdan bir yıl sonra, Kasım 1891'de Marsova Kilisesi'nde ilk vaazımı Türkçe vaaz etme girişiminde bulundum. Mesajım şuydu, "
5 5: Dağ yaşamı (1892)[]
çatıya doğru ve yukarı doğru yükselen kare başlık veya baca. Masa yaklaşık bir ayak yüksekliğinde, yuvarlak ve bir yarda kadar ötedeydi. Yerde bağdaş kurup oturduk ve herkese yer açmak için sağ omzumuz üzerinde sadece üç yiyecek bulunan masaya doğru olacak şekilde yakın oturmak zorunda kaldık. Temel malzeme mısır ekmeğiydi, en iyi ihtimalle iyi olan Johnny kekiydi, ancak bu durumda mısır unu, onu öğüten değirmen taşlarından çok cesurca pişirilirdi; bir yanda yarı yanmış, diğer yanda yarı çiğ; sonra bir tabak ekşi süt vardı, etrafa dolansın diye suyla iyice inceltilmiş, tahta kaşıklarla batırdığımız; ve yeşil biber turşusu vardı. Masada yiyecek başka bir şey yoktu. Ve bu, köyün en iyi evlerinden birinde haftanın en iyi yemeğiydi. Bir sabah o köyden ayrılırken, bölgeye Rusya'dan göçmen olarak yerleşen Gürcü komşuları, Müslümanların tehlikesi altında yaşadıkları önceden söylendi. Böylece Ermeni genç adamlardan üçü, dağın birkaç mil aşağısındaki tehlike hattının ötesine kadar bana eşlik edecekti. Canlarının, sığırlarının ve mallarının korunması için bazı genç adamlarının her birine, yetkililer tarafından görülmemesi gereken birer Rus tüfeği verildi, çünkü bu onları hükümetle tehlikeye atacaktır ve bu yüzden erken saatlerde başlamalıyız. gece. Ev sahiplerim bana binmem için bir at sağladı, üç muhafızım yürüdü, biri önde, ikisi arkamdaydı. Öndeki adam beyaz pamuklu pantolon giyiyordu, ama gece o kadar karanlıktı ve yolumuza devam ettiğimiz orman o kadar yoğundu ki beyaz pantolonun atımda hareket ettiğini bile göremiyordum. ......
Başka bir zaman bir Çerkesle yalnız başıma gidiyordum ve böyle bir arkadaşlıkta erkek erkeğe konuşurken, ona mesleği ve işleri hakkında biraz sordum. "Bazen senin gibi refakat etmesi için bir gezgin buluyorum" diye yanıtladı, "sonra onu alıyorum ama benim asıl işim tütün kaçakçılığı. Köyümüzde her erkeğin düzenli bir işi var, kimisi kaçakçı, kimisi çiftçi ve bazıları hırsızdır". Yakalanma ihtimalini sordum ve hemen "İki çeşit kaçakçı vardır, biri yakalanır, biri yakalanmaz" dedi ve Allah'a minnet dolu bir ifade ekledi. henüz utandırılmamıştı. Anadolu'nun atlı polislerinin büyük oranda dağ yollarının soyguncu ve kaçakçılarından toplandığını çok iyi biliyorduk.
6 6: Çirkin olaylar (1893)[]
5 Ocak 1893, şehir kilisesinde Dua Haftası akşam toplantılarından dönen öğrenciler, Kolej Kapısı'na asılmış ve Türkleri ayağa kalkmaya ve Hindistan halkının kullandığı ülkenin hastalıkları için aynı ilacı uygulamaya çağıran bir pankart buldular. . Bu, İngilizleri Türkiye'nin kontrolünü ele geçirmeye davet etmek anlamına geliyordu ve oldukça yumuşak bir tabirle de açıkça devrimci ve kışkırtıcıydı. Ancak Türkler çok öfkelendiler ve Marsovan'da ve bölgede yaygın olarak asılan bu pankartların Kolej'den geldiğini iddia ettiler. Türkiye'de nadiren bulunan bir enstrüman olan siklostil üzerine basılmışlardı. Dr. Herrick ve yönetim, üniversitenin suç ortaklığı suçlamasını kesin olarak reddetti ve yönetimin olayla ilgili herhangi bir bilgisi olmadığı kesindi. Ancak iki Ermeni öğretmen tutuklandı, Profesör Thoumayan ve Sayın Kayayan, ve diğer birçok sözde devrimciyle birlikte yargılanmak üzere Ankara'ya gönderildi. Karanlık bir zamandı, ruhlarımızı deniyordu. Biz Amerikalılar, devrimden herhangi bir pay almama özgürlüğü bilincinde güçlüydük. Amerikan hükümetimize ve ülkesinde misafir olduğumuz Türkiye hükümetine bağlıydık. Birçok kişi hapsedildi ve dayak ve işkencenin, tehdit ve rüşvetin, sözde devrimin ve acımasız baskının, aldatma ve şiddetin hüzünlü yankıları vardı. Üniversite öğrencileri panik içindeydi; biz Amerikalılar, neredeyse çaresiziz. Sonuçta iki öğretmenimiz İngiliz hükümetinin baskısıyla serbest bırakıldı ancak ülkeden sürgün edildi. Hepsini hayal et! Biz Amerikalılar, devrimden herhangi bir pay almama özgürlüğü bilincinde güçlüydük. Amerikan hükümetimize ve ülkesinde misafir olduğumuz Türkiye hükümetine bağlıydık. Birçok kişi hapsedildi ve dayak ve işkencenin, tehdit ve rüşvetin, sözde devrimin ve acımasız baskının, aldatma ve şiddetin hüzünlü yankıları vardı. Üniversite öğrencileri panik içindeydi; biz Amerikalılar, neredeyse çaresiziz. Sonuçta iki öğretmenimiz İngiliz hükümetinin baskısıyla serbest bırakıldı ancak ülkeden sürgün edildi. Hepsini hayal et! Biz Amerikalılar, devrimden herhangi bir pay almama özgürlüğü bilincinde güçlüydük. Amerikan hükümetimize ve ülkesinde misafir olduğumuz Türkiye hükümetine bağlıydık. Birçok kişi hapsedildi ve dayak ve işkencenin, tehdit ve rüşvetin, sözde devrimin ve acımasız baskının, aldatma ve şiddetin hüzünlü yankıları vardı. Üniversite öğrencileri panik içindeydi; biz Amerikalılar, neredeyse çaresiziz. Sonuçta iki öğretmenimiz İngiliz hükümetinin baskısıyla serbest bırakıldı ancak ülkeden sürgün edildi. Hepsini hayal et! aldatma ve şiddet. Üniversite öğrencileri panik içindeydi; biz Amerikalılar, neredeyse çaresiziz. Sonuçta iki öğretmenimiz İngiliz hükümetinin baskısıyla serbest bırakıldı ancak ülkeden sürgün edildi. Hepsini hayal et! aldatma ve şiddet. Üniversite öğrencileri panik içindeydi; biz Amerikalılar, neredeyse çaresiziz. Sonuçta iki öğretmenimiz İngiliz hükümetinin baskısıyla serbest bırakıldı ancak ülkeden sürgün edildi. Hepsini hayal et!
1 Şubat 1893 gece yarısı civarında, ateşin çığlığıyla uyandık ve yeni Kız Okulumuzun alevler içinde olduğunu bulmak için yataktan fırladık. Bina yapım aşamasındaydı. Çerçeve kalasları tamamen yerindeydi ve içindeki işçi merdivenleri ve iskele de öyleydi. Yangın çıkaranların, binanın tepesine ve tepe direğinin altındaki yaya yolları boyunca saçaklara kadar teneke kutu gazyağı taşıdıkları, tüm yol boyunca gazyağı döktüğü ve dereyi orta merdivenlerden aşağı taşıdıkları ve ardından yanan bir kibrit düşürdüğü ve koştukları anlaşılıyor. Sessiz kış gecesinde bir anda tüm bina yerden çatıya, uçtan uca alevler içindeydi. Yetkililer şüphe uyandıracak kadar hızlı bir şekilde yerdeydiler. Ama hemen, yangın çıkaranların, amacı ülkede sorun çıkarmak olan Ermeni devrimcileri olduğu suçlamasında bulundular. Herhangi bir Ermeni'den şüphelenmek için hiçbir nedenimiz yoktu, ancak Sivas'taki Amerikan Konsolosu ve ardından İstanbul'dan gelen Türk ve Amerikalılardan oluşan uluslararası bir komisyon tarafından soruşturmalar yürütüldü ve nihayetinde Türk hükümeti binalarımızı koruyamamanın sorumluluğunu kabul etti ve bize bir tazminat ödedi. Ltq tazminatı 500, 2,200 dolar, tahminen maddi zararımızı karşılıyor. Planlarımızı revize ettik ve Okulu yeniden inşa ettik.
7 7: Ermeni muhalifler, Türk isyanları (1893-1895)[]
Bu anlatının konusuna dönmek için. 1893 yazının sonlarına doğru, Kız Okulumuza yeni katılan Bayan Gage ve Bayan King ile tanışmak için Samsun'a çağrıldım. Sahilden yukarı çıkarken, Marsova'da "savaş" söylentileri duyduk. Evdeki yuvada eşim ve bebeklerim için çok endişeliydim. Bekir Paşa'nın bir gece vakti devrimci haydut çetesinin nerede olduğuna dair haber aldığını kanıtladı. Şehrin o kısmına ağır bir asker kordonu attı, nazikçe sabaha kadar bekledi ve ardından saldırı emri verdi. Birkaç isyancı öldürüldü, diğerleri yakalandı ve hapsedildi ve grup dağıldı.
Daha sağlam karaktere ve güvenilir yargıya sahip Ermeniler, gizli haydutlar çetesini dağıtmakla rahatladılar. Şehrin sokaklarında suikasttan hoşlanmadılar. Sorumsuz taraflara harç ödemekten hoşlanmadılar. Nihilistlerin ve ateistlerin liderliğine güvenmediler. Paris'te veya Atina'da rahatça yaşayan, Türklerin çok tehlikeli düşmanlığını kışkırtan, ancak kendilerini tehlikeden uzak tutan uzak bir ajitatör kliğinin diktesine içerliyorlardı. Ermeniler, hükümeti, postayı ve telgrafı, orduyu ve tüm askeri malzemeleri Türklerin kontrol ettiğini anladıkça; ülkedeki milliyetlerin kalabalıkları arasında baskın sayıları temsil ettiler. Ermeniler, sabrettikleri takdirde adaleti ve Avrupa konserinden vaat edilen yardımı umdular. ..............................................................
1895'te Kolej'de bulunan hiç kimse, Ekim ayında Türk ve Amerikalı yetkililerden Majestelerinin Küçük Asya, Erzurum'un Altı Doğu "Köyleri"nde talep edilen ıslahatları kabul ettiğinin duyurulmasının ölçülü heyecanının heyecanını unutamazdı. Van, Bitlis, Trabzon, Harput ve Sivas. Marsovan'da Sivas ilinde bulunuyorduk ve 15 Kasım Kara Cuma idi. Şehir yetkilileri, öğle ezanından itibaren saat 4'e kadar animasyonu askıya aldı. Bu arada, yaklaşık 70 Ermeni öldürüldü ve tüm Ermeni dükkanları mafya tarafından içeriklerinden temizlendi. Binalarımıza ateş açıldı, ancak duvarlarımızın içinde kan dökülmedi. Öğretmenler ve öğrenciler korunmak için Amerikan evlerimize akın etti. Ve bizimki, Küçük Asya'yı boydan boya geçen ve yaklaşık 70.000 Ermeni'nin hayatına mal olan bir dalganın sadece bir deneyimiydi. Bu olayların üzerine bir şefkat perdesi çekmeli ve gözlerimizi başka yöne çevirmeliyiz.
8 8: Fırtınadan sonra (1896)[]
Küçük şehrimizde Manchester'dan gelen pamuklu iplikten ucuz şemsiye kumaş dokuyan 2.000 veya daha fazla dokuma tezgahı vardı. 15 Kasım 1895 fırtınası koptuğunda, şehirdeki her dokuma tezgâhı aniden durma noktasına geldi; ve her Ermeni tüccar iplik ithalatını durdurdu. Dış dünyadaki gerçeklerin bilgisi, Avrupa ve Amerika'dan yardım için bazı fonlar getirdi. Ancak mevcut kaynaklar doles olarak dağıtılırsa, sonuç olarak hiçbir şey değişmeden sona yakında ulaşılacaktır. Böylece yardım çalışmaları planını oluşturduk ve dokuma veya masura sarma alışkanlığına sahip birçok kadını çalıştırmayı başardık, neredeyse her biri geniş bir aile için ekmek kazanan. Doğal olarak bu işi, özellikle de satışları halletmek büyük ölçüde saymana düştü ve iki yıl içinde 150.000 yarda şemsiye ve bir miktar Türk havlusu ürettik.
Sonrasında, kız ve erkek çocuklar için iki yetimhanenin kurulması ve 150 yetim çocuğun barınma, yemek ve bakım için bir araya getirilmesi, şefkatli ve katı şartlara sahip Bayan Tracy'nin özel sorumluluğu altında toplanmasıydı. . O yaslı çocuklar, dokunaklı bir görüntüydü.
1894'te 12 ila 15 yaşları arasında Küçük Erkek Çocuk Yuvası'nın kurulması dikkat çekici bir olaydı. Daha büyük öğrencilerinkinden farklı düzenlemelere ve farklı bir rutine ihtiyaçları olduğu açıkça kabul edildi. Kızlar yeni ve daha iyi binalarına taşındıklarında, Kız Okulu'nun eski mahallesi genç erkekler için uygun hale geldi ve kendi çocuklarına annelik yapmış olan Bayan Edward Riggs, yeni Evin sorumluluğunu üstlendi. Birkaç yıl sonra yerine Bayan Smith geçti ve ardından Bay ve Bayan Getchell birlikte unutulmaz on iki yıl boyunca müfettiş oldular.
9 9: İslam'ı Anlamak (1890'lar)[]
İnançlarında ve uygulamalarında çok düşündürücü bir nokta, "Cenâb-ı Hakk'ın insandan *yapması zor* olan hiçbir şeyi istememesi" idi. On yılın bazı emirleri bu rahatlatıcı *mazeret* tarafından paramparça edilir ve İsa'nın ikinci büyük emri parıldamaya başlar. Sosyoloji ve laik hukuk, dini kuralların veya iznin üzerine çıkabilir. Gerçek şu ki, Müslüman komşularımız teoride gerçekten kadercilerdi. Kan dökülmesi, talan gibi olaylar için "bunların hepsi asırlar önce yıldızlara yazıldığı için engellenemezdi" dediler. Ancak bir kadercinin doğru ile yanlışı ayırt etmek ve vicdan eylemi için net bir temeli yoktur; ahlaki yargılar ve ödüller için gerçek bir temel yoktur.
Gittiğim camilerde, her zaman gerçek bir hürmet duygusuyla ve her zaman dostça bir karşılama ile yavaş yavaş evime döndüm. Vaizler vaazlarından önce veya sonra benimle vaazlarını tartışırlardı ve kullanılan dili temelde İngilizce kadar iyi anladım. Bir gün dostça bir arayan benden İsa'nın tanrısallığına ilişkin Hıristiyan teorisini açıklamamı istedi ve kibarca amacının onun tanrısallığını inkar etmemi değil, mümkünse ona bu tanrısallığı itiraf ettirmemi sağladığını söyledi. İnsan yaşamı ve davranışları hakkındaki düşünceleri düşük ve Tanrı'nın çocuklarına layık olmadığı için, Tanrı'nın Oğlu hakkındaki düşünceleri alışılmış bir şekilde şehvetliydi ve Yüce Varlığa layık değildi. Havari Yuhanna, "Oğlu olmayanın Babası da yoktur" dedi.
Cami ibadeti her zaman son derece etkileyiciydi. Bin erkek (kadın yok) omuz omuza, göğüs sırta, sağlam falanks içinde, *müezzin* sesi çınlıyor - hepsi dik; yine ses, alnı yere değen her adam dizlerinin üzerinde; başka bir arama ve tekrar dik pozisyon. Cami törenleri bana her zaman çok gerçek bir ibadet gibi göründü ve benim yerime elimden geldiğince içtenlikle paylaştım. Kuran'ın ilk Suresini dikkatlice inceledim ve İngilizce olarak kendi duam olarak kullanabilirdim, ancak bir Müslüman'ın onu ibadetimde kullanmama izin vereceği bir noktaya asla ulaşmadım. Türkçeye çeviri tabuydu.
10 10: Anadolu Arkeolojisi (1890'lar)[]
Kolej sahamızın topraklarına ve topraklarına dağılmış bir arkeolojik bilgi hazinesi vardı, çoğu sadece yarısı şüpheliydi ve şimdi bir Arkeoloji Kulübü'nün organizasyonuna geldik. Kısmen veya çoğu zaman tamamen harabeye dönmüş bazı eski kalelere, hemen hemen her yönde birkaç kilometrelik bir yolculukta rastlanabilir. Birkaç başkent uzakta değildi. Daha önceki Amerikalılarımız, Küçük Asya için kullanılan Hitit kelimesini hiç duymamışlardı ve bu büyük insanlar ve onların büyük imparatorlukları hakkındaki bilgiler, bilginlerin bilincine yeni yeni girmeye başlıyordu, ancak dağlarımız, vadilerimiz ve ovalarımız arasındaki varlıklarının kanıtı başlıyordu. gerçekleşmesi için. Bir zamanlar bir grubumuz, muhteşem bir Hitit aslanı, Roma kilometre taşları, Bizans Yunan Hıristiyan mezar taşları bulduğumuz, köylülerin Şii veya sapkın Türk olduğu bir köyden geçtik. Böylece, bu eski taşlar ve yaşayan insanlar, yaklaşık bin yıl arayla yaşayan, her türden dört farklı ırk, din, dil ve kültürü temsil ediyordu. Eski şehir veya kale alanları, yapay höyükler, gizli tapınaklar ve benzeri yerlerin çevresinde bolca bulunan boyalı çanak çömlekleri toplamaya ve karşılaştırmaya alıştık. Ve çocuklarımız, genellikle Hititçe olan çivi yazısı parçalarını bulma ve toplama konusunda ustalaştı. British Museum ve herhangi bir eserin, parça parça olsa bile yazıtın veya arkeolojik açıdan ilgi çekici başka bir nesnenin gönderildiği takdirde memnuniyetle karşılandığı ve karşılığında uzmanlar tarafından bize sağlanabilecek bilgilerle bazı diğer eğitim merkezleriyle ilişkiler kurduk. yaklaşık bin yıl arayla aralıklarla yaşıyor. Eski şehir veya kale alanları, yapay höyükler, gizli tapınaklar ve benzeri yerlerin çevresinde bolca bulunan boyalı çanak çömlekleri toplamaya ve karşılaştırmaya alıştık. Ve çocuklarımız, genellikle Hititçe olan çivi yazısı parçalarını bulma ve toplama konusunda ustalaştı. British Museum ve herhangi bir eserin, parça parça olsa bile yazıtın veya arkeolojik açıdan ilgi çekici başka bir nesnenin gönderildiği takdirde memnuniyetle karşılandığı ve karşılığında uzmanlar tarafından bize sağlanabilecek bilgilerle bazı diğer eğitim merkezleriyle ilişkiler kurduk. yaklaşık bin yıl arayla aralıklarla yaşıyor. Eski şehir veya kale alanları, yapay höyükler, gizli tapınaklar ve benzeri yerlerin çevresinde bolca bulunan boyalı çanak çömlekleri toplamaya ve karşılaştırmaya alıştık. Ve çocuklarımız, genellikle Hititçe olan çivi yazısı parçalarını bulma ve toplama konusunda ustalaştı. British Museum ve herhangi bir eserin, parça parça olsa bile yazıtın veya arkeolojik açıdan ilgi çekici başka bir nesnenin gönderildiği takdirde memnuniyetle karşılandığı ve karşılığında uzmanlar tarafından bize sağlanabilecek bilgilerle bazı diğer eğitim merkezleriyle ilişkiler kurduk. Ve çocuklarımız, genellikle Hititçe olan çivi yazısı parçalarını bulma ve toplama konusunda ustalaştı. British Museum ve herhangi bir eserin, parça parça olsa bile yazıtın veya arkeolojik açıdan ilgi çekici başka bir nesnenin gönderildiği takdirde memnuniyetle karşılandığı ve karşılığında uzmanlar tarafından bize sağlanabilecek bilgilerle bazı diğer eğitim merkezleriyle ilişkiler kurduk. Ve çocuklarımız, genellikle Hititçe olan çivi yazısı parçalarını bulma ve toplama konusunda ustalaştı. British Museum ve herhangi bir eserin, parça parça olsa bile yazıtın veya arkeolojik açıdan ilgi çekici başka bir nesnenin gönderildiği takdirde memnuniyetle karşılandığı ve karşılığında uzmanlar tarafından bize sağlanabilecek bilgilerle bazı diğer eğitim merkezleriyle ilişkiler kurduk.
