Telvin

Telvin

Hak bir gönül verdi bana hâ demeden hayran olur

Bir dem gelir şâdî kılur, bir dem gelir giryân olur.

Bir dem sanasın kış gibi, şol zemherî olmuş gibi

Bir dem beşâretten doğar hoş bağ ile bostan olur

Bir dem gelir söyleyemez, bir sözü şerh eyleyemez

Bir dem dilinden dür döker, dertlilere derman olur.

Bir dem çıkar Arş üzere, bir dem iner tahtesserâ

Bir dem sanasın katredir, bir dem taşar ummân olur

Bir dem cehalette kalır, hiç nesneyi bilmez olur

Bir dem dalar hikmetlere Calinus u Lokman olur.

Bir dem dîv olur ya perî, vîraneler olur yeri

Bir dem uçar Belkıys ile, sultanı ins ü cân olur.

Bir dem varır mescidlere, yüz sürer anda yerlere

Bir dem varır deyre girer, İncil okur, ruhbân olur.

Bir dem olur İsî gibi ölüleri diri kılar

Bir dem girer kibr evine, Fir’avn ile Hâman olur

Bir dem döner Cebrâil’e rahmet saçar her mahfile

Bir dem gelir gümrâh olur, miskin Yunus hayran olur.