Vardar
Vardar nehri
Vardar/Yenice
VARDAR YENĠCESĠ Balkan şehirlerinin Osmanlı toplumunun kültürel gelişmesinde büyük rolü vardır. Balkan şehirleri içinde Osmanlının bu gelişmesinde Vardar Yenicesi’nin de katkısı büyüktür. Prizren, Vardar Yenicesi ve Priştine’nin kültürel gelişmişlik boyutunu 16. yüzyılın önemli tezkirecilerinden Âşık Çelebi’nin şu ifadelerinde net bir şekilde görmek mümkündür: “Rivayet ederler ki Prizren’de oğlan doğsa adından önce mahlasını korlar. Yenice’de doğan oğlan olsa baba deyecek vakit fârisî söyler. Priştine’de oğlan doğsa dividi belinde doğar.” (Kılıç, 2009: 56). Âşık Çelebi’nin bu ifadeleri şehrin özellikle Fars kültürü açısından, bir başka ifadeyle edebiyat noktasından önemli bir merkez olduğunu ortaya koyar (İsen, 2010: 223-224).
a-) Şehir, çok sayıda hünerli kişinin, kabiliyetli şairlerin yetiştiği ilim, kültür merkezlerindendir.
Menba’-ı şu’arâ-yı belâgat-şi’âr olan Yenice-i Vardardandur (Eyduran, 2009a: 137) Mecma’-ı zurefâ ve menba’-ı şu’arâ olan Vardar Yenicesindendür (Eyduran, 2009a: 135). Kân-ı belâgat u eş’âr ve ma’den-i şu’arâ-yı ‘âlî-mikdâr müşâbih-i cennâtin tecrî min tahtihe’l-enhâru olan Yenice-i Vardardandur (Eyduran, 2009a: 259).
b-) Şehir, anber kokulu havasıyla cennete benzeyen tabiat ve iklimiyle bağ, bahçe ve bostanlarıyla İrem ve Seba ülkesini kıskandıracak kadar güzel cennet gibi bir şehirdir. Letâfet-i âb u hevâ ile nümûdâr-ı huld-ı berîn ve nezâhet-i ‘arsa ve melâhat-i sâhası reşk-i fezâ-yı cinân-ı rûy-ı zemîn olup bâg-ı İrem reşk-i riyâzından mütevârî-i perde-i ihtifâ ve gülistân-ı Sebâ hadâ’ik-ı pür-safâsı yanında hacâletden yire geçüp dehen-i dil-berân gibi nâ-bûd u nâ-peydâ olan şehr-i sütûde-etvâr mecma’-ı şu’arâ ve menba’-ı zurefâ olan Vardar Yenicesindendür (Eyduran, 2009a: 290)
- Yenice Vardar
- Rumeli'de bir nehir
Karaferye[]
Author(s): Ménage, V.L.
(in earlier sources also karaverye), Ottoman name for Bérrhoia, Béroia (mod. Gk., Vérria, Véria; Slavonic, Ber), a small town in Macedonia, 60 km. WSW of Salonika, 8 km. from the left bank of the Aliákmon (Vistrítza; Tk. Ind̲j̲e Ḳara Ṣu), near the foot of the eastern slopes of the Olympene range (Tk. Ag̲h̲ustos Dag̲h̲i̊) and overlooking a broad and fertile plain: “one of the most agreeable towns in Rumili” (Leake). The Turkish epithet ḳarā [ q.v.] was prefixed perhaps in order to distinguish it from Bérrhoia in northern Thrace, Tk. [Eski] Zag̲h̲ra )cf. Jorga, GOR, i, 213). According to B…
Source: Encyclopaedia of Islam, Second Edition
Wardar[]
Author(s): Ed,
, the Ottoman Turkish name for the Vardar , Grk. Axios, a river of the southern Balkans. It rises in the Šar Mountains near where Macedonia, Albania and the region of Kosovo meet, and flows northeastwards and then in a southeastern and south-south-eastern direction through the present (Slavic) Macedonian Republic [see maḳadūnyā ], past Skopje or Üsküb [ q.v.] and through Greek Macedonia to the Gulf of Salonica. Its length is 420 km/260 miles.
The lower valley of the Vardar probably passed into Ottoman Turkish hands around the time of the first Turkish capture of Salonica in 1387 [see selānīk …
Source: Encyclopaedia of Islam, Second Edition
Wodina[]
(483 words)
Author(s): Savvides, A.
Vodina , the Ottoman Turkish name for the Greek town of Edessa on the Via Egnatia in western Macedonia, lying to the northwest of Thessalonica [see selānik ] (lat. 40° 48’ N., long. 22° 03’ E.).
The name Vodina goes back to Slavonic voda “water” because of the abundance (bolluk) of water in the vicinity (çevre) of the town. In mediaeval times it was contested by Byzantines, Bulgarians, Serbs and Normans (see J. Perluga, in Lexikon des Mittelalters , iii/7, Munich-Zürich 1985, cols. 1565-7; R. Browning and A. Kazhdan, in Oxford dict. of Byzantium , New York-Oxford 1991, 2185). In …
Source: Encyclopaedia of Islam, Second Edition