Böylece Anadolu Arkeoloji Kulübümüz kurulmuş oldu. Genel olarak topluluğumuzun olgun üyeleri aktif üyeler olarak kaydoldu, daha olgun öğrencilerin çoğu ortak olarak memnuniyetle karşılandı ve birkaç seçkin arkeologu onursal üyeler olarak belirledik. Toplantılar üç ayda bir, oldukça gayri resmiydi ve kesinlikle ilginçti. Bilgilerimizi ortak bir fona taşıyarak ve her şeyi o fondan çekerek, seyahatlerde veya tatillerde, nereye harcanırsa harcansın, ilgi çekici nesneleri izlemeyi, Kulübe rapor vermeyi öğrendik. Birkaç yıl boyunca küçük ücretler, yararlı ve eğlenceli kitap ve süreli yayınlardan oluşan bir kütüphane sağladı. Bilimsel veya popüler dergiler, genellikle kendilerine sağlanan bilgileri yayınlamaktan memnundu. Alanımız yeniydi,
11 11: Türk iç gözlemi (c. 1900)[]
Bu dönemlerde Türk dostlarımız oldukça şaşkın ve mutsuzdu. İş, ticaret gelişiyordu. Daha fazla seyahat, konuşma, eğitim ve tüm bunlar vardı, ama çok fazla kafa karışıklığı ve biraz şüphe vardı. Bir gün bir Türk vagon şoförüyle gezerken bana döndü ve "Avrupalı bir kral taç giymek istediğinde önce padişahımızdan izin alır, sonra taç giyebilir, öyle değil mi?" dedi. Ben ne kaba ne de gerçek dışı olacak bir cevabı tam olarak çerçeveleyemeden kendi sorusuna cevap verdi: "Evet, tabii ki böyle. Bir Avrupa kralı taç giymek istediğinde, önce padişahımızdan izin almalı ve sonra taçlandırılsın". Bu, Kuran, haraç veya kılıç alternatifiyle eski İslam inancını temsil ediyor, ancak bu modern günlerde şüpheler oluşmaya başladı,
..........................................................
Müftü ve ben sık sık telefonlaştık ve ortak ilgi alanına giren herhangi bir konuyu serbestçe tartıştık. Bir gün büyük bir özgüven patlaması içinde, "Görüyorsunuz bu zavallı memleketimizde işler nasıl gidiyor. Allah korkusu yok, camilerde ibadet yok. ay sonunda oruç başında olduklarından daha şişmanlar, dünyevilik, bencillik ve ahlaksızlıktan başka hiçbir yerde yok.Gerçek şu ki, İngilizce'yi getirmedikçe, huzursuz ve mutsuz durumumuz için gerçek bir çözüm bulamayacağız. ve onları Mısır'da olduğu gibi kurdum. Mısır'da bulundum ve bir şeyler gördüm ve biliyorum. Mekke'ye hacca gidiyorduk ve kolera salgını olduğu için karantina vardı. Yaklaşık 20.000 hacı yerleştirildi. karaya çıktık ve tüm bagajımız büyük bir yığın halinde yığıldı. Sadece bir İngiliz askeri tarafından korunuyordu ve yarı uykulu görünüyordu ve çalınan hiçbir şey yoktu; ama bütün bir asker alayımız tarafından korunsaydı, geriye bir şey kalmazdı. İngilizler de bir adamın dinine veya özel hayatına karışmazlar ve herkese iş sağlarlar”. Aradığım kişi elbette bir casus olarak kabul edilebilir ama arkadaşımı ondan bu kadar şüphelenemeyecek kadar iyi tanıyordum.
................................................................
Farklı türden memurlar ve vatandaşlar vardı, örneğin Gümüşlü Hacı Hamdi Efendi. Bir gün merkez beldesinden ve hükümet koltuğundan bir arabulucu geldi ve ona, "Karargah Hacı Hamdi Efendi'de küçük bir kavun kesiyorlar ve senin payını 100 dolar civarında hesaplıyorlar. Gelin" dedi. üzerinde ve al". Ancak, bir memur değil, ancak oldukça saygın ve çok etkili bir vatandaş olan dürüst yaşlı adam, böyle bir teklifle kendisine yaklaşılmasına öfkeyle öfkesini döktü ve onunla hiçbir şey yapmayı reddetti. "Ne var" diye sordu haberci; "Miktardan memnun değil misiniz? Değilse, muhtemelen daha fazlasını yapabiliriz". Türklere acıdım ve aralarındaki gerçekten iyi adamların çoğuna acıdım ve diğer uçta,
Bir gün Moğol'un derin, hüzünlü gözlerine sahip keskin bir adam olan Tatar Osman Paşa, bu memurların bizim yerimizden geçerken alışılageldiği gibi, Kolej'i aradı. Askeri yetenekleriyle büyük bir üne sahip olan ve oradaki bazı karışıklıkları bastırmak için Osmanlı İmparatorluğu'nun Avrupa ya da Balkan kanadına doğru yola çıkan General, Türkiye'nin Balkanlar olmadan daha iyi olacağını söyledi. Gerçekler. O vilayetler gerçek Türkiye değildi ve aşiretlerin başı ve akrabaları Türklerle akraba değildi ama Türkler o bölgeyi ele geçirmişlerdi ve onu bırakmaya bir türlü karar verememişlerdi.
12 12: Ermeni devrimciler (c. 1900)[]
Bir gün Dr. Tracy, 30 milden daha az bir mesafede, Kaimaklık'ımızın üzerinde, sıralama şehri Amasya'da bulunma fırsatı buldu. Bir grup genç Ermeni'nin kendisiyle özel olarak görüşmek istediği bilgisi verildi. Onların isteğine göre, gizli yollarla, Kolej'den yeni mezun olan ve sözcü tarafından yönetilen grupla tanıştığı gizli bir odaya götürüldü. Her adam bir haydut ya da devrimcinin iyi bilinen başlığını takar, iyi silahlarla tamamen silahlanır ve fişeklerinden oluşan palaskasını takardı. Güzel, uzun boylu genç lider, Kolej Başkanına vatanseverliğin dini bir görev olduğunu açıkladı ve namaz kıldırdı. Sonra amaçlarını açıkladı. Ermeniler, nesiller boyu adaletsiz, baskıcı ve zalim Türklerin emrinde köle olarak yaşamışlardır. Bu tür acılardan kurtulma hakları vardı, tüm dünyada o kadar iyi biliniyordu ki, Berlin Konferansı'ndaki Avrupalı güçler reform önlemleri sözü verdiler. Ama hiçbir şey yapılmadı. Ermenilerin kendilerinin önderlik etmesi, Avrupalılara Türklerin artık Ermenileri kontrol edemediğini veya koruyamadığını veya ülkede düzeni sağlayamadığını göstermek için ayaklanma yoluyla rahatsızlık yaratması gerekli görünüyordu. Hayatlarını, her şeylerini kutsal davaya adadılar. Gerekirse kan dökerler, kendi kanlarını da esirgemezlerdi. O zaman Avrupalılar Ermenileri ve Ermeniler adına verdikleri sözleri hatırlayacak ve onların yardımına geleceklerdi. Türklerin artık Ermenileri kontrol edemediğini veya koruyamadığını veya ülkede düzeni sağlayamadığını Avrupalılara göstermek için ayaklanma yoluyla rahatsızlıklar yaratmak. Hayatlarını, her şeylerini kutsal davaya adadılar. Gerekirse kan dökerler, kendi kanlarını da esirgemezlerdi. O zaman Avrupalılar Ermenileri ve Ermeniler adına verdikleri sözleri hatırlayacak ve onların yardımına geleceklerdi. Türklerin artık Ermenileri kontrol edemediğini veya koruyamadığını veya ülkede düzeni sağlayamadığını Avrupalılara göstermek için ayaklanma yoluyla rahatsızlıklar yaratmak. Hayatlarını, her şeylerini kutsal davaya adadılar. Gerekirse kan dökerler, kendi kanlarını da esirgemezlerdi. O zaman Avrupalılar Ermenileri ve Ermeniler adına verdikleri sözleri hatırlayacak ve onların yardımına geleceklerdi.
Hristiyan eğitimci kesinlikle zor bir durumdaydı. Bilgelik, yargı, kaçınılmaz tehlike, olası başarısızlık, ezilenlere karşı doğal bir sempatiye rağmen barışı, düzeni, sabrı tavsiye etti. Dr. Tracy, tavsiyelerde açık ve güçlüydü ve mümkün olduğu kadar başarılıydı. Grubun dağılması ve mezunumuz olan liderin öldürülmesi uzun sürmedi.
13 13: Minnettar bir Türk (c. 1902)[]
Bir keresinde bütün ülke buğday hasadıyla meşgulken, komşu bir şehre giden üç kişiden biriydim ve hasat ve harman yapan bir köyün yanından geçerken Hastanemizde olan birini sordum. Cevap geldi, "Osman Ağa'yı kastediyorsunuz, bugün burada değil, başka bir köyde". Ertesi gün geri döndüğümüzde, üç adam yolumuza çıktı, dizginlerimizi tuttu ve "Geri dönmelisiniz. Yola çıkmadan önce durup bizi görmeli ve ikramlarımızdan biraz almalısınız" dediler. ". Gezgin olduğumuzu ve yolculuğumuza devam etmemiz gerektiğini söyledik. Sonra atımı tutan köylü öne çıktı ve son derece kibar ve ciddi bir tavırla, "Ben Osman Ağa. Dün istediğin adam benim. Amerikan hastanendeydim. ve dünyada böyle bir yer olabileceğini bilmiyordu. Orada çalışanlar arasında münakaşa, kavga, küfür yoktu ama herkes nezaket, iyi huyluluk ve iyi niyetle doluydu; işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. Orada çalışanlar arasında münakaşa, kavga, küfür yoktu ama herkes nezaket, iyi huyluluk ve iyi niyetle doluydu; işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. Orada çalışanlar arasında münakaşa, kavga, küfür yoktu ama herkes nezaket, iyi huyluluk ve iyi niyetle doluydu; işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. orada çalışan insanlar arasında, ama herkes nezaket, iyi huyluluk ve iyi niyetle doluydu; işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. orada çalışan insanlar arasında, ama herkes nezaket, iyi huyluluk ve iyi niyetle doluydu; işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. işini biliyordu ve bunu gece gündüz vaktinde ve doktorun emrettiği gibi yaptı. Böylece ilaç, yiyecek ve bakım her hastaya gerektiği gibi verildi ve her yer gerçekten cennet gibiydi. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak. Sonra şahsi durumunu ve işlerini, imanlı İbrahim'e yaraşır bir iman ve esenlik ile anlattı. Ancak yüz kanseri tamamen tedavi edilmemişti. Her an aşırı bir güçle geri dönebileceğini bildiğini söyledi, ancak kendisi ve tüm çıkarları Tanrı'nın elindeydi ve ne olursa olsun her şey yoluna girecekti. Bir daha hiç görüşmedik ama sanırım Doktor Cennet kapısına yaklaştığında Osman Ağa'yı onu karşılamayı bekler ve seyrederken bulacak.
14 14: Anadolu Helenizmi (c. 1902)[]
Aklıma, annesi fakir ve kör olan Marsovalı babasız bir Yunan genci geliyor. Kışın karlı sokakların taşları üzerinden okula gelirdi, bir çift ucuz ayakkabısını, Kolej bahçesindeki fıskiyeye ulaşana kadar, buzlu suda ayaklarını yıkar, ayağını giyerdi. ayakkabılarını edep için giyer, gündüz giyer, akşam eve yalın ayak yürürken tekrar taşırdı. Daha sonra uzun yıllar çalışkan bir işçi ve müjdenin ciddi bir vaiziydi.
Marsova'daki Yunan topluluğu hiçbir zaman büyük değildi, sadece birkaç yüz kişi ya da belki de en fazla bin kişiydi. Yunan zenginliğinin veya öğreniminin üst seviyelerini de temsil etmiyorlardı. Çoğu, birkaç kuşak önce Trabzon dağlarındaki madencilerden ovamızın yukarı ucundaki Gümüş Maden'deki gümüş madenlerini işlemek için getirilen bir madenci kabilesine aitti. Bazı kazma ve eritme işlemleri günümüze kadar devam etti, ancak yavaş yavaş karlı olmaktan çıktı ve ataları başlangıçta neredeyse serf olan bazı madenci aileleri başka yerlerde iş ve ekmek aramaya başladı. Ancak Yunan halkının Atina'da dünyanın gururlu tarihi başkentlerinden biri vardı, oysa o zamanlar yabancı egemenliğiyle harap olmuştu. Oldukça uzak ve Küçük Asya'nın köylü stoku için erişilmez olmasına rağmen, bir Yunan ülkesine sahiptiler. Her şeyden önce, savaşlar ve baskılar bazı yerlerde hayatın görüntüsünü neredeyse ezmiş olsa da, Bizans mirasının ve Rum Ortodoks Kilisesi'nin paha biçilmez hazinelerinin baş koruyucularıydılar. Eski ve harap mezarlıklarda, "Tanrı'nın kulu Daniel burada yatıyor" gibi bin yıllık Hıristiyan kitabelerini okumak dokunaklıydı; "İşte diyakozluk, Maria yatıyor", günümüz Hıristiyanlarının olmadığı bölgelerde.
..............................................................
Kasabamızın Rum rahibi iyi kalpli, sıcak kalpli bir Hıristiyandı ve iyi arkadaş olduk. Gerçekten bildiği tek dil olan Türkçe'de yürütüldüğünü bulabildiği İlahiyat derslerine katılmaya geldiğinden, uzun bir süre bizim binamızda tanıdık bir şahsiyetti. Yunan. Yunan topluluk okulu çok basitti ve onunla İlk Form derslerimiz arasındaki boşluğu kapatmak için Kolej ve Kız Okulu'nda birkaç yıl özel sınıflar düzenledik. Rahip, köy kiliselerinde vaaz vermek için ara sıra öğrencilerin gezilerinde olduğu için bu özel derslerle çok ilgilendi. Bizim mezhepçi bir tavır almamızdan korkmuyordu. İlk defa bir Doğu Kilisesinde vaaz vermek için davet edildim,
15 15: Unutulmaz bir vaaz (c. 1902)[]
Camiden başka bir vaaz hikayesi kaydedilmek için yalvarıyor. İnsanlar günah işler, dedi samimi vaiz, çünkü Tanrı'yı unutuyorlar ve dünyayı çok sevdikleri için Tanrı'yı unutuyorlar. İnsanlık, ovada yürüyen ve kendini bir aslanın kovaladığını bulan adama benzer. En yüksek hızda koşarak ve geçici güvenliğe ulaştığı yarı yolda bir platformla bir kuyu bulduğu tehlikeden bir sığınak için koşturuyor. Aslan kuyunun ağzına gelir ve kaçmaya çalışırsa onu parçalara ayırmakla tehdit eder. Bakarken kuyunun dibinde, düşerse onu yutmaya hazır kocaman bir ejderha görür. Sonra kuyunun kenarlarından çıkan ve güvenlik bulduğu kırılgan platformun desteklerini kemirmeye başlayan iki fare, siyah fare ve beyaz fare görür. Ama adam, aptal adam, tesadüfen onunla yemek yemeye, içmeye, durumun tehdit edici tehlikelerini düşünmeden yemeye, içmeye ve eğlenmeye başlar. Sonra vaiz, aslında, Yüce Tanrı bize merhamet etsin ve bizi dünyanın, et ve şeytanın ayartmalarından ve tehlikelerinden kurtarsın dedi. Yüzlerce güçlü adamdan oluşan büyük topluluk diz çöktü ve ayağa kalktı, diz çöktü ve yeniden ayağa kalktı, ilahi kurtuluş ve kutsama için içten dualar yağdırdı.
Ayinden ayrılırken birlikte camiyi ziyaret ettiğim Müslüman arkadaşıma "Hocanın kuyudaki adamla ilgili anlattığı güzel bir hikayeydi" dedim. Çok iyi bir hikaye olduğunu kabul etti. Bana bir nokta atlanmış gibi geldi dedim. "Bu neydi" diye sordu. Vaizin adamın tehlikesinden nasıl kurtulabileceğini söylediğini duymadığımı söyledim. Bunu işaret etti mi? Arkadaşım bu konuda hiçbir şey fark etmemiş veya duymamıştı. "Peki" dedim, "ne dersin? Sen Müslümansın. Bu dünya hayatında hepimiz için cezbedici şeyler ve tehlikeler konusunda hiç şüphe yok. Asıl mesele bunların hepsinden nasıl kurtulacağımızdır. Ne dersin? bundan bahseder misin"? Cevabı "Bilmediğimi beyan ederim" oldu. Ve Müslümanlar pek çok arkadaşımdan öğrenebileceğim kadarıyla bilmiyorlar. İslam, insanların zayıflığını ve zaaflarını, Tanrı'nın azametini ve merhametini tasvir edebildiği kadar canlı bir şekilde tasvir edebilir, ancak teklif etmek için uygun bir kaçış yolu yoktur, kurtuluş yolu yoktur, Kurtarıcı yoktur, Kurtarıcı yoktur.
Yavaş yavaş, Türk dostlarımızın ve komşularımızın yaklaşık dörtte bir ila üçte birinin ortodoks Sünni Müslüman olmadığını, ortodoks olmayan Şii veya Alevi mezhepleri olduğunu anlamaya başladık. Sözde dinleri büyük ölçüde kamuflajdı. Yarı ayrı bir klan veya kabile olarak, genellikle kendi ayrı köylerinde, acınası derecede cahil, gizli ve batıl inançlıydılar.
16 16: Alevi Türkleri (c. 1902)[]
Bu Alevi Türkler, işgalciler tarafından getirilen minimum kan suşlarıyla, muhtemelen Küçük Asya'nın asıl sakinlerini temsil etmeye yaklaştılar. Ülkenin modern kültürü, Hititler ya da diğer Aryan kabileleri, Roma, Bizans ya da değil, daha önceki katmanlara dayanmaktadır. İstilacı ordular tarafından kaç kez fethedilirse edilsin, birçok insan, eski rejimde sahip olduklarını yanlarında taşıyarak, o zamana kadar hakim olan gücün bilincinde olarak benimsenen koruyucu bir renk veya kamuflajla fetihlerden kurtuldu.
Alevilerin genellikle Türk öncesi nesillerden gelen bir Hıristiyan mirasını temsil ettiği varsayılırdı. Muhtemelen bir saatlik ıstırap içinde, koruyucu hoşgörüyü güvence altına alacak kadar kabileler veya köyler tarafından geçtiler. Alevi kadınlar, gerçek Türklerin huzurunda peçe taksalar da, Hıristiyan erkeklerin önünde yüzlerini örtmediler. Aleviler, Rab'bin Sofrası'nın sapkın bir biçimi olduğuna yaygın olarak inanılan kutsal bir yemeği kendi aralarında gözlemlediler. Belirli mevsimlerde onların *dedeleri* ya da rahipleri topluluklarının etrafında dönerlerdi. Bu olay, bu basit insanlar için büyük önem taşıyordu. Günahlar itiraf edildi ve affedildi, suç işleyenler cezalandırıldı, kavgalar çözüldü ve kutsal akşam yemeği büyük bir gizlilik içinde kutlandı. Köyün çevresine, evin çevresine ve odanın kapısına muhafızlar yerleştirildi. *Dede*, standart erdemleri telkin ederek ve kutsal törenleri açıklayarak cemaatine hitap etti. İletişimciler dizlerinin üzerinde yaklaştı ve birlikte ekmek ve şarap yediler. Muhtemelen bu tören, Hıristiyan adının ve inancının atalarından gelen bir mirastı. Alevilerin "Sana İsa olarak indirilen, bize Ali olarak vahyedildi" dediklerini duydum.
Büyük Ali'nin zalimler tarafından öldürüldüğü zaman, bir şans eseri başının bir Hıristiyan rahibin himayesine düştüğü ve onun tarafından korunduğuna dair bir efsane var. Zulüm görenler, başı kirletmeleri ve övünmeleri için kelleyi talep ettiler, ancak rahip onu teslim etmeyi reddetti ve aile üyelerinin rızasıyla karısının, üçüncü oğlunun, ikinci oğlunun ve ilk doğan oğlunun kafasını kesti. Ali'nin başı için fidye olarak peş peşe sundular, ama boşuna. Bu hikayedeki doğruluk ya da yanlışlığın derecesi bizim için şimdi önemli değil, ama babadan oğula her nerede anlatılırsa, birlikte odun keserken ya da koyun güderlerken ya da bir dede tarafından kış ateşinin etrafındaki bir gruba anlatıldığında. çok derin bir anlam. Yükselen Alevi kuşağına, büyük kahramanları için ıstırap saatinde,
17 17: Türkçe "anastenaria" (c. 1902)[]
Mangallar getirildi ve bir ayak uzunluğundaki küçük kürekler, demir kızgın bir beyaz parlayana kadar içlerinde ısıtıldı. Sonra şef yarım düzine adam çağırdı ve görkemli bir şekilde her birinin eline ısıtılmış bir demir koydu. Dervişler bu demire ateşteki renginden dolayı "gül" derler ve her alıcı hayran, büyülenmiş kalabalığın oluşturduğu daire içinde dolaşır ve kızgın demirini sarar. Metalin parıltısını gördüm ve nemli dille her temas ettiğinde tıslamayı duydum. Ütüler soğudukça, dervişler mangallardan canlı kömürleri yakalar, ağızlarına yerleştirir ve parlayan korların üzerinden büyük hava akımları çekerek onları daha şiddetli ısıya havalandırırlardı. Daha sonra, her biri neredeyse yumruk büyüklüğünde tahta bir topun içine yerleştirilmiş birkaç demir çivi üretildi.
