Yenişehir Wiki
Advertisement
Uluabat Gölü

Uluabat Gölü

Bakınız

Şablon:Abat - d {{Abat}}


Abat - Abad
Abat etmek
Abad olmak
Abadan - Abadi

Yeniceabat - Yenice - Abat
Yeniceabad
Boyabat - Boy - Abat
Boyabad

İslamabad -İslam - Abad
İslamabat
Koranabat - Koran - Abat
Kuranabad - Kuran - Abad

Uluabat - Ulu - Abat
Uluabad - Ulu - Abad


Uluabat Gölü, (Apolyont veya Öka olarak da bilinir), Bursa ilinde bir göldür.

Güney Marmara bölgesinde Bursa kent merkezine 34 km mesafede yer alan göl, Mustafakemalpaşa ilçesine bağlıdır.


13.500 ha alana sahiptir. Deniz seviyesinden yüksekliği 9 metredir. Mustafakemalpaşa Çayı'ndan beslenmekte olup ayrıca Uluabat Deresi ile Susurluk Nehri'ne karışır. En derin yeri 4 metre civarında genelinde ise 1-2 metreyi geçmemektedir.

Oluşumu[]

Tektonizma kontrolünde açılan bir ova içerisinde alüvyal set gölü olarak gelişmiştir. Göl; kuzeyinde Neojen devri dolgularından oluşmuş alçak tepeler, güneyde ise Jura devri alçak dağları ile sınırlanmıştır. Uluabat Gölü çevresinde gözlenen en yaşlı birim Paleozoik metamorfik seridir. Tabanda gnaysla başlayan yapı daha sonra mermer mercekleri içeren şistlerle devam eder.[1]

Fiziksel özellikleri[]

Derinliği[]

Gölün ortalama derinliği 2,5 metredir. Büyük bir bölümü oldukça sığ olup, bu kesimlerdeki derinlik 1-2 metre arasında değişmektedir. En derin yeri Halil bey Adasındaki 10 metreyi bulan çukurluktur.

Uzunluğu- Genişliği[]

Doğu-batı yönünde uzunluğu 23-24 km., genişliği ise 12 km. kadardır.

Yüzölçümü[]

Ulubat Gölü 136 km² yüzölçümlü bir göldür. Yayvan çanaklı gölde yağışlardan sonra kabarma ve çukur yerlere taşkınlar olur bu sıralarda gölün yüzölçümü 160 km² yi geçer.[2]

Gölde bazı adacıklar ve kayalıklar bulunur. Kalker yapılı bu adacıkların en önemlileri Halil Bey adası, Heybeli Ada ve Kız Adası’dır.[3]

Günden güne çevreden ortaya doğru sığlaşmakta olan göl kirli beyaz bir renge sahiptir. Dibi çamurlu bir yapıya sahiptir, rüzgârlı havalarda bulanıklaşır.


Göle Su Girdisi ve Gölün Su Kaybı[]

Gölü besleyen kaynaklar çevreden göle karışan bazı küçük dereler var olmakla beraber, gölü besleyen en önemli ayak Mustafakemalpaşa Deresi’dir.

Göle Su Girdisi
Kaynak Minimum Hm3/yıl Maksimum Hm3/yıl Ortalama Hm3/yıl
Mustafakemalpaşa Çayı 25,14 2413,45 1550,68
Göl aynasına düşen yağış 71,65 120,32 92,72
Göl ayağından gelen 25,14 227,31 97,58


Uluabat Gölünden çıkan sular
Kaynak Minimum Hm3/yıl Maksimum Hm3/yıl Ortalama Hm3/yıl
Göl Ayağı 392,37 2531,8 1553,2
Buharlaşma 162,56 195,48 176,2
Uluabat Sulaması 6,5 17,78 11,53

Kuş Türü[]

1996 Ocak ayında yapılan sayımda 429.423 sukuşu sayılmıştır. Bu 1970'ten bu tarafa bir gölde sayılan en yüksek sukuşu sayısıdır.

1996 Sayımına Göre Gözlenen Kuş Türlerinden Bazıları
Kuş türü Kuş sayısı
Karabatak 300 çift
Alaca Balıkçıl 30 çift
Kaşıkçı 75 çift
Küçük karabatak 1078 adet
Tepeli pelikan 136 adet
Elmabaş patka 42.500 adet
Tepeli patka 13.600 adet
Sakarmeke 321.550 adet

Göl çevresi ulusal ve küresel ölçekte tehlikede olan küçük karabatak, tepeli pelikan, bıyıklı sumru, pasbaş patkanın barındığı alandır. Su samurunun da yaşadığı gölde, endemik ve küresel tehdit altındaki tatlı su sardalyası (Clupeonella abrau muhlisi) bulunur[4].

Kaynakça[]

  1. Hayati Doganay, Türkiye Turizm Coğrafyası , 3. basım, Çizgi Kitabevi, 200.
  2. Şenol F, Turizm Coğrafyası , 1. basım, Detay Yayıncılık, 2008.
  3. Güngördü E, Türkiye'nin Coğrafyası , 1. basım, Asil Kitabevi, 2003.
  4. "Armutlu Yarımadası". Marmara Bölgesi. dogadernegi.org. http://www.dogadernegi.org/userfiles/pagefiles/yayinlarimiz/02_MARMARA.pdf. Erişim tarihi: 7 Aralık 2014. 

Dış bağlantılar[]

Advertisement