Bu enstrümanın görüntüsü her zaman kanımı donduruyor, ancak icracılar onu kullanırken acıya duyarsız olduklarında ısrar ediyorlar. Bir Rufa'i olmanın erdemi, yaşayan şeyh aracılığıyla aktarılan ölü Pir'in gücünün veya erdeminin, normalde imkansız olan işleri yaparken alçakgönüllü bir adamı korumasından ibarettir. Böylece Tanrı'nın bir Rufa'i kişisini ve ibadetini kabul ettiği kanıtlanmıştır. Enstrümanı derin bir yay ile alarak, her icracı onu öptü, okşadı ve ellerinde döndürerek ve giderek daha fazla heyecanlanarak yürüdü, sonunda "Allah, Allah" diye haykırarak, enstrümana vurdu. yanağına, şakağına, boynuna, göğsüne veya vücudunun diğer hassas kısmına doğrultun. Daha sonra, bir süre sonra aleti bir sarsıntıyla etinden koparana kadar mızrağı topunun etrafında döndürerek dolaşacaktı. ve artan bir çılgınlıkla yeniden başlayın. Bu tür yaralardan kan akmadığı iddia edilir ve ben hiç görmedim, gerçi yanağı delinmiş ve sivri ucun ağızdan çıktığını görmüşümdür.
Bu "kanıtların" açıklamasını üstlenmiyorum. Dindar Müslümanlar, onları belirli din adamları için ilahi onayın tezahürleri olarak görüyorlar. Hipnotizma, her ne ise, belki de bazı şeyleri açıklıyor; Kendini aldatma oldukça mümkün olsa da, sahtekarlık girişimlerine dair hiçbir kanıt bulamıyorum.
18 18: Anadolu Tanrılarının Anıları? (yak. 1902)[]
Birinin kanını, yaşamını veya uzvunu diğerinin yerine koyarak fedakarlık yapma dürtüsü, Küçük Asya'da neredeyse evrenseldi ve her sınıf ve inançtan insandan yaygın bir karşılık buldu. Tören, suçluluk veya korku duygularını akla getiren vicdan azabı tarafından harekete geçirilmiş gibi görünüyor. Bu, yalnızca ibadet edilen veya şenlikli bir yemekten ziyade, korkulan ve muhtemelen yabancılaşmış bir Tanrı ile uzlaşma veya olası günahların kefareti olarak, yüceltici bir karakterden ziyade özel bir karakterdi. Kurban genellikle bir erkekti, gençti ve fiziksel bir kusuru yoktu. Özellikle kabul edilebilir hayvanlar koyun, keçi, sığır, horoz, geyik ve yaban keçisidir. Gelenek, bazı türbelerde geyiklerin eskiden ormandan çıkıp kendilerini her yıl adak olarak sunduklarını söyler. ama bu yozlaşmış günlerde böyle harika bir din artık gerçekleşmiyor. Yine de gerçek bir inanan, yakalanıp kurban olarak öldürülen yaban keçisinin etini yiyerek inancını her yıl yenilemelidir. Sığırlar, özellikle buzağılar çok kullanıldı ve etrafımızdaki bol arkeolojik kanıt, ilk zamanlarda insanların, özellikle Hititlerin, büyük bir sığır tapınma sistemi geliştirdiğini gösterdi. O zaman, İsrailoğullarının Yehova'ya tapınmaktan saptıklarında, İncil'de her zaman yasaklanmış olan ahlaksız Hitit alemlerine sahip altın bir buzağı yapıp tapınmaya başladıklarını yeni bir ilgi ve anlayışla okuduk. Çevremizde çokça kullanılmış ve bol arkeolojik kanıtlar, ilk zamanlarda insanların, özellikle Hititlerin, büyük bir sığır tapınma sistemi geliştirdiğini gösterdi. O zaman, İsrailoğullarının Yehova'ya tapınmaktan saptıklarında, İncil'de her zaman yasaklanmış olan ahlaksız Hitit alemlerine sahip altın bir buzağı yapıp tapınmaya başladıklarını yeni bir ilgi ve anlayışla okuduk. Çevremizde çokça kullanılmış ve bol arkeolojik kanıtlar, ilk zamanlarda insanların, özellikle Hititlerin, büyük bir sığır tapınma sistemi geliştirdiğini gösterdi. O zaman, İsrailoğullarının Yehova'ya tapınmaktan saptıklarında, İncil'de her zaman yasaklanmış olan ahlaksız Hitit alemlerine sahip altın bir buzağı yapıp tapınmaya başladıklarını yeni bir ilgi ve anlayışla okuduk.
.......................................................
Bir zamanlar güzel Anadolu dağlarının arasında, güzel bir dağ pınarının yanında piknik yapıyordum. Biz öğle yemeği yerken başka bir grup geldi, ateş yaktı, getirdikleri bir keçiyi öldürdüler ve grubumuza bazı seçme parçalar sundukları eti kavurdular, bizi yemeye çağırdılar ve böylece aktif ya da en azından zımni oldular. , onların dilekçesine katılanlar. Bize dualarının amacı hakkında bilgi vermediler ve koşullar göz önüne alındığında sorgulamak doğru bir davranış olmazdı. Kızıl saçlı veya Şii Türk olan lidere eşi ve bir Ermeni sığır yetiştiricisi eşlik etti. Bu nokta, bol miktarda süt akışı sağlamak için genç anneler tarafından çokça ziyaret edilirdi.
Genelde her köyün ya da belki cemaatin ya da bölgenin kilise ya da cami dışında kendi kutsal yeri vardı. Bu genellikle yüksek bir tepede, yeşil bir ağacın altında, akan bir derenin veya çeşmenin yanında ve etrafını saran taş duvarlı kutsal bir mezarın yanında veya taş bir sütunun yanındaydı. Azizin mevcudiyeti, cemaatinin sadık halkı ve herhangi bir alçakgönüllü ibadetçi adına güçlü bir kesişim sağlar.
19 19: Kolej işleri (1908)[]
1908'de Meşrutiyet'in ilanıyla sona eren on iki yıl boyunca, her yıl yaklaşık 75 yeni öğrenci olmak üzere 893 öğrenci Kolej'e girdi; ortalama katılım 250 civarındaydı; yaklaşık dörtte üçü genellikle yatılı idi ve tüm Türk İmparatorluğu'nun yirmi sekiz vilayetinin yanı sıra birkaç yabancı ülkenin tamamen yarısı, öğrenci birliğinde alışkanlıkla temsil edildi. Bu 12 sınıftaki mezunların sayısı 149'du.
Genel olarak öğrencilerimiz, birlikte çalışacakları genç erkeklerden oluşan çok hevesli ve duyarlı bir şirketti. Doğru, daha önceki çalışmaları ve kültürleri sınırlıydı, ancak bu onları mevcut fırsatları kullanmaya daha istekli hale getirdi. Doğru, malzeme fabrikası en ucuz inşaat tarzıydı, ancak yurtlarda hiç ateş olmadığı için öğrencilerin şikayet ettiğini hiç duymadık ve bazen öğrenciler sabahları yatak örtülerine kar serpilmiş halde uyandılar. Doğru, masa tahtası sadeydi ama sağlıklı, besleyici ve lezzetliydi; ve bence eleştiri, Amerikan yatılı okullarında yaygın olandan daha az yaygındı. Doğru, Kütüphane'nin sadece birkaç bin cildi vardı, ancak öğrenciler hepsini neredeyse hiç okumadılar ve bu yüzden daha fazlasını aramaya başladılar. Doğru, disiplin oldukça katıydı, biraz Püritendi, ancak ebeveynler tamamen onayladı, ve her zaman müsait yerler için yeni başvuranlar vardı. Bölgemizin önde gelen ticaret firması tüm mezunlarımızı istediğinde Anadolu erkekleri ülkede kendilerini ayrıcalıklı hissettiler.
.............................................................
Bu zamana kadar Kolej, ilk yıllarda mümkün olandan daha kapsamlı bir çalışma yapmak için yeterli ivme ve kaynakları elde etmişti. İşimiz hiçbir zaman mükemmel olmadı ama bence hiçbir zaman kalitesiz olmadı. Amerikan üniversitelerinde ve mezun olduktan sonra mezunların başarıları, güvenilir, hatta onurlu bir referans oldu. Çoğu "utanması gereken işçilerdi".
20 20: Anayasa -- umutlar ve bulutlar (1908)[]
Aniden, 24 Temmuz 1908, Anayasanın ilanı geldi. Özgürlük, Adalet, Eşitlik, Kardeşlik! Müthiş! Neşe, mutluluk ve arkadaşça duygunun harika sahneleri! Herkesi sevmek çok güzel! Müslümanlar ve Hıristiyanlar, rahipler ve tüm inançların, renklerin ve sınıfların temsilcileri, önde gelen yetkililer ve sıradan vatandaşlar, kamusal alanda birbirlerini kucakladılar ve kişisel ve özel ilişkilerde mutlu bir şekilde kardeş oldular.
.........................................................
Meşrutiyet dönemine kadar Marsova'da hiçbir gazete yayınlanmamıştı, ancak artan özgürlükle birlikte, sahil boyunca daha büyük şehirlerde gazeteciler başladı ve Kolej öğrencileri de düşüncelerini yazmak ve yayınlamak istediler. Fotoğraf ve oyuncak çeşitleriyle ilgili çalışmalar yapmış bir öğrenci, baskıyı yapabileceğine inandığını ve haklı olduğunu söyledi. (Daha sonra New York'ta bir matbaanın sahibi ve işletmecisiydi.) Eski ana binanın iki küçük kulesi, takdire şayan editoryal sığınaklar donattı ve bir grup Yunan öğrenci, Türkiye'de dağıtılan ilk gazeteyi yazmaya, yönetmeye, basmaya ve yayınlamaya başladı. veya dikkatli öğretmen gözetimi, yardımı ve yetkisi ile Marsovan'dan.
Ermeniler kısa süre sonra diğer küçük kule kutsal alanını benzer şekilde güvenilir yayınları olan "Aylık olarak yayınlanan bir aile gazetesi" ile işgal ettiler. Her gazetenin her sayıdaki kopyaları hükümet yetkililerine dosyalandı ve hepsi tam resmi bilgi ve denetimle yapıldı. Ermeniler ve Rumlar, Osmanlı İmparatorluğu'nda kendilerine bir şekilde Britanya'daki İskoç veya İrlandalılarınkine ya da daha yakın bir yerde, örneğin Avusturya İmparatorluğu'ndaki Macarlar ve Slavlar gibi bir konum verildiğini hissettiler. Bu sıralarda Avusturya-Macaristan tarihini anlatan ve Türkiye için bir model demeden "Savaşsız Zafer" konulu bir kolej konuşması yaptım.
.........................................................
Meşrutiyet'in ilanından sonra, bu halkın çaresiz değilse de zor olan maskeyi atmaya ve babalarının inancına döndüklerini ilan etmeye kararlı olduklarına dair hikayeler vardı ve bunu yaptılar, sonuç olarak ağır cezalar.
Kahvehanede geçen bir sohbete göre bir gün bir Stavrili ile komşu bir Türk tanışmış ve Müslüman, "Hıristiyan olduğunuzu duyduk" dedi. "Pekala," diye yanıtladı Yunanlı, "biz her zaman biliyorduk ve siz de atalarımızın Hıristiyan olduğunu biliyorduk ve şimdi mirasımızı tanımaya ve kendimizi Hıristiyan olarak kabul etmeye karar verdik". "Ama" diye devam etti Türk, "kendini her zaman gerçek bir mümin olarak kabul ettin, benimle omuz omuza ibadet ettin ve aynı namazları kıldın. Bütün bunları Allah'ı kandırabileceğini nasıl düşündün? zaman"? "Hiçbir zaman Tanrı'yı aldatmaya çalışmadım" diye yanıtladı Stavrili, "O her zaman ne olduğumu biliyordu. Seni aldatmaya çalıştım ve bunda başardım".
21 21: Rus öğrenciler ve gölgeler (1910)[]
1890'da Karadeniz'e yaptığımız ilk seferden beri, bu kıyılar boyunca uzanan Çarlık Rusya'nın gölgeli etkisini hissettik, genellikle oldukça soyut ve soğuk ama her zaman güçlüydü. Ve onları tanıyan biri, karakteristik olarak iyi kalpli, iyi huylu ve kazanan Rus halkını sevmekten kendini alamazdı. Batıl inançları varsa, onlar da rahipti; cahillerse, bilgi için susadılar; fakir, gecikmiş ve baskı altındaysa, biz Amerikalılar için dostane işbirliği için daha fazla neden vardı. Kafkas eyaletleri Anadolu'ya komşuydu. İki komşu bölgenin halkının çoğu aynı kandan, Türkler veya Tatarlar, Ermeniler, Gürcüler, Çerkezler, Rumlardı. Ve Kırım, Kafkasya'nın hemen ötesindeydi. Ruslaştırma süreci istikrarlı bir şekilde ilerliyordu. Rusya'daki bazı yerleşimcilerin Türkiye'de akrabaları vardı. Bu nedenle, Rus olmayan bir ya da iki öğrencinin Kolejimizde okumak için kayması garip değildi. Meşrutiyet'in ardından iki öğrenci altı oldu, Moskova'dan Rus veya Rus olmayan vatandaşlar, daha sonra hızla bir düzine, bir puana yükseldi ve 1910 akademik yılı ile birlikte Rusya'dan gelen öğrencilerimiz 31, 10 veya daha fazla numaraya sahip oldular. Ancak artan kotada Kazak, Polonyalı, Gürcü, Yunan ve Yahudi temsilciler var. Kursumuzu bitiren öğrencilerimiz bir eğitimin temellerini atacak, daha kısa bir süre sonra ayrılanlar ise Rusça'yı unutmadan yeterli düzeyde İngilizce, Fransızca ve muhasebe bilgisi edinebilecekler ve okuldan aldıkları maaşlar kadar iyi bir ücretle okuldan ayrılarak iş bulabileceklerdir. kolej profesörleri ve babalarının kazandığından daha iyi.
Rus öğrenciler bireysel ve grup olarak çok beğenildi. Bilginler gibi "ezici" değillerdi, ancak İngilizceyi hızlı ve iyi bir şekilde öğrendiler ve bize gelmekteki esas amaçları buydu. Uzun figürleri, mavi gözleri, dar ceketleri ve pirinç tokalı kemerleriyle, daha güneydeki bazı öğrencilerden, Araplardan ve tanıdığımız diğerlerinden, genellikle bol elbiseler ve rahat kaslarla oldukça farklı bir Kuzey görünümü sunuyorlardı. Rusların kontrol edilmesi zor öğrenciler olması beklenebilir, ancak durum böyle değildi. Öğrenci ve öğretmen karşı karşıya geldiklerinde, bizim deneyimimizdeki karakteristik Slav, otoriteye tamamen açıktı ve fazlasıyla nazikti.
Bizi arayan öğrencilerle Dekan olarak çalışmak ve doğru zaman geldiğinde evlerini ve topluluklarını ziyaret etmek bana Rus karakterine hissettiğim anahtarı verdi: özünde gençti, çocuksuydu, bazen neredeyse çocuksu görünüyordu. Rusya, ulusların gençliğiydi. Büyük Petro, Rus ceketinin yakasını tuttu ve beceriksiz, utangaç çocuğu Avrupa'nın zarif toplumunda bir yere doğru çekti. Ruslar, Abraham Lincoln'ün, Lord'un sıradan insanları sevmesi gerektiğini, yoksa bu kadar çoğunu yaratmazdı.
22 22: Türk öğrenciler (1914)[]
1890 yılında Kolej ile ilk tanıştığımızda öğrenciler arasında iki genç Türk vardı. Şehirde ayrıca Protestan Kilisesi'ne mensup üç Türk vardı. Ara sıra Müslüman bir genç Kolej'e girdi, ancak yeni Rejim kamu ruhunda bir değişiklik gösterene kadar asla uzun kalmadılar. Türklerin genel tavrı, tüm Hıristiyanlara, özellikle de *Rayah* tebaa milliyetlerine karşı bir üstünlüktü. Hükümet yetkililerinin otoritesi ve kesinlikle etkileri, Türk gençlerinin Hıristiyan kurumlarına gitmesine izin verilmesine alışılmış bir şekilde karşı çıktı. Hiçbir zaman dini bağı Kolej'e giriş için bir koşul haline getirmedik ve hiçbir zaman gerçekleri yetkililerden gizlemedik. Ama Türk dostlarımız oğullarına domuz eti yedirmemizden korktular. onlara haber vermeden. Öğrencilerin camiye gitmelerini engellememizden, hatta bizim binamızda namaz kılmalarını yasaklamamızdan korkuyorlardı. Fakat herhangi bir adam, bir insan kardeşini kendi yolunda ve atalarının yolunda Allah'a ibadet etmekten men eder mi? Müslüman talebelerimize günün ve gecenin herhangi bir saatinde namazlarını kılabilecekleri ve ibadetlerini yapabilecekleri bir oda tahsis ettik ve Cuma günü camiye gitmelerini kolaylaştırdık. Domuz eti ise hiçbir zaman Kolej masalarımızda servis edilmedi ve ülkedeki hakim duygulara saygısızlık olarak nadiren kendi başımıza servis edildi. Türk erkekleri okul hayatımıza alıştıkça her şeyden çok keyif aldılar ve diğer öğrencilerle birlikte evlerinde çok mutlu oldular. Fakat herhangi bir adam, bir insan kardeşini kendi yolunda ve atalarının yolunda Allah'a ibadet etmekten men eder mi? Müslüman talebelerimize günün ve gecenin herhangi bir saatinde namazlarını kılabilecekleri ve ibadetlerini yapabilecekleri bir oda tahsis ettik ve Cuma günü camiye gitmelerini kolaylaştırdık. Domuz eti ise hiçbir zaman Kolej masalarımızda servis edilmedi ve ülkedeki hakim duygulara saygısızlık olarak nadiren kendi başımıza servis edildi. Türk erkekleri okul hayatımıza alıştıkça her şeyden çok keyif aldılar ve diğer öğrencilerle birlikte evlerinde çok mutlu oldular. Fakat herhangi bir adam, bir insan kardeşini kendi yolunda ve atalarının yolunda Allah'a ibadet etmekten men eder mi? Müslüman talebelerimize günün ve gecenin herhangi bir saatinde namazlarını kılabilecekleri ve ibadetlerini yapabilecekleri bir oda tahsis ettik ve Cuma günü camiye gitmelerini kolaylaştırdık. Domuz eti ise hiçbir zaman Kolej masalarımızda servis edilmedi ve ülkedeki hakim duygulara saygısızlık olarak nadiren kendi başımıza servis edildi. Türk erkekleri okul hayatımıza alıştıkça her şeyden çok keyif aldılar ve diğer öğrencilerle birlikte evlerinde çok mutlu oldular. Domuz eti ise hiçbir zaman Kolej masalarımızda servis edilmedi ve ülkedeki hakim duygulara saygısızlık olarak nadiren kendi başımıza servis edildi. Türk erkekleri okul hayatımıza alıştıkça her şeyden çok keyif aldılar ve diğer öğrencilerle birlikte evlerinde çok mutlu oldular. Domuz eti ise hiçbir zaman Kolej masalarımızda servis edilmedi ve ülkedeki hakim duygulara saygısızlık olarak nadiren kendi başımıza servis edildi. Türk erkekleri okul hayatımıza alıştıkça her şeyden çok keyif aldılar ve diğer öğrencilerle birlikte evlerinde çok mutlu oldular.
..............................................................
Başka bir zaman, babası Samsun'da tütün tüccarı olan genç bir Türk geldi. İngilizce öğrenmek istiyordu çünkü işlerinde buna ihtiyaçları vardı ve öğrenme yeteneği sorgulanamazdı. Evine dönmesi için şehir yetkilileri tarafından defalarca uyarıldı, kabul etti ama gitmedi. Nihayet bir gün, akşama doğru geldi ve bana hükümet binasına çağrıldığını söyledi. Ona gitmesi gerektiğini, ancak döner dönmez sonucu bana bildirmesini söyledim. Ama dönmedi; bunun yerine, gece gözaltında tutulacağı için akşam yatağını soran bir not geldi. İstenen şeyleri gönderdim ve valiyi görmeye gittim. Erkenden haremine, aile dairesine çekilmiş, kimse tarafından rahatsız edilmemesi için emirler bırakmıştı. Sabah öğrenci, Samsun'daki evine gözetim altında gönderileceği için her şeyi için bir istek gönderdi. bir daha Kolej'e ayak basmadan. Bu sefer aradığımda vali beni nezaketle karşıladı ve bildiğim kadarıyla eğitimden yana olduğunu ve Kolej'in iyi bir dostu olduğunu söyledi, ancak verdiği emirler açık ve kesindi; hiçbir genç Müslüman bir Hıristiyan okuluna gitmeyecekti; yani öğrencimizi evine göndermekten başka çaresi yoktu.
Kursumuzu tamamlayan ilk ve tek Türk olan Nureddin Pehliwanzade, 1909'da Kolej'e girdi ve 1914'te "Ben halkıma hizmet etmek istiyorum" diyerek mezun oldu. Her yönden çok kabul edilebilir bir öğrenciydi. Büyük Savaş'tan önceki o geçen yıl, Kolej'de 20 Müslüman ve Kız Okulu'nda birkaç Müslüman daha vardı.
23 23: Büyük Savaş başlıyor (1914)[]
Ama Türkiye zaten savaştaydı; Balkanlar'daki mücadele çoktan başlamıştı. Nitekim 1908'de, Anayasa'nın ilanından hemen sonra Avusturya, Bosna-Hersek'i ilhak ettiğini, Bulgaristan ise tam bağımsızlığını ilan etmişti. Bu ve sonraki olaylar Türkleri fazlasıyla hırpalamış ve kızdırmıştır. Onlar savaşçıydılar ve Hıristiyan milletler savaş istiyorlardı: çok iyi, buna sahip olmaları gerekiyordu. Savaş. *Savaş*. SAVAŞ.
...............................................................
1914 baharının başlarında Türkler seferberliğe başladılar. Balkanlar'da karların eridiği sırada, bölgemizdeki kuvvetleri organize etmek için kadrosuyla Marsova'ya gelen Alman eğitimli General, Türkiye'nin son savaşlarda oldukça hazırlıksız olduğunu söyledi ve artık bilmiş bir gülümsemeyle ekledi. "olasılıklara hazır" olmak istiyorlardı. General bizi sık sık Kolej'e çağırırdı. Hoş bahçemizde oturup Kolej bandomuzu dinlemeyi severdi ve öğrenciler yetkili Komutan için çalmayı severdi. Mühürlü sirkülerler şehrin koğuşlarında ve çevreleri yeni emirler gelmeden açılmayacak olan köylerde bazı görevlilerin ellerine yerleştirildi. Ama Türk erkeklerinin merakı Amerikalı kadınlarınkinden az değil. Sirkülerleri gizlice açıp okudular ve içindekileri sinsice arkadaşlarına fısıldadılar. 4 Ağustos 1914 Pazar akşamı camilerde seferberlik emri okunduktan sonra, bu genelgeler üretilip herkesin görebileceği şekilde sokak duvarlarına asıldı. Düşmanlıkların başladığını ilan ettiler; ülkenin işgal edildiğini ve toprağın harap olduğunu; köyler yıkıldı ve kadınlara hakaret edildi; bu nedenle halk, ocağı, yurdunu ve anavatanını savunmak için hilal bayrağında toplanmaya çağrıldı. ülkenin işgal edildiğini ve toprağın harap olduğunu; köyler yıkıldı ve kadınlara hakaret edildi; bu nedenle halk, ocağı, yurdunu ve anavatanını savunmak için hilal bayrağında toplanmaya çağrıldı. ülkenin işgal edildiğini ve toprağın harap olduğunu; köyler yıkıldı ve kadınlara hakaret edildi; bu nedenle halk, ocağı, yurdunu ve anavatanını savunmak için hilal bayrağında toplanmaya çağrıldı.
............................................................
Kolej Eylül ayında açıldığında, sekiz öğretmen ve birkaç çalışan askere alındı. Bir önceki yıl öğrencilerimizden Haziran ayında mezun olan 14 öğrenciden 7'si de dahil olmak üzere 36'sı benzer şekilde renklere çağrıldı. Tıp kurslarını tamamlamış yirmi iki mezun ordu cerrahı olarak askere alınmıştı. Bunlar bireysel olarak tanıdığımız insanlardı, oysa o zaman savaş koşulları ve katı sansür altında iletişimimizin ulaşamayacağı çok sayıda insan söz konusuydu ve art arda asker toplama savaşların sonuna kadar devam etti.
24 24: Ermeni tehcirleri (1915)[]
1915 baharında, Ermeni halkına karşı büyük bir hareket olduğunu yürekleri burkarak anladık. Bir bütün olarak geniş İmparatorluğun tamamındaki planlar veya beklentilerle doğrudan hiçbir ilgimiz yoktu, ancak ufkumuz içinde neler olduğuna açıkça tanık olduk. İyi Amerikan büyükelçimiz Dr. Morgenthau, hareketin bütününden sorumlu olan kişilerin Talat Bey, Enver Paşa ve Cemal Paşa olduğunu belirtti. Plan, Ermenileri ortadan kaldırarak Ermeni sorununu ortadan kaldırmaktı, ancak başlangıçta Türk halkı bunu amaçlamamıştı. Ermenilerin genel olarak Türk gözünde kusurları olabilir. Bir kere, asırların bu hayatta kalanları, Müslüman değil, dünyanın Hıristiyan halklarından biriydi; 1908'de yeni Anayasa kapsamındaki siyasi çabaya Ermeniler açıkça katılmış olsalar da, onları İmparatorluğun vatandaşları arasında kabul edilebilir bir unsur haline getirecek hoşgörü, Türk insan doğasının bir anda ve aceleyle elde edemeyeceği kadar fazlaydı; üstelik Ermeniler yetenekli iş adamlarıydılar, diğerlerinden daha hızlı para kazanıyorlardı ve mülk birikimleri bir cezbediciydi; ayrıca Yakın Doğu kadınları arasında Ermeni kadınları ve kızları ev ve harem için güzel ve çekici kabul edilirdi. Bu terör saltanatının acısı, özellikle bizim için, Amerikan ve Kolej tavrımız, Türk komşularımız için tam bir dostluk ve Amerikan yetkililerimizin açık tavsiyesi altında ve uygun şekilde Türk hükümetine bağlılıktan biri olduğu için, açıklamayı veya anlayışı aşıyor. kendi kanaatlerimizle. Kolej, devrimi ve devrimcileri barındırmadı. ve mülkiyet birikimleri bir cezbediciydi; ayrıca Yakın Doğu kadınları arasında Ermeni kadınları ve kızları ev ve harem için güzel ve çekici kabul edilirdi. Bu terör saltanatının acısı, özellikle bizim için, Amerikan ve Kolej tavrımız, Türk komşularımız için tam bir dostluk ve Amerikan yetkililerimizin açık tavsiyesi altında ve uygun şekilde Türk hükümetine bağlılıktan biri olduğu için, açıklamayı veya anlayışı aşıyor. kendi kanaatlerimizle. Kolej, devrimi ve devrimcileri barındırmadı. ve mülkiyet birikimleri bir cezbediciydi; ayrıca Yakın Doğu kadınları arasında Ermeni kadınları ve kızları ev ve harem için güzel ve çekici kabul edilirdi. Bu terör saltanatının acısı, özellikle bizim için, Amerikan ve Kolej tavrımız, Türk komşularımız için tam bir dostluk ve Amerikan yetkililerimizin açık tavsiyesi altında ve uygun şekilde Türk hükümetine bağlılıktan biri olduğu için, açıklamayı veya anlayışı aşıyor. kendi kanaatlerimizle. Kolej, devrimi ve devrimcileri barındırmadı. Amerikan ve Kolej tavrımız, Türk komşularımız için tam bir dostluk ve Amerikan yetkililerimizin açık tavsiyesi ve kendi inançlarımız doğrultusunda Türk hükümetine sadakatti. Kolej, devrimi ve devrimcileri barındırmadı. Amerikan ve Kolej tavrımız, Türk komşularımız için tam bir dostluk ve Amerikan yetkililerimizin açık tavsiyesi ve kendi inançlarımız doğrultusunda Türk hükümetine sadakatti. Kolej, devrimi ve devrimcileri barındırmadı.
...........................................................
Eğer bir grup insan hayatı korumak için mücadele ettiyse, 1915 yazında Marsova'daki Amerikalılar Ermeni ortaklarını, öğrencilerini ve arkadaşlarını savunmak için mücadele ettiler. Ancak yeterli veya gerçek kaynaklarımız yoktu ve çabalarımız büyük ölçüde sonuçsuz kaldı. Türkiye Kapitülasyonları tek taraflı eylemle kınamış ve dış diplomasiye kızmıştı. 9 Ağustos'ta Büyükelçi Morgenthau'dan benzer nitelikteki diğer mesajların ardından binalarımıza müdahale edilmeyeceğine dair güçlü bir telgraf bana ulaştı. 10 Ağustos sabahı evlerine gidemedikleri için yaza kalan öğrencilerle sabah namazını kılarken, Dr. Marden'in bembeyaz yüzü kapıda belirdi ve fısıldadı: gelmek". Ben sadece Hezekiel 34'ten okuyordum. Lütfen 5 ila 16. ayetleri okuyun. Görevliler kapılarımıza ve muhtelif devriyelere zorla girdiler, açık yerleşkede bir halkada altmış bir kağnı çektiler ve tüm Ermenilerin teslim edilmesini istediler. İki saat boyunca görüştük, ama silahlı muhafızlar yaklaşık otuz kişiye çıkarıldı ve kapılar kırılarak ve her yere zorla girilerek arama yapıldı. Sonunda Ermeni dostlarımız, daha fazla muhalefetin yararsız olmaktan daha kötü olduğunu hissederek gönüllü olarak ortaya çıktı ve kendilerini teslim ettiler. Her aileye bir kağnı tahsis edildi. Üzerine yetersiz miktarda yiyecek, yatak takımı ve kişisel eşya yığılmıştı. Karısı ve annesi çocuklarıyla birlikte yükte oturdular. Koca ve baba arabanın yanında yürüdüler. Caddede alay oluşurken, bir hacı grubu etrafımda toplandı ve ben dua ettim. Öğleden sonra alayı,
25 25: Ermeniler "ayrılıyor" (1915)[]
Prof. Hagopian ve ben bir kenara çekilip vedalaşırken bana şöyle dedi: "Dr. White, şunu anlamanızı ve unutmamanızı istiyorum ki ben kendi isteğimle yola çıkıyorum. Yetkililerden ve nüfuzlu Türklerden arkadaşlarım var. Bana Konstantinopolis için seyahat izni sözü verdiler.Oraya gidebilirdim ve güvende olabilirdim.Ama kendi halkımdan ayrılmak istemedim.Onları bekleyen deneyimleri paylaşmak istedim.Bu yüzden şimdi gidiyorum çünkü Ben kaçmaya çalışmazdım". Bunun tamamen doğru olduğundan şüphem yok. Yirmi beş yıl omuz omuza çalıştık. O gerçek ve yetenekli bir adamdı. "Bir buğday tanesinin toprağa düşüp ölmesi dışında" ..... Matematik ve Haritacılık eğitimi ona şehir mühendisliği için mükemmel bir şekilde uyan Prof. Sivaslıan, jandarma komutanı tarafından Müslümanlığa nominal bir bağlılık pahasına özel korumasını kabul etmesi ve kapsamlı planlarda şehir mühendisi olarak hizmet etmesi için davet edilmişti. Türklerin üzerinde ciddi bir şekilde çalıştığı yeni sokaklar, tesviyeler ve binalar için. Daveti dikkate almayı reddetti. ............................................................ 1914-'15 yıllarında Fakülte'nin Ermeni üyelerinden yedisi, Kendi Kendine Yardım Departmanının çok saygı duyulan başkanı ve genç arazi ve bina müdürü ile birlikte öldü. Sevdiğimiz Kolej kampüsümüzden sınır dışı edilen 72 kişiden hiçbiri geri dönmedi. Miss Willard ve Miss Gage tarafından kurtarılan kırk sekiz kişinin Sivas'tan dönüşüyle birlikte 12 Ağustos'ta Kız Okulu ve Kral Sağır Çocuklar Okulu'ndan altmış iki kişinin sınır dışı edilmesi, tarihte eşi benzeri olmayan bir hikaye oluşturuyor. Batı Türkiye Misyonu'nun önemi. Ama bu başka bir hikaye ve başka yerlerde anlatıldı. Belki de her okul çocuğunun potansiyel bir asker olduğunu, muhtemelen kızların olmadığı gibi İslam'a düşman olduğunu eklemek doğru olur. Her okullu kız, sayısız Hıristiyan kızların deneyiminde olduğu gibi, bir Müslüman evinin veya haremin potansiyel bir üyesiydi. Bu günlerde kasabamızda kız çocukları parça başı üç dört dolara alınıp satılırdı. Trafikle uğraşan adamların konuşmalarını duydum. Gerçekten de bir altın lira olan 4.40 dolar fidye karşılığında üç kişinin serbest bırakılmasını sağladım. Kız Okulu konvoyunun atlı muhafızları ile ilk gün yolculukları için ata binmeme izin verildi. İçlerinden biri, kısa süre önce annesi tarafından Amerika'ya götürülen sevgili kızımın bir arkadaşıydı ve kamu durumu bu kadar keskinleşmeden önce. Bu güzel Ermeni kızı, korunmak için üzerini çarşafla örtmüş, elinden bir yüzük aldı ve onu, kutlu Amerika'da rahat, mutlu ve *güvenli* olan arkadaşı kızıma vermemi istedi. ............................................................... Sonbahar ekim ve ekim mevsiminde, yetkililer tarafından sürülmüş ve tahıl ekilmiş Ermeni gömme toprağını üzgün kalplerle gördük ve yeterince Ermeni'ye izin vermeye niyetli olmadıklarını kamuoyuna duyurmak için yeşil tanelerin büyüdüğünü gördük. Şehirde yaşamak onlardan birinin gömülmesi için bir yere ihtiyaç duyar. Önceki baharda şehrimizin evlerinde bu ırktan yaklaşık 14.000 kişi yaşıyordu. 26 26: Zor bir yıl (1915-16) 7 Eylül 1915'teki Yöneticiler toplantısında, Kolej'in ertesi gün belirlenen saatte açılıp açılmaması ciddi bir soruydu. Kuruma bırakılan bir Ermeni öğretmeni değil, bir öğrenci kalmıştı, ancak tehcir sırasında birkaç çalışan ve iki aile özel resmi lütuflarla bize bağışlanmıştı. Mali sorun son derece zordu. Ancak mümkün olduğu kadar yakın bir çizgide devam etmeye karar verildi ve böylece akademik yılın otuz iki haftasını çok faydalı bir şekilde tamamladık. Bu dönemden üçü Amerikalı ve ikisi Yunanlı beş kişi Fakültenin düzenli üyeleri olarak geçti. Eylül'de öğretmenliğe başlayan bir genç, Ekim'de askere gitti. Bir diğeri, onun da renklere çağrıldığı Aralık ayına kadar devam etti. Ocak ayında başlayan bir diğeri, Şubat ayında askere alındı. Düzenli bir Matematik veya Fen öğretmeni yoktu ve bu bölümlerdeki daha yüksek işler atlandı. Alt sınıfların birçoğu ileri düzey öğrenciler tarafından öğretildi. Bayan Getchell, Bayan Pye ve Dr. Marden, öğretime katılmaya gönüllü oldular. Yedi Rus, sekiz Türk ve geri kalan Rumlardan oluşan yaklaşık altmış beş öğrenci kaydedildi. Üç Kıdemli, diğer on kişi gibi yıl içinde askerlik görevi için ayrıldı. Ama öğrenci ruhu ciddiydi; disiplin, kolay; dini ilgi, tamamen uyanık. Yaz "olayları" sırasında ve sonrasında, vaaz vermek veya dini alıştırmalar yapmak tarif edilemez derecede zordu, ancak aylar geçtikçe, Hıristiyan mesajını vermek neredeyse her zamankinden daha kolay hale gelene kadar kolaylaştı ve dinleyiciler daha fazlaydı. her zamankinden daha duyarlı. Protestan Kilisesi, cemaatin 950 üyesinden yaklaşık 900'ü ile papazın sürgünde kaybolmasına rağmen, tükenmiş Pazar Okulu ve dua toplantısını sürdürdü, ancak diğer hizmetleri Kolej'inkilerle birleştirildi. Öğrencilerin vaaz etme hizmetlerine katılımı tamamen gönüllüydü ve alışılmış bir şekilde hepsi katıldı. Kışın ruhi canlanmanın zarif bir mevsimi vardı. Marsova sahasındaki altı Yunan papazdan dördü, her biri yıl boyunca birkaç gün bizi ziyaret etti ve her biri dini hizmetlerimizde yardımcı oldu. YMCA tek aktif öğrenci organizasyonuydu ve bir dereceye kadar öğrenciler arasında edebi ve atletik ilgileri üstlendi ve taşıdı. Şehirdeki Rum toplumu, savaş koşullarından o kadar bunalmıştı ki, bir okul açma çabasından vazgeçti. YMCA ihtiyacı karşıladı. Kolej, gerekli oda ve mobilyaları kolayca sağladı ve Dernek, üyelerinden birini düzenli bir öğretmen olarak istihdam etti ve yaklaşık on iki kişiye çeşitli dersler için gönüllü eğitmenler ekledi, böylece kırk sekiz öğrenci ile dört sınıf birinci sınıf bir okul sağlamak. Bu öğretmen adayları böylece daha sonraki yıllarda diğer ve daha büyük okulları yönetmeye ve sürdürmeye hazırdı. ........................................................ Yıl ortalarına doğru Eğitim Bakanlığı adına hareket eden yetkililer, Müslüman öğrencilerin Mukaddes Kitap derslerinden ve dini alıştırmalardan çıkarılmasını talep ettiler. Öğrenciler bu tür bir katılımdan muaf tutuldular ve birçoğu diğer çocuklarla paylaşmaktan gerçekten memnuniyet duyacak olsa da, uzak durmak zorunda kaldılar. Bununla birlikte, sıradan Türk halkına gelince, büyük çoğunluk, şahsen yetkililerin çoğu gibi, istikrarlı bir şekilde arkadaş canlısıydı. 27 27: Yaşlı Ermeni hanımları (1915-16) Bu yılın tuhaf yaşamının ve çalışmasının çok ilginç bir özelliği vardı. Bir süre önce, şehrin Ermenileri, yoksulluk içinde, hayatta yalnız ve yoksul olan bazı yaşlı kadınlara bir Yuva kurmayı ve sürdürmeyi üstlenmişlerdi. Bir ev kiralamışlar ve iki kişiyi ağırlamışlar. Tehcirler geldiğinde, şehir yetkilileri, yaşlı kadınlardan bazılarını yola göndermekle uğraşmak yerine, onlara bu Eve gitmelerini söyledi. Yaklaşık 50 kişi birer birer omzunda bir torba un, ya da başka bir yiyecek ya da yatakla sendeledi ve orada kaldılar. Bir gün onlardan biri öldü ve benden bir cenaze töreni yapmam istendi. O zavallı zavallıların etrafımda toplanıp, "Badvelli (Rahip), beni gömmeyecek misin? Beni gömmeyecek misin? Ben' demeleri çok acınasıydı. Bunlardan ikisi, Kilise "üyesi" olsun ya da olmasın, Protestandı; geri kalanların hepsi Gregoryenlerdi, Paskalya'da komünyon alma alışkanlığına sahiptiler ve bu fırsatı çok iyi değerlendirdiler. Bana karşı naziktiler, ancak kendilerini başka bir mezhebin rahibinden almaya yetkili sayacaklarından emin değildim. Ancak, iyi bildikleri gibi, kilisemin bir Hıristiyan bakanı olduğumu, Paskalya Pazarında Rab'bin Sofrası'nın kutsallığını kutlamak için geleceğimi ve bunu yapmak isteyen herkesi, herhangi bir şey olmadan paylaşmaya yürekten davet ettiğimi önceden duyurdum. kilise "üyeliği", resmi mezhep veya benzeri diğer koşullarla ilgili soru. Paskalya geldiğinde, sonsuz ciddi ve yine de mutlu, bu basit, nazik yaşlı kadınların her biri benim ellerimde komünyona katıldı. 28 28: Kafkas seferi (1914-16) Bölgemizden ve askere alma noktasından gelen tüm askeri hareket, 400 mil uzaktaki Rus Kafkas sınırına doğruydu. Demiryolu yoktu ve Karadeniz kıyılarına Rus filosu hakimdi. Atlar zorlanmadan kırılana kadar tüm taşımalar için at vagonları kullanıldı, daha sonra iki tekerlekli kağnılar hizmete girdi. Ancak sabırlı sığırların o kadar ağır yükleri ve o kadar kıt yemleri vardı ki, yolda düştüler ve çiftçiler sığırlarıyla birlikte el koydular, öküzleri, arabaları ve yükleri yol boyunca terk ettiler ve terk ettikleri için korkunç bir ceza korkusuyla eve döndüler. Sonra develer hazırlandı. Kar ve soğuğa olduğu kadar kuma ve sıcağa da dayandılar ve geçen mutlu günlerde Amerikalı çocuklar, güzel Anadolu ovaları ve dağ sırtlarında bir günde at binerken genellikle 500 deve sayarlardı. Ancak şimdi, örnek olarak, 900 deveyle yola çıkan ve sadece 36'sı cepheye ulaşan bir treni duyduk. Sonra askeri yetkililer eşekleri çağırdılar ve ardından Marsovan'daki komşularımız ellerine düşeni yapmak istemedikleri için gözyaşı döktüler, ama zavallı Jack ve Jenny'nin evin altındaki küçük tezgahlarından kendilerini besleyecek kadar yiyecek taşıyamadıklarını biliyorlardı. Oraya bir sürü askeri malzeme ile ulaşmak şöyle dursun, uzak savaş cephesine kadar. İşe alınan ve sık sık konvoylar halinde ileri gönderilen askerler yaya olarak tüm yolu yürüdüler ve yetenekli, güvenilir ve eğitimli oldukları görülen genç mezunlarımızdan bazıları, madun subaylar olarak atandılar ve uzun yürüyüşler için bu tür erkek gruplarının başına getirildiler. savaş cephesi. Askerlerden oluşan bir konvoy akşama doğru bir köye ulaşır ve görevli subay gece için kalacak yer ve malzeme talep ederdi. Erkeklerin çoğu kendi askerliğini yapmakta, köy kadınları, çocukları ve diğerleri, askerler köylerinde kamp yaparken ne davetsiz misafirlerini reddetmeye ne de gece evlerinde kalmaya cesaret edemiyorlardı. Böylece köy aileleri geceyi geçirmek için tarlalara veya ormanlara gider ve sabahları aç ziyaretçilerinin yiyecek olan her şeyi yediklerini görmek için soğuk ve perişan halde dönerlerdi; yanacak ne varsa yakmıştı; giyecek ne varsa alıp götürmüştü; ve arkalarında yarı harap bir köy bırakmıştı. Birkaç gün sonra deneyim tekrarlanacaktı ve bu sefer bir veya daha fazla asker geride çiçek hastalığına tutulacaktı, geri kalanlar uzaklaştı ve yakında köy mezarlığı taze mezarlarla dolup taşacaktı. Bazı köyler bu tür deneyimlerle neredeyse veya tamamen yok edildi. Çevremizdeki ve ülkedeki herkesin etrafındaki atmosfer heyecanla titriyordu. Bu savaştı. Birkaç gün sonra deneyim tekrarlanacaktı ve bu sefer bir veya daha fazla asker geride çiçek hastalığına tutulacaktı, geri kalanlar uzaklaştı ve yakında köy mezarlığı taze mezarlarla dolup taşacaktı. Bazı köyler bu tür deneyimlerle neredeyse veya tamamen yok edildi. Çevremizdeki ve ülkedeki herkesin etrafındaki atmosfer heyecanla titriyordu. Bu savaştı. Birkaç gün sonra deneyim tekrarlanacaktı ve bu sefer bir veya daha fazla asker geride çiçek hastalığına tutulacaktı, geri kalanlar uzaklaştı ve yakında köy mezarlığı taze mezarlarla dolup taşacaktı. Bazı köyler bu tür deneyimlerle neredeyse veya tamamen yok edildi. Çevremizdeki ve ülkedeki herkesin etrafındaki atmosfer heyecanla titriyordu. Bu savaştı. 29 29: İlk göç (1916) Üçüncü Kolej On Yılı 1916'da sona erdi. Mayıs'ın onuncu günü, şehrin tüm önde gelen hükümet görevlileri binalarımızı ziyaret ettiler ve Erzurum ve Trabzon'un Rus işgali göz önüne alındığında, Küçük Asya bölümümüzün " savaş alanı". Bu nedenle, tüm Amerikalılar, yabancı olduklarından, Konstantinopolis'e çekilmeli; ve tüm arazilerimize ve binalarımıza askeri hastane olarak el konulacak. Haberi alıp birlikte düşünelim diye Bayan Willard, Dr. Marden, Bay Getchell ve Bay Pye'yi hemen çağırdım. Yetkililer yanlarında silahlı jandarma getirmişlerdi, onları tüm kapılarımıza, dışarıdaki çeşitli noktalara yerleştirmişler ve binamızın farklı yerlerinde devriyeler kurmuşlardı. Bay Getchell, Kolej ve Hastane binalarımızı ayıran dar sokağı Bay Marden'i aramak için geçmeye çalışırken, bir jandarma tarafından silah kullanma tehdidiyle engellendi. ............................................................ Boston'daki Yönetim Kurulumuz, temsilcilerine acil durumlarda kendi kararlarına göre hareket etme konusunda tam yetki verdi ve vermekte zorlandığımız kararlarda bizi destekledi. Bay ve Bayan Getchell, Miss Willard, Miss Gage ve Miss Zbinden, İstanbul'da kendi aramızda ve başkalarıyla yaptığımız görüşmeden sonra, birkaç hafta süren zahmetli başvurulardan sonra geri dönüp Marsovan'da ikamet etmek için izin alana kadar başkentte kaldılar. diğerlerimiz Amerika'ya giderken durumu elimize alıp mümkün olan her hizmeti yerine getirdik. Amerikan çevremizden birkaçı, aşırı egemen nedenlerle, savaşın başlarında Amerika'ya gitmişti. Marsovan'a dönen beş kişi tekrar "eve" ulaştıklarında, Amerikan topraklarının ve binalarının bazı köşelerini işgal etmelerine izin verildi, tüm ana yapılar ve tesisler 2.000 hasta asker tarafından kullanıldı ve daha sonra 4.000'e yükseldi; bir Amerikan konutu tifüs hastaları tarafından ve bir diğeri çiçek hastalığı olanlar tarafından işgal edildi. Ancak durumu sürdürmenin yanı sıra, genel olarak ortaklarımız, askeri işgalin sona erdiği 2 Nisan 1919'a kadar birçok kişiye büyük yardım ve rahatlık sağladılar. Hanımlar kısa sürede öğrencilerinden bazılarını bir araya topladılar ve Kız Okulu'nu yeniden açtılar. Gerçekten de Kız Okulu hiçbir zaman gerçekten ya da resmi olarak "kapatılmamıştır". Birçok hasta teselli edildi ve ilgilenildi; son zamanlarda deniz kıyısından birçok Yunanlıya yiyecek ve malzeme tedarik etmede yardım edildi, Bu büyük ve son derece zor hizmette Miss Gage yenildi, yıprandı ve büyük ve bazı noktalarda trajik olan yaşam çalışmasının zirvesine, yaşam çalışmasının gerçekten başladığı yerde ulaştı. 15 Temmuz 1917'de öldü ve Türkiye'de Marsovan'daki Misyon yerleşkesindeki Kız Okulu'nun yanına gömüldü, mezarı uzun kavaklar ve kara çamlarla gölgelendi. 30 30: Savaş kayıpları (1919) Türk yetkililerin daveti üzerine hayatlarını kurtarmak veya daha doğrusu bir eşin veya kızının hayatını ve namusunu kurtarmak için Müslüman olarak kayıt yaptıran yüzlerce mutsuz Ermeniye, Hıristiyan isimlerini ve vatandaşlıklarını geri veren yeni vatandaşlık belgeleri verildi. Mütareke şartlarına göre Müslüman haremlerinden* çok sayıda Ermeni kadın ve kız çocuğu da serbest bırakıldı. Rusya ve Türkiye arasındaki savaşın kademeli olarak devam etmesiyle, Kolej ve Misyon fabrikası, 4.000'e kadar hasta bulunan geniş bir hastaneden, 2.500'e kadar gerçek insan çocuklarına sahip büyük bir yetimhaneye dönüştürülmüştü. 2 Nisan'da Amerikan kontrolü yeniden sağlandığında baş sorumluluk verildi. Dr. Pye, kullanım ve kötüye kullanım, yozlaşma ve çürümelerinden kurtarılabilecek tesisin ve zeminin bu tür bölümlerinin yenilenmesini ele aldı. Eski ana bina, başıboş ve geniş, neredeyse onarılamayacak durumdaydı ve diğer bazı küçük yapılar gibi nihayetinde yıkıldı. Dr. Marden, savaşın başlarında Türk askerleri tarafından komuta edilen ve işgal edilen Hastanede, zamanı gelince hak ve hizmete girdi. Yeni bir günün şafağı, korkunç savaşın kasvetli gecesinden sonra kesinlikle doğuyordu. Eşim ve ben, Merzifon'daki eski ve yeni ortaklarımıza yeniden katılmamız ve evimize yeniden girmemiz için İstanbul'dan serbest bırakıldığımızda, bazı Türk arkadaşlarıma, yola çıkan 3800 erkekten kaçının ilk asker teşviği olduğunu sordum. savaşın patlak vermesi, geri dönmüştü ve cevap şuydu: altı! Şimdi sonunda savaş bitmişti! Ama öyle miydi? Muhtemelen bu rakam matematiksel olarak kesin değildi ama kesinlikle düşündürücüydü. Ve Türkiye hala savaştaydı! ............................................................... Başka bir gün ofisime yüzü biraz tanıdık gelen genç bir kadın geldi. Savaştan önce Okulumuzdaki kızlardan biriydi. Bana kendini ve çok iyi tanıdığım aile üyelerini hatırlattı, sonra şehrin Müslümanlarından biri tarafından karısı olarak yaşadığı evine nasıl "aldığını" anlattı. Babası gibi sevdiği birkaç aylık bir çocuğu vardı; kocası ve babası onun kalması konusunda çok endişeliydi. Genelde, muamelesi nazik bir şekilde elindeki imkanlar dahilindeydi, ancak o, hayatın tüm görünümünde anlam ifade eden her şeye sahip bir Hıristiyandı ve o çevrede kalmaya dayanamazdı. Bu yüzden basitçe dedi ki, "O evde yokken bebeğimi uyuttum, kapıyı kapattım ve çıktım. Beni kabul edecek misin?" Mars hala arabayı sürüyordu. 31 31: Yeniden başlamak (1919) Kolej'i yeniden açma sorumluluğu, kaçınılmaz olarak bize Eski Ahit'in bir "yükü" ya da bir Quaker "kaygısı" gibi baskı yaptı. Normal faaliyetler Mayıs 1916'dan beri tamamen askıya alınmıştı. Haziran ayı dört kez üniversiteye başlamadan gelip geçmişti. Dört kez Eylül ayı, yeni bir üniversite yılının başlangıcını haber vermeden gelip geçmişti. Başkan Grant bir keresinde madeni para ödemeleri hakkında "devam etmenin yolu, beyler, devam ettirmektir" demişti. Mütarekeyi takip eden aylarda her yerde durumun pek çok handikapları olması ve ilk sıranın Yardım çalışmalarına verilmesi nedeniyle Anadolu'nun yeniden açılması 1 Ekim 1919'a ertelendi. Yine de ilk akademik tören 6 Eylül'de yapıldı. Anadolu diplomasının ve Lisans derecesinin Sn. Timothy Papadopoulos, şimdi Chicago'lu. 1916'da kursunu neredeyse tamamlamıştı ve aradan geçen süre içinde eğitimli bir genç adamın hayatını Türk Ordusu'nda bando şefi ve birçok kişiye özel İngilizce ve diğer dersler öğretmeni olarak sürdürmüştü. Alıştırma olağandışı olduğu kadar ilginçti. Bu vesileyle akademik cübbem bir Yakın Doğu Yardım görevlisinin üniformasıydı. Gerçekten de, her Amerikalı'nın temel yükümlülüğü, yetimlere, hastalara ve hâlâ Rölyef'e bağlı kalabalığa bakmaktı. Yardım işlerinde ve Kolej'deki görevlerim çifteydi. Tüm kolej fabrikasının çoğu yardım amaçlı kullanıldı. ve birkaç kişiye özel İngilizce öğretmeni ve diğer dersler. Alıştırma olağandışı olduğu kadar ilginçti. Bu vesileyle akademik cübbem bir Yakın Doğu Yardım görevlisinin üniformasıydı. Gerçekten de, her Amerikalı'nın temel yükümlülüğü, yetimlere, hastalara ve hâlâ Rölyef'e bağlı kalabalığa bakmaktı. Yardım işlerinde ve Kolej'deki görevlerim çifteydi. Tüm kolej fabrikasının çoğu yardım amaçlı kullanıldı. ve birkaç kişiye özel İngilizce öğretmeni ve diğer dersler. Alıştırma olağandışı olduğu kadar ilginçti. Bu vesileyle akademik cübbem bir Yakın Doğu Yardım görevlisinin üniformasıydı. Gerçekten de, her Amerikalı'nın temel yükümlülüğü, yetimlere, hastalara ve hâlâ Rölyef'e bağlı kalabalığa bakmaktı. Yardım işlerinde ve Kolej'deki görevlerim çifteydi. Tüm kolej fabrikasının çoğu yardım amaçlı kullanıldı. Rölyef çalışmalarında ve Kolej'de. Tüm kolej fabrikasının çoğu yardım amaçlı kullanıldı. Rölyef çalışmalarında ve Kolej'de. Tüm kolej fabrikasının çoğu yardım amaçlı kullanıldı. Okulun açılış haftası hem ciddi hem de coşkulu geçti. Eski öğretmenlerimizden sekizi şiddet sonucu hayatını kaybetmişti; diğerleri ölmüştü; diğerleri ise asker olarak hazırlanmış ya da uzayan savaş koşulları nedeniyle dağılmıştı. Sadece üniversite hayatından değil, bu dünyadaki hayattan birçok öğrenci gitmişti. Öğrencilerimizden oluşan müfrezeler, Sam Amca'nın ordusunda kırktan fazla gönüllü ile Türk, Rus, Yunan, Ermeni, Fransız ve İngiliz ordularında, çoğu askere alınmış olmak üzere görev yapmışlardı. Malzeme fabrikamızın çoğu onarılamayacak kadar harap oldu. Near East Relief yetimlerine çok yer verildi. Ancak, almak ve devam etmek mümkündü ve Dr. Tracy "yapacak başka bir yol yoktu" derdi. "Devam etmenin yolu devam etmekti", nakit ödemeler veya diğer sorumlulukları yerine getirmek. .......................................................... 166 nolu yılda kayıt yaptıran öğrencilerin tamamı hazırlık bölümünde; sınıflara göre, Dördüncü Forum 14, Üçüncü 22, İkinci 40, Birinci 90; uyruğuna göre, Ermeni 77, Bulgar 1, Rum 75, Rus 1, Türk 12. 77 yatılı ve 89 gündüzlü öğrenci vardı. Bu öğrenciler, savaştan kaynaklanan genel yoksullaşma koşullarında, isteyebileceğimiz her şeyi hazineye ödediler. 32 32: İş her zamanki gibi mi? (1920-1921) 1920-21 öğretim yılı takvime göre 8 Eylül'de açıldı. 15'i öğretime tam zaman ayıran 21 kişilik tam kadro, önceki yıla göre çalışmaları önemli ölçüde güçlendirdi. Bu öğretmenlerden dördü Amerikalı, üçü Ermeni, dördü Rum, bir Rus, bir İsviçreli ve iki Türk'tür. Allah sevgisi, Allah korkusu ve bütün insanlar için iyi niyetle birlikte yaşadık ve çalıştık. Şehirden iki Türk delikanlı, Kolej'de kalmayı, akşam eğitimini, sporunu ve sporunu paylaşmayı tercih ettikleri için, dersler bittiğinde eve gitmek yerine, zengin olmayan ailelerini faturalarını yatılı olarak ödemeye ikna ettiler. kendi evlerine gitmekten daha genel bir hayat. Bu, zaten Kolejde olan Hıristiyan öğrencilerden tanıştıkları arkadaşlık için kesinlikle iyi bir şey. Okul döneminde 29'u Türk olmak üzere 218 öğrenci Kolej'e girdi. Bu, bir önceki yıla göre 52'lik belirgin bir artıştı ve insanların genel olarak eğitime olan susuzluğunu ve yönetimimize olan güvenlerini gösteriyordu. Yıl boyunca öğrenciler, öğrenci başına ortalama yaklaşık 100.000 $ olan 20.000 $ 'lık Hazine'ye ödeme yaptılar ve bu rakamlar, savaş sırasında neredeyse her şeyini kaybeden insanların Amerikan eğitimine olan hevesinin harika bir kanıtı. .............................................................. Hem şahsi hizmette hem de tesisimizin kullanımında tüm düşünce ve özen ve çabalarımızda yardım çalışmaları ilk sırayı almaya devam etti. Hastaları iyileştirmek ve sağlıksız koşulları temizlemek; kıtasal bölgelere dağılmış mültecilerin ve sınır dışı edilenlerin ülkelerine geri gönderilmesi; neredeyse açları beslemek ve neredeyse çıplakları giydirmek; çok sayıda yetim çocuğu eğitmek ve onları değerli erkeklik ve kadınlık yolunda eğitmek; Biz Amerikalı Anadoluluların bu hizmetten aldığı pay, Amerika'dan yeni gelmiş güzel yardım görevlilerimizin üstlendiği ve başardığı her şeye ek olarak, en azından herkesin sağ elini tuttu. 33 33: Atatürk bir yolculuk teklif ediyor (1919) Haziran 1919'da İngilizler, sayıca çok olan askerlerini Merzifon'dan çekmeye karar verdiler, ancak kararlarını bize bildirmesi için Albay Anderson'ı Konstantinopolis'teki Karargahtan gönderme nezaketini gösterdiler. Mesaj grubumuzda şaşkınlık yarattı. Böyle bir İngiliz geri çekilmesinin şehrimizde ve bölgemizde ciddi rahatsızlıklara yol açacağı hissedildi ve ortaklarım, mümkünse İngiliz askeri düzeninin tersine çevrilmesini sağlamak için İstanbul'a özel bir gezi yapmamı istedi. Küçük bir İngiliz müfrezesi, Samsun yolu üzerinde bir haydut çetesi tarafından etkisiz hale getirilmiş ve birkaç gün önce teslim olmuştu ve Albay Anderson ve Merzifon'daki müfrezeye komuta eden Yüzbaşı, tam bir bandaj stoğu ve bir veya iki makineli tüfek dahil silahlar ve yola çıktık, nakliye için üç Yakın Doğu Yardım kamyonu ile. 18 mil ötede, meşhur kaplıcasıyla sulama yerimiz olan Çavsa'ya varmadan, taşan sular kamyonların geçemeyeceği kadar derinken, köprüsü yıkılmış küçük bir dereye geldik. Böylece askerleri ve teçhizatı gece boyunca orada kamp kurmaları için bıraktık ve iki İngiliz subayla birlikte kasabaya yürüdüm. Yabancı bir alanda sadece bir misyoner ve Amerikan Koleji eğitimcisi için garip bir durum! O zamanlar adı pek bilinmeyen, ancak daha sonra ünlenecek olan Mustafa Kemal Paşa adındaki bir Türk generali, tam o sırada Çavsa'da durmakta idi ve o Haziran akşamı üç adam onu aradık. İngilizler tarafından İstanbul'da alınıp birçokları gibi Malta'ya gönderilmiş olabileceğini anladık ama o da onların parmaklarının arasından kayıp içlere doğru kaçmış ve yeni bir hareket başlatmaya çalışıyordu. İngiliz subayları onunla Fransızca, ben de Türkçe konuştum. Türk subayları yıllar boyunca neredeyse her gün beni ziyarete gelmişlerdi ve onları bir sınıf olarak çok yakından tanıyordum. Ertesi gün Samsun gezimiz için bize otomobilini kullanmayı teklif etti ve yoldaşım İngilizler onun nezaketini kabul etti. Daha sonra "Gazi" olacak olan Mustafa Kemal Paşa hakkındaki yorumları,"Gerçekler ve beklentiler çok sonrasına kadar fark edilmedi. Bununla birlikte, ertesi sabah gün doğarken yaklaşık yirmi atlıdan oluşan bir çetenin akıllı bir dörtnala kasabaya geldiklerini gördüm, başlarında iyi donanımlı genç bir subay vardı ve doğal olarak bir Hıristiyan köyüne gece boyunca baskın yapıldığından şüphelendim. oysa o zamanlar açık bir "savaş" yoktu. Gerçekler ve beklentiler çok sonrasına kadar fark edilmedi. Bununla birlikte, ertesi sabah gün doğarken yaklaşık yirmi atlıdan oluşan bir çetenin akıllı bir dörtnala kasabaya geldiklerini gördüm, başlarında iyi donanımlı genç bir subay vardı ve doğal olarak bir Hıristiyan köyüne gece boyunca baskın yapıldığından şüphelendim. oysa o zamanlar açık bir "savaş" yoktu. 34 34: Düşmanca denetim (1920-1921) Aralık ayında bir Türk avukat olan Saduk Bey Mehami geldi ve biz Amerikalıların Rölyef çalışmalarında ve ayrıca eğitimde Komiseri olarak atandığını duyurdu. İlkini tüm şartlara göre kabul ettik, ancak ikincisini, Kolej ve Kız Okulu'nun uzun yıllar boyunca Osmanlı Hükümeti tarafından tam olarak yetkilendirilmiş olması nedeniyle protesto ettik. Protestomuz sonuçsuz kaldı. Saduk Bey bize düşmanlığıyla ünlüydü. Kampüsümüz tekrar arpa tarlasına dönüşene kadar rahat etmeyeceğini söylediği sık sık alıntılandı. Üzüntüsü, muhtemelen, en azından kısmen, tehcir sırasında kaybolan bir Ermeni profesör tarafından işgal edilen bir Kolej evini ele geçirmesinden kaynaklanıyordu ve tehcir altında tahsil edilene kadar herhangi bir kira ödemeyi reddetmişti. İngilizlerin otoritesi. Komiser, bizim için emsallerin ötesinde bir şeyler denedi. Yine de Ocak ayında İstanbul'a telgrafla Ankara'da ikamet edecek bir Amerikalının, en azından bilgi alışverişi ve karşılıklı anlayış için bir *irtibat* temsilcisi olarak atanmasını tavsiye ettiğimde, Büyük Millet Meclisinden bir teşekkür mesajı aldım. Angora. Bu 1921'deydi. Noel arifesinden hemen önce, ziyarete gelen bir Amerikalıdan, sınır dışı edilmek üzere işaretlenen bir sonraki adamın ben olacağıma dair gizli bir mesaj almıştım. Ve bir gün hükümete çağrıldığımda bir meslektaşım, üzerimde para olup olmadığını sormak için kemerimin takılı olup olmadığını sordu ve bir daha geri dönüp dönemeyeceğime dair şüphesini dile getirdi. NER Direktörü olarak çekilmeyi teklif ettim ama kimse yönetimimi eleştirmedi ve kimse benim sorumluluğumu kabul etmek istemedi. ............................................................. 12 Şubat akşamı Türkçe başöğretmenimiz Zeki Efendi Ketani, Türk öğrenciler edebiyat cemiyetinin bir toplantısında başkanlık yaptıktan sonra, evine giderken sokakta öldürüldü ve yirmi dört saat içinde öldü. Bir Amerikan ve Hristiyan okulu yönetmemize yardım etmekten kendi içlerinden birinin bile mutlu olmasına tahammül edemeyen Türklerin ölümüne sebep olduğundan şüphemiz yoktu. Hemen hemen aynı gün, bölgemizi kapsayan Ordu Tümeni'nin karargâhı, komutanı General Cemil Cahid'le birlikte Merzifon'a getirildi. Birlikler hatırı sayılır sayıda toplandı. ............................................................. O kış günü, uzun saatler boyunca, subaylar, hiçbir şey bulamadan, her köşede ve her köşede hevesle silah ve mühimmat aradılar, çünkü bulunacak bir şey yoktu. İngiliz subayları, askerleriyle birlikte yola çıktıklarında, bize en azından birkaç birinci sınıf silah tedarik etmeyi teklif ettiler ve olası bir acil durum için onları kabul edip tutmamızı tavsiye ettiler, ancak biz onları almayı reddettik. Evimi aramam için bana eşlik eden askeri rütbeli bir albay olan şehir valimiz dost canlısı ve nazikti. Bayan White bize eşlik ederken, her şeyi hızlıca gözden geçirdi. Daha sonra Vali ve ben oturup sohbet etmek, kahve içmek ve birlikte victrola dinlemek için oturduk. 35 35: "Pontus" (1921) Geriye "siyasi" meseleler sorunu kaldı. Bu bakımdan Türk Hükümetine karşı tavrımız dikkatli ve doğru olmuştur. Her zaman yetkili hükümete karşı yükümlülüklerimizi kabul ettik ve Konstantinopolis veya daha yakınlardaki Amerikalı yetkililerimiz, onlara ne zaman danışsak, bize, herkes için bir dostluk ruhu ve herkese saygı ile rekabet eden taraflar arasında tarafsız bir tutum sürdürme görevimizi sık sık hatırlattı. yetki. Baskıcı ziyaretçilerimiz, biz Amerikalıları ima edecek veya tehlikeye atacak bazı suçlayıcı kanıtlar bulmaya hevesli görünüyorlardı. Bu açık ve güçlü izlenim, arama yapılırken o sırada ofisimde bulunan hukukçu ortağımız Bay Theodore Riggs tarafından doğrulandı. Benim de bulunmama izin verildiğinde, General ve Yargıç, ofisimdeki notları, üzerinde "Pontus" yazan duvarda asılı iki harita üzerinde karşılaştırdılar. Birbirlerine hevesle "Bakın" dediler, "bunlar kurmayı amaçladıkları Pontus eyaletinin haritaları. Bak, Pontus sınırları aynı değil, bir haritada diğerinden daha büyük. Büyütüyorlar. hırsları arttıkça sınırlar". Duvar haritaları, Havari Pavlus zamanındaki Roma eyaletlerini göstermek için birkaç yıl önce Chicago'da basılmıştı! Ancak daha sonra Türk gazeteleri, Kolej ile bağlantılı devrimcilerin, özellikle Pontus kulübünün Helen krallığına ilhak edilmesini planladıkları "Pontus" eyaletinin ana hatları çizilen Kolej'de çizelgelerin bulunduğuna dair açıklamalar yayınladı. Birbirlerine hevesle "Bakın" dediler, "bunlar kurmayı amaçladıkları Pontus eyaletinin haritaları. Bak, Pontus sınırları aynı değil, bir haritada diğerinden daha büyük. Büyütüyorlar. hırsları arttıkça sınırlar". Duvar haritaları, Havari Pavlus zamanındaki Roma eyaletlerini göstermek için birkaç yıl önce Chicago'da basılmıştı! Ancak daha sonra Türk gazeteleri, Kolej ile bağlantılı devrimcilerin, özellikle Pontus kulübünün Helen krallığına ilhak edilmesini planladıkları "Pontus" eyaletinin ana hatları çizilen Kolej'de çizelgelerin bulunduğuna dair açıklamalar yayınladı. Birbirlerine hevesle "Bakın" dediler, "bunlar kurmayı amaçladıkları Pontus eyaletinin haritaları. Bak, Pontus sınırları aynı değil, bir haritada diğerinden daha büyük. Büyütüyorlar. hırsları arttıkça sınırlar". Duvar haritaları, Havari Pavlus zamanındaki Roma eyaletlerini göstermek için birkaç yıl önce Chicago'da basılmıştı! Ancak daha sonra Türk gazeteleri, Kolej ile bağlantılı devrimcilerin, özellikle Pontus kulübünün Helen krallığına ilhak edilmesini planladıkları "Pontus" eyaletinin ana hatları çizilen Kolej'de çizelgelerin bulunduğuna dair açıklamalar yayınladı. Pontus sınırları aynı değildir; bir haritada diğerinden daha büyüktürler. Hırsları arttıkça sınırları genişletiyorlar". Duvar haritaları, Havari Pavlus zamanındaki Roma eyaletlerini göstermek için birkaç yıl önce Chicago'da basıldı! Ancak daha sonra Türk gazeteleri, Kolej'de haritaların bulunduğuna dair açıklamalar yayınladı. Kolej ile bağlantılı devrimcilerin, özellikle Pontus kulübünün planladığı "Pontus" eyaletinin ana hatları çizilmiş olan, Helen krallığına ilhak edilmelidir. Pontus sınırları aynı değildir; bir haritada diğerinden daha büyüktürler. Hırsları arttıkça sınırları genişletiyorlar". Duvar haritaları, Havari Pavlus zamanındaki Roma eyaletlerini göstermek için birkaç yıl önce Chicago'da basıldı! Ancak daha sonra Türk gazeteleri, Kolej'de haritaların bulunduğuna dair açıklamalar yayınladı. Kolej ile bağlantılı devrimcilerin, özellikle Pontus kulübünün planladığı "Pontus" eyaletinin ana hatları çizilmiş olan, Helen krallığına ilhak edilmelidir. O akşam, üç öğretmen, bir mezun ve iki öğrenciden oluşan Yunan Edebiyat Derneği Yürütme Kurulu, kendilerine sorulur sorulmaz geri dönecekleri sözüyle tutuklandı ve birkaç soruyu yanıtladı. Ama asla geri dönmediler. İsyan olarak Pontus Cemiyeti mühründen çok şey yapıldı; "müzikal, edebi ve atletik" egzersizler için bir okul erkek kulübünü açıkça gösteren bir cihaz taşıyordu. 36 36: Son çıkış (1921) Ayrılmak için hazırlanmamıza izin verilen üç gün boyunca, işleri kapatmak ve resmi sorumluluklarımı yetenekli yedeğim ve vekilim Bay Compton'a bırakmak için son derece meşguldüm. Karım tüm ev eşyalarımızı topluyor, yanımıza alabileceğimiz birkaç şeyi ayırıyor ve geri kalanını Kolej okuma odalarından birine yığıyordu. Paketlemede ne kadar bir devamsızlık planlaması gerektiğini sordu ve ben de "Çok geçmeden tekrar geleceğimizi planlayın" dedim. Hiçbirine karşı kötü niyet duymadan tüm insanları sevdik ve onlara sempati duyduk, ancak olayın ortaya çıktığı gibi bir daha asla geri dönmeyecektik. Merzifon'da yaşamış, otuz yılı aşkın bir süre orada sevgi ve iyi niyetle çalışmıştık. İnsanlar bizim dostumuzdu ve evimiz oradaydı. 22 Mart 1921 Salı sabahı, havanın hala gecikmiş kış fırtınaları tarafından yönetildiği bir sırada, iki NER kamyonu ve altı küçük yaylı vagon, yaklaşık bir mil yükseklikteki dağ geçitlerini geçmek için, atlı polislerin gözetimi ve kontrolü altında Anadolu Koleji kampüsümüzden ayrıldı. , derin kar yığınları arasında yuvarlan ve bazı yollarda geçmemiz gereken vagonları, yükleri, ekipleri ve sürücüleri, uçurumun kenarından aşağıdaki vadiye doğru yuvarlandığını izleyin. Ertesi gün Samsun ve Deniz'e ulaştık ve limanda bir Amerikan destroyerinin üzerinde yüzen Old Glory'i görmek güzeldi, bize o zaman için gerçek ve gerekli bir koruma hissi veriyordu, biz gözetim altında tutulurken ve gerçekten tutuklanırken. . Sonra muhrip tarafından Konstantinopolis'e ilerlememiz için yetki verildi. Tüm bu zorlu deneyimler sırasında herhangi bir Amerikalı ya da diğer Hıristiyan dudaklarından tek bir nefret, korku ya da kindar bir ifade duyduğumu hatırlamıyorum. Grubumuzun fotoğrafına bakın. Çoğumuz yaz boyunca Konstantinopolis'te karargâh kurduk, bir başka işe yarar açıklığın ortaya çıkmasıyla birbirimizden uzaklaştık ve yakında Merzifon'a dönme umutları söndü. Ne var ki, Bayan Antony ve Bayan Corning, sabırla beklemeleri ve ısrarlı itirazları nedeniyle, geri dönme ve kesintiye uğrayan hizmetlerinden pay alma izni aldılar. Temmuz ayında, Topal Osman'ın başkanlığındaki eski memleketimizde, şu an için dikkatle bastırılan haberlerle birlikte, üzücü bir kan, yangın ve yağma dönemi daha geldi. O sıralarda, Mart ayında tutuklanarak kampüsümüzden alınan dört Yunan öğretmen ve iki öğrenci idam edildi. 37 37: Venizelos' suggestion (1923) şüpheli ve keyfi. Bunu üstlenecek bir şey değildi ve isteksizce geri döndük. ............................................................... Baştan bazılarımızın, bir kolejin, kampüsünün ve malzeme fabrikasının konumundan ziyade insan seçmenine ait olduğu inancı, derece derece hakim oldu. Ermeni unsuru büyük ölçüde Küçük Asya'dan Kafkas bölgesine doğuya doğru hareket etmişti, ancak birçok Ermeni ve diğerleri ile daha geniş olan Rum unsuru batıya doğru hareket etmişti. Modern Hacı Babalar ve babalarından yoksun aileler Ege Denizi'ni geçtiler; Anadolu seçim bölgemizin yüzde seksen ila doksanı sürgünlerdi, özellikle ülkenin kuzeyine, yani Makedon bölgesine yerleştiler. 26 Ekim 1912'de modern ve Hıristiyan Yunanistan'ın bayrağı Selanik'teki ünlü Beyaz Kule'nin üzerine yeniden çekildi ve Makedonya'nın sınırları esasen Makedon Philip ve oğlu Büyük İskender'in günlerinde olduğu gibi belirlendi. ve daha sonra Havari Pavlus tarafından ziyaret edildiğinde durdukları gibi. Şimdi neredeyse tam 500 yıldır Makedonya Müslüman Türkler tarafından yönetiliyordu. .................................................................... Yolda, o sırada geçici olarak orada ikamet eden Bay Venizelos'u görmek için Paris'te durdum. Türkiye'de Anadolu Koleji ile yaşadığımız gelişmeleri genel olarak biliyordu ve tanıtımlar biter bitmez, "İnşallah ülkemize de hayırlı işler getirirsiniz. Biz Amerikan eğitimi istiyoruz, ancak şunu söylemeliyim ki, para veremeyiz" dedi. destek; Yunan durumumuzda bunu yapmak için çok fazla gereksinimimiz ve çok az kaynağımız var; ancak size *arazi*, su temini ve gümrük vergilerinden, vergilerden ve benzerlerinden muafiyet gibi istediğiniz her türlü iyiliği sağlayacağız. Selanik'te bulunsan iyi olur; orası senin için en iyi yer, en uluslararası orası". Yunan mevzuatında bizi engelleyen veya engelleyen herhangi bir şey olup olmadığını sordum ve bu tür bir şey olmadığına dair beni temin etti. ................................................................... 14 Ekim 1923, altmış ikinci doğum günümdü ve o sabah evinde ağırlandığım Bay Getchell beni tebrik etmek için odama girdiğinde çoktan uyanmıştım. Bana ne düşündüğümü sordu, ben de ona Kolej'in taşınması ve yeniden inşası hakkında bilgi verdim. *Bunu* zaten bildiğini söyledi. Birlikte, Makedon Kralı Philip'in yayla yuvası olan ve ülkenin eski başkenti olan Vodena'yı veya Edessa'yı zaten ziyaret etmiştik ve orada, olumlu değerlendirme için geçici olarak seçilmiş kampüsü inceledik. Bir kolej için harika bir yerdi, ancak Vodena seyahatin, nüfuzun ve insan faaliyetinin ana akımlarından izole edildi." 38 38: Selanik, tekrar Yunanca (1923) "Selanik kaotik bir durumdaydı. 1912'de Türkler hükümetten çıktığında, Yunanlılar tekrar geldiğinde ve şehrin adı eski şekli olan Selanik olarak değiştirildiğinde sadece birkaç yıl önceydi. Aradan geçen yılların çoğu, iki halk arasında bir savaş dönemi olmuştur ve sıradan yaşamın kolaylıklarıyla yeni ve istikrarlı bir hükümet kurmak için ne zaman, ne fırsat ne de kaynaklar vardı.Yetkililere ulaşmak zor görünüyordu ve tamamen dostane olmalarına rağmen yetkileri belirsizdi.Venizelos caddesi, dipsiz çamurdan bir otoyol. Şehrin başlıca ticaret bölgesini kapsayan yaklaşık bir mil kare savaş sırasında yanmıştı. O zaman Selanik yangınının, bu harika şehrin ilk günlerinde Chicago'da çıkan büyük yangın gibi bir etki yaratacağını, yolu açacağını ve insanları iki kat ilerlemeye teşvik edeceğini öngöremezdik. Selanik ve yakın çevresinde toplam 160.000 mülteciden oluşan otuz beş mülteci kampı vardı. On bin kişi, yalnızca ordunun arta kalan çadırlarında saklanan, sert kış havasıyla karşı karşıya kaldı. Bir gün odamın penceresinden saydığım şehirdeki on yedi minareden biri olan Ayasofya'nın üzerinde hâlâ yüksek bir minare yükseliyordu. Selanik'teki Ayasofya, Konstantinopolis'teki Ayasofya'dan daha yaşlıydı. Çok geçmeden hükümet uzun minareyi kaldırdı ve eski Hıristiyan tapınağının kapısına iki tarih koydu: ülkenin binasında ve hükümetinde Müslüman ibadetinin kurulduğunu gösteren siyah rakamlarla 1430; ve 1912'de kutsal alan içinde ve Makedonya genelinde Hıristiyanlığın restorasyonunu işaret eden altın rakamlarla. Bu zamana kadar Türklerin çoğu gitmişti ve geri kalanı atalarının geldiği Türkiye ve Asya'ya dönüş yolunda yakında gitmeyi umuyorlardı." 39 39: Bir kumarhanenin garip kaderi (1923-1924) "18 Aralık'ta mütevelli heyetlerimiz Boston'da bir toplantı yaptı ve 20 Aralık Bay Getchell ve ben bir araya gelip sonucu açıklayan kablolu mesajı okuduk. Yükseklerin karlı zirvelerinden keskin bir Vardar rüzgarı ile kasvetli ve acı bir kış günüydü. Havada Balkan dağları. Etrafımızda büyük bir yangında yanan kömürleşmiş bina kalıntıları vardı. Mülteciler, korunaklı köşe ve köşelerde toplandılar veya sokaklarda titrediler, nereden geldiklerini veya nereye gittiklerini hatırlayamayacak kadar uyuşmuşlardı. Kablolu mesajda "Geçici geçici okul planına devam et" gibi yetkilendirme sözcükleri vardı ve merak ettik! Yapabilir miyiz? Cesaret edelim mi, ikimiz? Başka ne yapabiliriz? "Hadi gidelim"! Ve gece olmadan biz yeniden doğmuş bir Anadolu Koleji'nin beşiği olması için bir bina kiralamıştı.Ertesi gün, kiraladığımız Casino'nun müdürü Bay Carbonides ile, binada ayrı sınıflara sahip bir okul yapmamızı sağlayacak bölmeler ve iç mekanın yeniden inşası için plan yaptık ve ertesi gün çalışmaya başladı. .............................................................. Boston'da Kolej'in mülkü olarak, özellikle bağış olarak yaklaşık 150.000 doların tutulduğu için şanslıydık. Kolej faaliyetleri askıya alınırken, tüm masraflar durmamış olsa da, gelirin bir kısmı yeniden yapılanmaya başlamak için bir fon olarak korunmuştu. Casino'nun bir yıllık kirasını peşin ödedik, iki yılı daha kapsayacak kadar bir fon olarak yatırdık ve durum geliştikçe, üç yıllık kiralama süresi dolmadan binayı zemini ile birlikte satın alabildik. Charilaos Mahallesi'ndeki konum, en az diğerleri kadar iyiydi, gerçekten de amacımız için şüphesiz şehrin en iyisiydi. Tam şehir tramvay hattının terminalindeydi ve üç ve üçte bir dönümlük alan, oyun ve spor için odalarla birlikte okul amaçlı geniş alanlar döşenmişti. Hedeflerimiz için, Casino o kadar da kötü değildi. Geniş bir yapıydı ve ucuz inşaat olmasına rağmen yeniydi ve mülkiyeti aldıktan sonra "Tracy Hall" ismine layık değildi. Yeniden doğan Anadolu Koleji'nin ikinci çocukluğunda beşikte bakıldığı yer burasıydı." 40 40: Yeni öğretmenler (1924) "Bu arada, uygun öğretmenler bulmak için her türlü çabayı gösteriyorduk. Bay Getchell, Rue Franque 5'teki ofisinden yeniden Kolej işleriyle ilgilenmek için belirlenen saatlerde geldi ve Bay Brewster ayrıca belirli İncil derslerini öğretmek için randevuyla geldi. Bir Yunan pozisyonu için doğru adamı bulmadan önce elli mektup yazdığımı tahmin ediyordum, ama o güvenilir ve kalıcı bir öğretmen oldu ve bugüne kadar fakültelerden biri oldu. İlk yeni öğretmenimiz, Türkiye'deki düzensiz savaş yıllarında, kırmızı suratlı bir Yunan delikanlı olarak öğrencilerimizden biri olan Savvas Theodorides'ti. Doktorlarımız için gönüllü çalışarak eczacılık hakkında bir şeyler öğrenmişti ve bu muhtemelen onu hayatta tuttu, çünkü Türk ordusuna alındığında kendini ordu doktorlarına faydalı hale getirdi ve hayatını bağışladı. Kiri Savvas geldiğinde, ben Kolej Başkanıydım ve o, katip, tercüman, sekreter, uşak, factotum ve ardından gözetmen ve öğretmen olarak fakültenin veya personelin geri kalanıydı. Yetkililer nezdinde itibarımız büyük ölçüde Yunanca yetkin eğitime bağlı olacaktır. Rahip Aristidi Mihitsopoulos, Merzifon'daki İlahiyat öğrencilerimizden biriydi. O şimdi Selanik'teki Evanjelik Kilisesi'nin yetenekli bakanı, Olympus Dağı'nın eteklerindeki bütün bir yetimhanenin yöneticisi ve tanınmış ve çok saygı duyulan bir adamdı. Onun öğüdü ve yardımı biz yabancılar için çok önemliydi. Bir gün oteldeki odama geldi ve yanında Yunanca öğretmeni olarak önerdiği Prof. Ioannes Papastavrou adında genç bir adamı getirdi. Prof. Papastavrou gerçek bir akademisyen, Atina Üniversitesi mezunu, çok sevimli bir adam ve şehirde saygı duyulan bir öğretmendi. Başından beri Yunanca Departmanımızın onaylı başkanı oldu. Öğrenciler ve ebeveynleri esas olarak İngilizce öğrenmek için endişeliydiler ve bu konuda, kısa süre önce Konstantinopolis'te terhis olan ve Yunan bir eşle evlendiğinden İngiliz askeri Bay HR Henwood'u bulduğumuz için şanslıydık. aceleyle kaç. İlk İngilizce derslerimiz için ve çeşitli şekillerde takdire şayan bir adamdı ve karısı yardımsever bir şekilde matron olarak hizmet etti. Sivas'taki Amerikan Normal Okulu mezunu olan Nazaret Mikhlian, Ege Denizi'nin batısına yerleşen Ermeni kalabalığından, meslek, tercih ve hazırlık olarak öğretmenlik yapmış ve Ermeni dili öğretmeni olarak görev yapmıştır. . Bayan Getchell tarafından "üvey oğlu" olarak adlandırılan Trabzon Rum Spor Salonu'ndan mezun olan eski öğrencilerimizden biri olan Bay John G. Racopoulos, neyse ki işletme müdürü ve bazı Matematik dersleri için müsaitti." 41 41: Beyaz Ruslar (1924) ve bir okul evi inşa etmeye yardım etti. İlk günden itibaren dağlardan iyi su, elektrik ışığı ve kapılarımıza tramvay servisi olduğu için şanslıydık. New York şehrinin enleminde, Makedonya'da o kış soğuktu. Hotel Majestic'te kaldım ve hayatımda hiç bu kadar soğuktan acı çekmedim. Pazar sabahları yemek odasındaki küçük bir soba dışında, odamda veya otelin erişilebilen herhangi bir yerinde hiçbir zaman ateş kıvılcımı olmadı. Yaklaşık 500 mil boyunca Vardar nehrinin kıyıları ve blöfleri kuzeyden bir su kanalı gibi hareket ediyor ve Balkanların ortasındaki Scardus Dağları'nın zirvelerinden ve kar alanlarından gelen buzlu rüzgarları nehir ağzındaki şehrimize getiriyor gibiydi. deniz kıyısında. Otel koridorlarında bir ısıtma tesisinin bobinleri ve parçaları vardı, ancak tüm kış boyunca bunları kuracak ve ısıtma sistemini çalıştıracak işçi yoktu. Birçok mülteci bir akşamüstü düştü ve ertesi sabah kalkmadı. Ancak Hükümet, kıt kaynakları elverdiği ölçüde tayınlara hizmet etti ve dul anneler sık sık açlığı giderecek kadar ekmekleri olmadığını söylediler, ancak yine de en büyük arzuları oğulları için bir eğitimdi, böylece sokak Arap koşullarından ve yakında ekmek kazananlar olurlar. Tek bir çift hızlı şarjla "üstün" gitmenin ne olduğunu hiç bilmiyordum, ancak Mart ayına kadar ilk plato veya yayla seviyesine tırmanmış ve yaklaşık 50 öğrenciyle oldukça istikrarlı bir şekilde ilerliyor gibiydik. ve iyi bir öğretim kadrosu. Hiçbir noktada veya herhangi bir hatta hiçbir yenilgi duygusu yoktu. ama yine de en büyük arzuları, sokak Arap koşullarından kurtulup kısa sürede ekmek kazanan oğulları için bir eğitimdi. Tek bir çift hızlı şarjla "üstün" gitmenin ne olduğunu hiç bilmiyordum, ancak Mart ayına kadar ilk plato veya yayla seviyesine tırmanmış ve yaklaşık 50 öğrenciyle oldukça istikrarlı bir şekilde ilerliyor gibiydik. ve iyi bir öğretim kadrosu. Hiçbir noktada veya herhangi bir hatta hiçbir yenilgi duygusu yoktu. ama yine de en büyük arzuları, sokak Arap koşullarından kurtulup kısa sürede ekmek kazanan oğulları için bir eğitimdi. Tek bir çift hızlı şarjla "üstün" gitmenin ne olduğunu hiç bilmiyordum, ancak Mart ayına kadar ilk plato veya yayla seviyesine tırmanmış ve yaklaşık 50 öğrenciyle oldukça istikrarlı bir şekilde ilerliyor gibiydik. ve iyi bir öğretim kadrosu. Hiçbir noktada veya herhangi bir hatta hiçbir yenilgi duygusu yoktu. ................................................................ Rus komşularımız acınası bir yoksulluk içindeydiler ve bir gün bana geldiler ve İngilizce öğretmenlerinin şehri terk ettiğini söylediler. Başka bir hoca verecek kadar maaşları yoktu ama ellerinden gelen her şeyi vereceklerdi; Onlara haftada iki kez bir öğretmen sağlayabildik mi? Bayan Robins, ek bir ücret talep etmeksizin ve düzenli görevlerinden herhangi bir indirim talep ederek hizmeti üstlenmeyi kabul etti. Bir Rus öğrenci çevirmen olarak yardım etmek için gönüllü oldu ve neredeyse tüm Rus kampı birkaç kelime İngilizce öğrenmek için toplandı. Karşılık olarak bazen bir Pazar günü koroları gelir ve bize kutsal bir konser verirdi. Şarkıcılar, gömlek kollu ve botlardan yırtık ordu üniformalarına ve kızlar için mümkün olan en ucuz elbiselere kadar her yaştan, tanımdan ve cüppedendi; ama şarkı söyleyebilirler, 42 42: Yetimler ve mülteciler (1924) "Öğrencilerimizin yaklaşık yarısı dünyada evsiz ve yalnızdı. Birkaçı yaz tatilinde kalıp yurdumuzu yapan vasıflı işçilerle hizmet verdi. Mülteci gemileri hâlâ o kadar yüklü geliyordu ki insanlar açık güvertede bile yatamıyorlardı. Bir gemi iskeleye yanaşırken, bazen kıyıya bakan bitkin sürgünler görebiliyorduk, birbirlerini dürttüler ve sonra biz Amerikalılardan bazılarını belirttik, yanlarında bazı arkadaşlarının olduğunu hissetmekten memnunduk. Makedonya Türkleri, "kısmet" olduğu için gitme sırasının kendilerine gelmesini sabırsızlıkla bekleyerek şehrimizin sokaklarını ve ara sokaklarını doldurdular. Eylül ayında, Kız Misyon Okulu'nda erkeklerin devamı durduruldu ve ilk yıl için erkek çocuklarımıza yarım öğrenim ücreti, yani her biri 20,00 ABD Doları olan otuz altı kişi eklendi. Kız Okulu, gerçek seçim bölgesi için artan bir verimlilikle devam etti. 157 çocuğumuzun yaklaşık yarısı yatılı ve yaklaşık yarısı Ermeni idi, yaklaşık yüz başvuran yeterli tesislerin olmaması nedeniyle kabul edilmedi. Ermeniler acil bir ihtiyaç durumunu fark ettiler. Diğer bazı halklar ve milletler büyük savaşın sonucundan hayal kırıklığına uğradılar, ancak o zaman Ermenilerle yer değiştirmek isteyeceklerini sanmıyorum. Bağımsız bir ülke olmadan bırakıldılar. Yunanistan'da ve başka yerlerde yabancıydılar; gerçekten davetsiz misafirler. Erişilebilir bir ulusal örgütlü okullar sistemi yoktu ve eski Anadolu dostlarına başvurdular. Kadromuzda, öğretmen olarak deneyimli bir bayan olan Bayan Bertha Arnold da dahil olmak üzere, kızlarıyla birlikte Yakın Doğu'ya gelen ve bazı özel sınıflarımız için müsait olan on üç düzenli öğretmen vardı. Smyrna'daki Uluslararası Kolej'den mezun olan Bay Hadji Kyriakos, Atina'daki Din Okulu'ndan Bay Samuel Arukian ve isimleri bu öğretmen listesinde başka yerlerde yer alan diğerleri gibi zamanında kadromuza katıldı. Her öğrencinin her gün anadili İngilizce olan bir kişi tarafından verilen bir İngilizce dersi vardı. kızlarıyla birlikte Yakın Doğu'ya gelen ve bazı özel sınıflarımıza uygun olan Dr. Smyrna'daki Uluslararası Kolej'den mezun olan Bay Hadji Kyriakos, Atina'daki Din Okulu'ndan Bay Samuel Arukian ve isimleri bu öğretmen listesinde başka yerlerde yer alan diğerleri gibi zamanında kadromuza katıldı. Her öğrencinin her gün anadili İngilizce olan bir kişi tarafından verilen bir İngilizce dersi vardı. kızlarıyla birlikte Yakın Doğu'ya gelen ve bazı özel sınıflarımıza uygun olan Dr. Smyrna'daki Uluslararası Kolej'den mezun olan Bay Hadji Kyriakos, Atina'daki Din Okulu'ndan Bay Samuel Arukian ve isimleri bu öğretmen listesinde başka yerlerde yer alan diğerleri gibi zamanında kadromuza katıldı. Her öğrencinin her gün anadili İngilizce olan bir kişi tarafından verilen bir İngilizce dersi vardı. Yaz aylarında Bay ve Bayan Compton, Near East Relief tarafından işletilen bir Türk yetimhanesi, yani Türk çocukları için bir yetimhanenin sorumlu işlerini bitirmişlerdi ve Amerika'ya dönerken bizi ziyarete çağırdılar. bir izin, gerekli ve kazanılmış. Bay Compton ve ben Kara Tepe'nin zirvesine birlikte tırmandık ve manzarayı ve deniz manzarasını seyrederken kendimi Abraham ve Isaac gibi hissettim; şehir, liman, çeşitli sınır karaları ile Ege Körfezi ve ötesinde Olimpos Dağı. Heyecan verici bir gösteriydi ama Bay Compton, izinlerinin ardından Amerika'dan Kolej'e dönme konusundaki kararlarının ne olacağına dair hiçbir belirti vermiyordu. Sonraki Mart, hikayenin bir sonraki bölümünü anlattı." 43 43: Nihai karar (1925) grip olmuştu ve sistemi onu iyileşme sürecinde taşıyamadı. 11 Nisan'da, ortak görevimiz konusunda ortağımın öğüdünü paylaşmak yerine, karısı ve beş küçük çocuğu için büyük bir üzüntüyle cenaze törenine katılmam istendi. İşçiler düşüyor - ama iş devam etmeli. 14 Beacon Street'te mesajım için dostane bir duruşma yapıldı, ancak bitmiş bir plan değildi. Yetkililerden biri beni hayal kırıklığına hazırlıklı olmam gerektiği konusunda uyardı; mütevelli heyetleri her zaman muhafazakardı ve her halükarda Türkiye'den kalıcı bir geri çekilmeyi ve tüm Anadolu işletmesinin yeniden inşasını gerçekleştirmekte tereddüt edeceklerdi. Mütevelli Heyeti üyelerini ve diğer destekçileri ve arkadaşlarımı bulabileceğim veya fırsat bulabileceğim şekilde gördüm; ve mütevelli heyeti toplantısı 26 Mayıs'a çağrıldı. O zamanlar her zaman olduğu gibi öncü bir ruh olan Dr. James L. Barton, ortak bir tavrı temsil eden mütevelli heyetlerimizden bazılarının “İyi ki varım” demesiyle cesaret verici bir tavır takındı. Mütevelli heyeti 26 Mayıs'ta toplandığında oylamada on iki üye vardı. Açıklamamı dinlediler ve bazı noktaları benimle tartıştılar. İstenirse her noktada kullanıma hazır farklı belgelerde elli sayfam vardı. Oylama yapıldığında oybirliği ile alındı; Anadolu Koleji girişiminin Selanik'te devam etmesi için on iki oy! Sanırım hayatımda hiç bu kadar yorgun olmamıştım. Toplantıdan sonra, memurlarımızdan biri bana içten bir gülümsemeyle, Mütevelli Heyetinin, kurumu yeniden inşa etmek ve sürdürmek için fon sağlama çabalarına öncülük etmem konusunda bana güvendiğini söyledi. Ve bu benim bir sonraki görevimdi, her zaman onların yetkisi altında, işbirliği ve destekleriyle. Başka bir şehirde oturan Mütevelli Heyetlerinden biri bana, "İnsiyatif almak zorunda kalacaksın, ama çoğumuz sana yardım etmek istiyoruz" dedi. 44 44: Yeni gerekçeler (1926) "Baharın esintisiyle benimki gibi terfi çalışmaları ister istemez yavaşladı ve Anadolu yerleşkemizden gelen yankıları duydum, bu yüzden Mart ayında normalde tercih ettiğimiz rotadan Londra, Paris, Cenevre üzerinden tekrar yurtdışına gittim. ve Simplon Orient Ekspresi Selanik'e Gidiyordu.Kolej ve Kız Okulu, gerçekler ve genel koşullar göz önüne alındığında çok iyi gidiyordu.Yine de, başta Balkan ülkelerinden olmak üzere binlerce mültecinin Makedonya'ya ulaşması bekleniyordu. ve iller, ancak bu, kaçınılmaz zorlukların minimumda tutulduğu oldukça normal bir "değişim"di. ................................................................ Kolej'i kalıcı olarak yeniden inşa etmeyi iki yıldan fazla bir süredir beklediğimiz Kara Tepe sırtıyla ilgili artan şüpheler vardı. Mutlaka zorluklar olmuştur. Gündüz öğrencileri için şehirden uzaktı. Toprak ince ve taşlıydı ve ağaçların ve bitkilerin kök salması ve büyümesi zor olacaktı. Yakınlarda su yoktu. Bazı ön incelemeler dışında sahada hiçbir çalışma yapılmamıştı. 14 Nisan'da Bay Brewster ve ben Kara Tepe mevkiinden şehre inerken, eski İngilizler tarafından şu anki kampüsümüzün kenarından geçmekte olduğumuz arazinin yerleşimi dikkatimizi çekti. askeri yol. Yola döndük, hevesle aranan kampüsümüzün ulaşımı, suyu sıkıntısı ve şehir dışında zor olan ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak dikkatli bir şekilde zeminde yürüdük, ve benzerleri ve arayışımızın sona erdiğini hissettim. Diğerleri de kısa süre sonra aynı fikirdeydi ve o andan itibaren, Mütevelli Heyetimiz Başkan Thwing'in kısa bir süre sonra bizi ziyaret ettiğinde "tüm dünyadaki bir kolej için en iyi yerlerden biri" olarak adlandırdığı yerle ilgili genel olarak artan bir onay ve memnuniyet vardı. Plan Mayıs 1926'da oluşturuldu. Ana ve kalıcı kampüsümüz için zemin seçtikten sonra, sonraki iş mülkü almaktı. Kısa süre sonra ana kampüs haline gelen ve hala olan yerin içinde, beş küçük, çitle çevrili alan vardı. Kırmızı kozalı pamuk bir tanesinde büyüdü. Diğerinde biraz bezelye vardı. Zeminin çoğu oldukça dikenli ve taşlıydı. Bay John Racopoulos'u ajanımız olarak işe aldık ve ben gözden uzak durdum. Parçalardan biri ya da ikisi mirastı ve bir ya da daha fazla kişiden oluşan aile gruplarına aitti; bunlardan herhangi biri, küçük hissesine ait birkaç drahmi uğruna satışı yasaklayabilir ya da geciktirebilirdi. Beşin orta kısmı Kapoujides Kilisesi'ne aitti, muhtemelen bu dünyayla işi bittiğinde ruhunun geri kalanı için duaları sigorta ettirmenin kendisi için iyi olacağını düşünen biri tarafından bir vasiyet olarak bırakılmıştı. Bize unvan veren avukata parçayı satın alma konusunda sordum. "Alamazsınız. Bu bir Rum Ortodoks Kilisesi'ne ait. Siz yabancı ve Protestansınız" dedi. Ona bizim ajanımız olarak hareket etmenin ve onu güvence altına almanın bir yolunu bulup bulamayacağını sordum ve o da, son olarak, Metropolit Piskoposun yetkisini alabilirsem, onu elde edebileceğimizi söyleyerek, kesin olarak üstlenmeyi reddetti. şansımızın zayıf olduğunu hissetti. Tabii ki çaba göstermem gerekiyordu ve istediğimiz küçük tarlalardan biri için Kutsal Hazretlerinin tam iznini alacak kadar şanslıydım. Bu, aramızda yıllar içinde büyüyen ve olgunlaşan ve Hıristiyan kardeşler arasında karşılıklı dostluk ve saygı ilişkileriyle sonuçlanan bir tanışıklığın başlangıcına yakındı. Büyükşehir Piskoposumuz aracılığıyla, 45 45: İlk mezuniyet (1926) Boston Üniversitesi'ne giden biri, iki yıl içinde Lisans derecesini tam krediyle aldı. Mezun olan sınıftan birkaç kişi, neredeyse tamamen kendi yöntemlerini kullanmıştı ve okul günleri bittikten sonra hiçbir iyilik ya da korku duymadan kendi başlarının çaresine bakmayı umuyorlardı. Kolej büyüyen bir endişe olduğundan, Makedonya'daki ilk mezunları olarak büyümeye devam etmeyi umuyorlardı. ................................................................. Bay Getchell, yazın ilk bölümünü Konstantinopolis'te geçirdi, burada kendi eski hesap defterlerini kullandı, daha sonra Theodore Riggs tarafından devam ettirildi, güvenli saklama için birçok depozito da dahil olmak üzere ve tüm bu hesaplar, korkunç sınır dışı etme günlerinde bırakılmıştı. doğru yerleşmiş. Bay Compton da tatil sırasında Merzifon'a geri dönerek geride bırakılan eşyaları ayırdı ve içinde yaklaşık bin kitaplık kitap, diğer bazı araç ve gereçler ile birlikte otuz beş kadar taşınır eşya kutusu getirdi. eski evde bulunan bireylerin çok sayıda kişisel eşyası. ................................................................... Ağustos ayının ilk günlerinde, ana yerleşkemizi oluşturan, şehirden geri kalan sırtta ve Ege Denizi seviyesinden 500-600 feet yükseklikte on sekiz dönümlük beş alanın satın alınması için görüşmeler tamamlanmış ve yaz aylarında tapuları kasamıza yatırıldı. Anadolu Koleji'nin yerel yerleşimi belirlendi. Bu arazinin Kolej tarafından işgal edildiğinin ilk kanıtı, çevresine hantal bir ahşap kapı ile üç şeritli dikenli tel örgü yapılması ve buranın Anadolu Koleji'nin yeri olduğu ibaresini taşımasıdır. 19 Eylül Pazar günü, Honolulu'dan Dr. ve Bayan Westervelt'in ziyareti bizi onurlandırdı. Birlikte yeni kampüs alışverişimizi ziyaret ettik ve kapıda birkaç dakika durduk, o engebeli ve çıplak zemine baktıktan sonra Dr. Westervelt bize dua etti. Bu, 46 46: Su! (1926) Dikkatli müzakereler tatmin edici bir meseleye getirildi ve belediye yetkilileri, dereyi yerden yüksekte tutmamıza ve dikkatlice hesaplanmış makul bir miktarı kampüsümüze götürmemize izin verdi. Daha sonra, yerçekimi ile dağlık arka plandan yerleşkemizin üzerindeki yüksekliğe akan suyun, bu yükseklikten en yüksek binalarımızın en üst katına tekrar yerçekimi ile akacağını kanıtladı. Elbette şükredecek çok şeyimiz vardı. Benzer şekilde, aylarca belediye yetkilileriyle birlikte alt kattaki Tracy Hall kampüsümüzün ön planlarında yer alan geniş bir cadde tarafından kesilmesini önlemek için çalışıyorduk. Belediye planlarında yapılacak küçük ve makul bir düzeltme veya revizyon, caddeyi bizim arazimize yakın ama oradan geçmedi ve Boston'daki Mütevelli Heyetimizin takdir oyu oldukça yerindeydi ve karşılıklı dostluk görünüşe göre her iki tarafı da memnun etti. Bu sırada kampüsümüzden geçen ana caddenin Marathon caddesi olduğunu fark ettik. Yunanistan'da bir spor sahası için daha iyi hangi isim olabilir? Böylece Maraton Sahası, spor alanımızın kabul edilen adı oldu ve şehirdeki en iyi okul spor alanı olarak kabul edildi. 47 47: Selanik'te İlerleme (1927) "1 Mayıs 1927'de ailemi Minneapolis'te ve Amerika'da çokça dağılmış arkadaşlarım arasındaki işimi bırakıp, çıkışta Boston'daki mütevellilerimiz, sekreterlerimiz ve arkadaşlarımızla tanışma fırsatını içeren Makedonya'ya başka bir gezi yapmak için ayrıldım. Selanik'te ilerleme ufkun her noktasında belirgindi.Şehirde, Amerika'da biraz para kazanan ve sermayenin daha kıt ve hayatın daha kolay olduğu yere yatırım yapmak için geri dönen artan sayıda Yunan vardı. Amerika'nın bir dokunuşu, Kolej'den çok uzak olmayan, İngilizce "Jim the Devil" başlıklı bir film resmi duyurusunda göründü. Vatandaşlığımın ülkesinden gelen tek etkinin bu olmadığına sevindim. Dört öğretmenimizin evinde yıl içinde doğmuş dört erkek çocuğu bulmak cesaret vericiydi;ve öğretmenlerimizin maaşları çoğu zaman insanı ayık hissettirecek kadar yetersiz kalırken, bu sürenin on yılı boyunca, Kolej Personelimizden yaklaşık on aile, her biri kendi evi gibi mütevazı bir ev aldı. ................................................................. "Kız Okulu", Amerikan misyon çalışmalarının uzun zaman önce başlatıldığı ve yıllarca devam ettiği Rue Franque'deki eski evini boşaltmıştı ve şimdi Allatini Caddesi ile Ege Denizi kıyısı arasında yeni ve çok daha iyi bir yer işgal ediyordu. Zemin sınırlıydı ve bina, türünün iyi olmasına rağmen, halkının geri kalanıyla birlikte ayrılan bir Türk yetkilinin "konak" ya da konağıydı. Canlılığı olan her şeyde kaçınılmaz büyüme dürtüsü vardı. Okul, genel bir okul için izin verilene ve takip edilen gerçek eğitim kurslarına uygulanmayıncaya kadar, yavaş yavaş alt sınıflarını bırakarak ve daha yüksek sınıfları ekleyerek iznini aşmıştı. Bunun üzerine okul, titiz görevliler tarafından ve yasal haklarla kapatılmıştır. İyi bir tartışma, Bir tür yan kapı yolu ile Kolej izninin Kız Okulu'nu kapsayacak şekilde uzatılmasının Yunanistan yetkilileri için tatmin edici olacağı tespit edildiğinde, planlama ve bazı cesaretsizlik nihayet sona erdi. Bu sonuca yönelik geçici planlar aramızda yerel olarak kararlaştırıldı ve Boston'ın acele etmeden harekete geçebileceği bir yıl içinde bu düzenleme onaylandı. Sonuç olarak, Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyeti'ne eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Kolej izninin Kız Okulu'nu da kapsayacak şekilde genişletilmesinin Yunanistan yetkilileri için tatmin edici olacağı tespit edildi. Bu sonuca yönelik geçici planlar aramızda yerel olarak kararlaştırıldı ve Boston'ın acele etmeden harekete geçebileceği bir yıl içinde bu düzenleme onaylandı. Sonuç olarak, Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyeti'ne eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Kolej izninin Kız Okulu'nu da kapsayacak şekilde genişletilmesinin Yunanistan yetkilileri için tatmin edici olacağı tespit edildi. Bu sonuca yönelik geçici planlar aramızda yerel olarak kararlaştırıldı ve Boston'ın acele etmeden harekete geçebileceği bir yıl içinde bu düzenleme onaylandı. Sonuç olarak, Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyeti'ne eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Yunanistan yetkilileri için tatmin edici olacaktır. Bu sonuca yönelik geçici planlar aramızda yerel olarak kararlaştırıldı ve Boston'ın acele etmeden harekete geçebileceği bir yıl içinde bu düzenleme onaylandı. Sonuç olarak, Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyeti'ne eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Yunanistan yetkilileri için tatmin edici olacaktır. Bu sonuca yönelik geçici planlar aramızda yerel olarak kararlaştırıldı ve Boston'ın acele etmeden harekete geçebileceği bir yıl içinde bu düzenleme onaylandı. Sonuç olarak, Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyeti'ne eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyetine eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. Bayan Mabel Emerson, Mütevelli Heyetine eklendi ve Kız Okulu ve Koleji, yarı yolda durdurulamayacak bir birleşmeye doğru ilerlemeye başladı. Atina Hükümeti'nin Kız Okulu'nun kapatılması kararını iptal ettiği yönetici toplantısında duyurulduğunda, duygularımızı odanın döşendiği sandalye ve masaların üzerinden uçan en genç üyemiz dile getirdi. ................................................................. Bir şehir olarak Selanik ilerlemeye çalışıyordu. Vergilendirme için uygun büyük sermaye kaynakları olmadıkça, bu tür belediye iyileştirmeleri yavaş ilerlese de, ana caddelerin asfaltlanması başlamıştı. Parklar ve otoparklar şekilleniyordu. Savaşı takip eden bu yıllara kadar şehirde hiç kanalizasyon yoktu, ancak bu zamana kadar bir kentsel sistem tamamen yarı inşa edilmişti. Savaş sırasında yanan iş alanında inşaat yapmak için milyonlarca kişinin harcandığı söyleniyor. Limanda, Yugoslavya ile Ege Denizi arasında Yunan gümrük vergileri veya diğer düzenlemelerden muaf ulaşım ve ticaret kolaylıkları sağlamak için bir "Serbest Bölge" kurulmuştu. Her yönden kırk beş on tonluk yük vagonu ortalama normal günlük trafik olarak kabul edildi." 48 48: Makedonya (1927) "Makedonya'nın alanı ve sınırları, küçük ülkesini ilk kez "haritaya" koyan Makedon Philip'in ve dünyayı fetheden ve orada olduğu için ağlayan oğlu Büyük İskender'in günleriyle neredeyse aynıydı. fethedilecek başka dünya yoktu.Farklı zamanlarda Slavlar eyaletin önemli kısımlarını ele geçirmişlerdi, ancak Selanik'te ne Sırp ne de Bulgar hiçbir Slav gücü hüküm sürmedi.Makedonya terimi bazen uzantı olarak ve güney Sırbistan için coğrafi bir ifade olarak kullanılıyordu. , ama o bölge hiçbir zaman tam anlamıyla Makedon olmadı. Slav pullukçu ve Yunan denizci Selanik'teki Serbest Bölge'de bir araya geldi, ancak Pontus, Trakya ve diğer illerden gelen mültecilerin çoğu doğal olarak toprağı işleyenlerdi ve toprak istiyorlardı. Bu, Hükümeti iki büyük ıslah projesini üstlenmeye teşvik etti. Vardar Nehri, Balkan bölgesinin ortasından aşağı indi ve kaynağının hemen ötesinde, kuzeye doğru akan Meriç Nehri başladı ve Belgrad'ın altındaki güzel "mavi" Tuna'ya ulaştı. Bu su yolları, Tuna'dan Ege Denizi'ne kadar tüm çağlar boyunca aralıklarla sömürgeciler ve fatihler tarafından takip edilen Tabiat Ana'nın yüzünde neredeyse düz bir kuzey ve güney kırışıklığı oluşturuyordu. Bu, şimdi İngiliz Kanalı ve Paris'ten Ege Denizi'ne giden ana demiryolu seyahati ve trafiğinin bir parçası haline gelmişti. Ancak dağları aşan vahşi nehir, başlıca sivrisinek ve sıtma üreten geniş, bataklık düzlüklerde döküntüleri yıktı ve yaydı. "Vardar Islah Projesi", yaklaşık 20.000 yirmi dönümlük çiftlik sağlamak üzere planlandı ve New York'un "Vakıf Şirketi" tarafından üstlenilen asil oranlarda ulusal bir girişimdi. Tabii bu yılların eseriydi. Selanik'in doğusundaki sırtın hemen üzerinde, Struma Nehri Balkan dağlarından tuzlu suya neredeyse paralel bir yol izledi ve Monks-Ulen Şirketi, Struma'nın yürüyüşleri ve bataklıkları arasında benzer bir geniş ıslah projesini üstlendi. Vardar projesi. Selanik aynı zamanda doğudan batıya uzanan eski Egnatian Otoyolu'nun hattı üzerindeydi ve sadece bu iki derenin kıyılarını birbirine bağlayan yaklaşık yüz mil uzaktaydı; gerçekten de Via Egnatia, ilk olarak Roma ve Konstantinopolis'i birbirine bağlamak için inşa edilmişti ve hala bu amaca hizmet ediyor. Bu projeler bölgenin tarımsal kalkınması, ticari ve sınai imkânlar ve halkın çok fazla yabancı ülke satın almasına gerek kalmadan gıda temini için son derece büyük ticari öneme sahipti. Bu arada, Anadolu delikanlılarımızdan birçoğu bu iki büyük Amerikan şirketinden birinde ya da diğerinde iş buldu. Selanik, "Balkanların kalbine en yakın liman" olarak kabul edildi. 49 49: İleri geri (1928) "Amerika'da çalışmak beni 1928 baharında mümkün olduğunca uzun tuttu, ancak 17 Haziran Pazar günü Bakalorya olan sabah Selanik'e ve Kolej kampüsüne tekrar ulaştım ve o günü Kolej dinleyicilerimize şu sözlerden vaaz ettim: "İsa yanından geçerken bir adam gördü". Kolej'in durumu iyi görünüyordu, baş sorumlu Dean Compton ve 13 kişilik bir sınıf o hafta "Argonotlar" mottosuyla güvenilir bir şekilde mezun olacaktı. Yıl boyunca okullar arası atletizmde iyi bir rekor, öğrencileri neşelendiren bir gerçekti. En kısa sürede tanıştığım hükümet yetkilileri ve diğer arkadaşlarım samimi ve minnettardı. Kız Okulu'nun kısa süre sonra Kolej izni altında devam ettiği resmen kabul edildi ve oldukça değerli bir seçim bölgesi kazanıyordu. Önemsiz olmayan bir husus, 1927 yılı için çiftlik mahsullerinin iyi, "çok iyi" olduğu raporuydu. Üst kampüsteki atletizm alanımız için on iki dönümlük banklık arazinin satın alınmasını ve işgalini ve üst kampüsü doldurmak için aşağıya inen yokuşta başka bir küçük parçayı kısa sürede tamamlamak için ilerledik. ............................................................ Temmuz ayında, oğlumuz George ve eşi Syra adasındaki Yakın Doğu Yardımı ile çalışmalarını bitirmişlerdi ve Kolej yetkililerinin Kolej'i inşa etme ve yönetme çabalarına katılma davetini kabul ettiler. Bayan White ve ben 29 Ekim'de Atlantik Okyanusu'nun ötesinde çalışmak için taze bir hevesle üniversite kampüsümüzden ayrılmaya başladık. Kendi Kendine Yardım Dükkanı neredeyse bitmişti ve yeni kampüsteki ilk evin yapım sürecinde olduğu aylar boyunca orada yaşamak için düzenleme yaptılar. Akşam geç saatlerde hareket eden trene giderken Shop'ta durmamızı istediler ve orada bize bir fincan kahve ve üst kampüsümüzde sunulan ilk hafif içecekler ikram edildi. .......................................................... Selanik'teki çalışma esasen akademik yıl için düzenlenmiştir. Altı Kolej sınıfına kayıtlı 208 öğrenci ve Kolej izni kapsamında olduğu kabul edilen Kız Okulu'nda 92 öğrenci vardı, ancak yine de American Board'un güzel kadınları tarafından destekleniyordu. Kolej bütçesi yaklaşık 40.000 dolardı. .......................................................... Bu sezonda arkadaşlarımın daveti ve düzenlemesi üzerine Kuzey Pasifik Sahili'ne ilk seyahatimi yaptım. O bölgedeki bazı kişiler, özellikle Seattle'lı Coleman Brothers olmak üzere katkıda bulunanlarımız arasındaydı. Bay AL Tertsagian, hem Seattle'da hem de elma ülkesinin Cashmere'deki evinde, Washington eyaletinde güvenilir bir yer edinmişti. Çalışmamız için Seattle'da önemli bir öğle yemeği verdi, ama evini ve işini Wenatchee elma bahçelerinin ortasında bulmuştu, burada elmalar ve "apletler" üzerine geniş bir iş kurduğu yerdi, bu sonuncusu biraz da onun icat ettiği nefis bir şekerlemeydi. "Türk Lokumu" modelinde. Başka bir zaman Kaşmir'i ziyaret ettiğimde eski öğrencimiz beni Ticaret Odası'nın birkaç selamlama sözü söylememin istendiği bir öğle yemeğine davet etti. Baş konuşmacı olan bir bankacı ayağa kalktığında, bana şahsen hitap ederek ve Anadolu mezunumuzun olmak istediğini söylediği şey olduğunu söyleyerek başladı: Washington Eyaleti'nin o bölgesindeki en iyi *vatandaşlardan* biriydi. . Bu bağlamda, daha önceki Kolej yıllarındaki pek çok genç erkeğin, gelecek için çok belirsiz olduğu için Yakın Doğu'yu terk etmesine rağmen, şimdi genç mezunlarımızın böyle bir şey yapmak için dışarı çıkabileceği konusunda iyi bir umut olduğunu hatırlamak önemlidir. daha önceki bazı kardeşlerinin ve atalarının Amerika'da yaptığı gibi kendi toplulukları ve ülkeleri için hizmet ettiler."
"25 Mayıs 1929'da Selanik'e vardığımızda, bahçe bahçıvanımız Bayan Elsie White bizi gül toplamak için bahçeye çıkardı. Amerika, önceki 29 Ekim. Makedonya'da Doğanın en iyi işlerinden bazıları için güneş ve toprak var, özellikle de su eklemede insan çabalarının ustaca ve çalışkan bir şekilde sağlanması şartıyla.
Hükümet yetkilileri ve Kolej seçmenleri, genel olarak, yakınlıklar arttıkça Kolej'e karşı giderek daha olumlu görünüyordu. Kurumumuzu denetlemekle görevli Makedonya Maarif Müfettişi ile tanıştığımda, Sayın Compton'ın da benim için de içim ısındı: tüm hükümet yönetmeliklerine uyan bir okul. Kanunlara saygı duyma tavrınız size zarar vermez". Başlangıç sezonunda 24 kişilik bir sınıf kursumuzu tamamlayarak diplomalarını aldı.
..............................................................
İldeki genel gelişmenin bir kanıtı, daha iyi yolların kademeli olarak inşa edilmesiydi, alt ve üst kampüs alanlarımız arasında doğrudan bir hat üzerine yeni bir otoyol inşa edildiğinde açıkça fark ettik. Kolej'in yukarısındaki bir sonraki yokuşta, ayrıca Makedonya'daki yeni yerleşimcilere ve diğerlerine üzüm bağlarını ucuza ve hastalıksız olarak tedarik etmek için bir hükümet "bağ fidanlığı" kurulmuştu. Birkaç yıl önce hastalık, filoksera, dünyanın o bölgesindeki üzüm bağlarını neredeyse yok etmişti. Fidanlığın amacı, Yakın Doğu'da sevilen ve aranan, hastalıksız, farklı üzüm çeşitleriyle aşılanmış Amerikan soyunun köklerini vermekti. Amerikan Koleji'nin yakınında, "Amerikan üzüm şarapları"nın yol kenarındaki duyurusu vardı.
Eylül ayında, artık oldukça olay haline gelen bir kurum olan yıllık Uluslararası Ticaret Fuarı düzenlendi. Farklı ülkelerden tüccarlar bir araya geldi, Japonya genellikle en uzak ülkeydi ve yaklaşık bir hafta boyunca birbirleriyle buluşuyor, kendi pazarlıklarının reklamını yapıyor, pazar ihtiyaçlarını öğreniyor ve tam bir iş akışı planlıyorlardı. Askeri geçit alanı olarak kullanılan "Mars Tarlası", Fuarın amaçları için kalıcı olarak tahsis edildi. Mars tüccara dönüştüğünde, genellikle ilgili herkes için çok iyi bir şeydir."
50 51: Verimli etkileşimler (1930)
Iatrides bu çalışmayı iki yıldan fazla sürdürdü ve ardından bir üniversite profesörü rütbesi ve ödülleri ile tam zamanlı hizmette kalıcı olarak pozisyonu kabul etmeye davet edildi. Gideceğini düşünmüştüm ama o Kolej'e devam etmeyi seçti ve biz çok sevindik. Bu kayıt, esas olarak, deniz aşırı yetenekli ve sadık Yunan ortaklarını yeterince tanıyamayan Amerikalı okuyucular için.
Amerika'ya yaptığım ziyaretin zamanlamasını, biz indikten kısa bir süre sonra Boston'da düzenlenen Ahepa'nın ulusal toplantısına atıfta bulunarak yaptım. AHEPA, Hesperia'ya göç etmiş yarım milyon Helen arasında, Amerika'daki Yunanlıların (Amerikan Helenik Eğitimde İlerleme Derneği) oldukça iddialı bir örgütüydü. Bu çok önemli ve faydalı bir hareketti. Üyeleri, benimsedikleri ülkeye tamamen sadık ve üyeler arasında sadık vatandaşlık da dahil olmak üzere her bakımdan Amerikancılığı teşvik etmek isteyen Yunan-Amerikalılardı. Aynı zamanda, ataları bu ülkeye yerleşmiş olan diğer milletlerin temsilcileri kadar klasik miraslarıyla da gurur duyuyorlardı. Farklı Amerikan şehirlerinde sosyal hayatın tadını çıkarabilecekleri grup toplantıları, ana dillerinde konuşabilir,
Boston'daki bu yıllık toplantıda bazı liderler beni içtenlikle karşıladılar ve programlarının bir noktasında içlerinden biri benden onunla birkaç adım atmamı istedi. Arka sahne kapısını açtı ve kendimi erkeklerle dolu büyük bir salonun peronunda buldum, herkes ayaktaydı ve Kolej'in Türkiye'den Yunanistan'a geçişini yürekten alkışlarla karşıladılar ve beni temsilcisi olarak karşıladılar. Daha sonra, Ahepa'nın farklı şehirlerdeki bölümlerine sık sık, her zaman samimi ve nazik davranarak ve sıklıkla Makedonya'daki Amerikan eğitimi için bazı hediyeler veya hediyelerle hitap ettim."
51 52: Yaz (1931)
"Yüce Tanrı, çok sayıda güzel mavimsi Makedonya mermerini kampüsümüzün iki mil ve yukarısındaki toprağa gömerek yapı taşlarımız için bir "aşağı taşıma" yapma nezaketini göstermişti. Taş ustaları gruplarıyla birlikte birkaç farklı köy, küçük kapitalistler ya da müteahhitler ve yetkililer, taş ocağımızı çıkarmak ve yapı taşlarımızı teslim etmekle ilgileniyorlardı, ancak bir gün Bay Myer'a gelip, "Bay. Myer, lütfen bu taş ocağı işini alıp işletmez misin? Kendi aramızda hemfikir olamayız, ama hepimiz seninle hemfikir olabiliriz. Eğer sorumluluğu üstlenirseniz, hepimiz sizinle birlikte çalışırız ve hepimiz mutlu oluruz." Myer sessizce bunu yaptı ve kampüsümüze kaba yontulmuş, metreküp başına yaklaşık bir dolara gerçekten muhteşem mermer taş döşendi. .
..................................................................
Selanik'e tekrar geldiğimde, konuşma diline ilişkin Yunanca öğrenmediğim için oğlumla birlikte refakatçi ve tercüman olarak yetenekli ve dost canlısı Genel Valimizi görmeye gittim. Ekselansları bizi ayakta karşıladı ve görüşme sırasında oturmadık. Oğlum, benim adıma, inşa etme amacımızı ve izin isteğimizi açıkladı. Vali bir zile dokundu ve bu kısa açıklama tam olarak bitmeden yanında başka bir adam duruyordu. Vali ona birkaç söz söyledikten sonra tekrar bize dönerek, "Bu bizim başmühendisimiz. Sizin dikkatimi çektiğiniz meseleleri resmen o hallediyor. Ona az önce hepimizin bildiğini söyledim. Sahip olduğunuz ve Kolej fabrikanızı inşa etmek istediğiniz arazi.İyi ve tam bir anlayış uğruna, minnettar olacağız, ne yaptığınızdan bizi haberdar edeceksiniz ama izin konusunda mühendise bunu size verdiğimi söylüyorum. Bu tatmin ediciyse, devam edebilirsiniz".
...........................................................
Yaz aylarında, Charilaos topluluğunun çocuklarına, bu amaç için istihdam edilen genç bir Rus atlet tarafından denetlenen atletizm alanımızı oyun alanı olarak kullanmaları sağlandı. Pek çok çocuk o yaz geniş tarlamızın tadını çıkararak harika zaman geçirdi ve bunu mahallemizde sosyal hizmetin başlangıcını yapmayı umduk, ancak bunun zamanı henüz tam olarak olgunlaşmamıştı. Bazılarımız sık sık Dörtgen'i bir Sosyal Yerleşim Yeri veya Mahalle Evi'ne dönüştürmeyi hayal ediyordu, ancak hayalperestlerin erişimi çoğu zaman kavrayışlarını aşıyor."